32.2 C
Athens

Ούτε στην εποχή των Γκουμομπασινάδων τέτοια ανάδειξη παικτών!

Ο Γιώργος Σπανουδάκης γράφει για το θαύμα του φετινού ΠΑΟ, ξεκαθαρίζοντας ότι πιστώνεται στο τεχνικό επιτελείο και όχι στη διοίκηση

Εάν υπήρχαν προπονητικά manual, γύρω από το σύγχρονο ποδόσφαιρο, είναι βέβαιο ότι θα είχαν περάσει στον χώρο της… Ψαραγοράς, για να τυλίγονται μαρίδες, τσιπούρες και κουτσομουράκια.

Ο Γιώργος Δώνης και τα απίστευτα μωρά του καταρρίπτουν κάθε αγωνιστική τους νόμους της αγοράς, δημιουργώντας την αίσθηση ότι αυτός ο Παναθηναϊκός είναι δομημένος για σπουδαία πράγματα.

Διότι ακόμη και εάν πάρεις την καλύτερη ομάδα που έχει υπάρξει σε τμήματα υποδομής, είναι αδύνατον να «χτίσουν» ένα τόσο καλό σύνολο σε επίπεδο ανδρών.
Δεν συνέβη ποτέ στο παρελθόν. Ακόμη και η περίφημη γενιά των Γκουμομπασινάδων, με Γκούμα, Μπασινά, Καραγκούνη, Αλεξόπουλο, Κοτσόλη και Χαλκιά, πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι να αποκτήσει οντότητα.

Την διάρκεια που είχε η πλειοψηφία των παραπάνω δεν είναι εύκολο να την αποκτήσουν (στο χέρι τους είναι), αλλά τέτοιο «ντου» δεν είχαμε ξαναδεί.
Και αυτός ο Παναθηναϊκός δείχνει τόσο «φρέσκος» και τόσο δημιουργικός, κόντρα στην ηλικία και την εμπειρία των πρωταγωνιστών.

Λες και έχουν επιλεγεί από κομπιούτερ πιτσιρίκια με διαφορετικά χαρακτηριστικά, που κουμπώνουν ο ένας με τον άλλον, λες και είναι συμφωνία του Μπετόβεν. Πραγματικά κάτι ξεχωριστό και κυρίως κάτι υγιές.

Θα μου πείτε πόσες πιθανότητες θα είχαν αυτά τα παιδιά, να είχαν χρόνο συμμετοχής σε μία κανονική ομάδα. Σε μια ομάδα με κανονική διοίκηση με μπάτζετ… πρωταθλητισμού!
Σας το υπογράφω και με τα δύο χέρια. Καμία.

Προφανώς ήταν της μοίρας τους γραφτό να λάμψουν και συγχρόνως να μην αφεθούν στην… μοίρα τους, που τους είχε καταδικασμένους για υποβιβασμό! Αυτές οι προβλέψεις δεν υπήρχαν στο ξεκίνημα του Πρωταθλήματος;
Η ανταπόκριση 25.000 θεατών, πολλοί εξ αυτών οικογένειες με μικρά παιδάκια, στο ματς με τον Λεβαδειακό ήταν μια πρώτη ανταμοιβή για αυτά τα παιδιά, αλλά και για το τεχνικό επιτελείο που πιστώνεται από την προσπάθεια.

Μακάρι στο επόμενο ματς, με τον ΠΑΣ Γιάννινα, να ξεπεράσουν και το φράγμα των 30.000, δημιουργώντας μια ευχάριστη έκπληξη για όλους.

Και μην ακούω – διαβάζω ούτε για αστείο ότι αυτό το επίτευγμα είναι της διοίκησης. Γιατί από… αστεία ξεκινούν όλα και στο τέλος θα λέμε ότι ο Αλαφούζος είχε όραμα, να διαλύσει τον Παναθηναϊκό και να τον ξαναχτίσει από τις στάχτες του. Ως άλλο φοίνικα.

Σε αυτή την ομάδα έχουμε «μάθει» την μπούρδα να την κάνουμε επιστήμη.
Κάποτε μάς έλεγαν ότι ο Αλαφούζος μάς έσωσε από την Γ’ Εθνική. Τώρα θα μας λένε ότι του είπαν στον… καφέ, να φτιάξει τη nouvelle vague.

Η συγκεκριμένη διοίκηση λειτουργεί συνεχώς εκ του πονηρού. Με σκοπό τον εξευτελισμό του Παναθηναϊκού. Το γεγονός ότι κάποιες φορές από… σπόντα δεν τις βγαίνουν τα πλάνα, δεν τις πιστώνει τίποτα από τα καλά που συμβαίνουν λόγω brand name. Ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιο μέγεθος κόντρα σε μία διοίκηση νάνο.

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς