Ο Μάικ Τζέιμς έγραψε ιστορία το βράδυ της Πέμπτης στη Euroleague. Μία ιστορία για την οποία δούλευε πολύ καιρό, πίστεψε, αλλά κυρίως δεν «τρεφόταν» από αυτή. Ο Αμερικανός είναι επαγγελματίας με τα όλα του και γι’ αυτό δεν γιόρτασε ιδιαίτερα αυτή του την σπουδαία ατομική διάκριση.
Στα λόγια του, στιγμές μετά το καλάθι που τον μετέτρεψε σε κορυφαίο σκόρερ όλων των εποχών στην ευρωπαϊκή Λίγκα, μίλησε πρώτα για τον σεβασμό του στον Βασίλη Σπανούλη -που πολλάκις έχει δηλώσει ότι αποτελεί το πρότυπό του- και μετά για όλα τα άλλα. Και δεν αναλώθηκε σε κοινότυπες ατάκες. Παρότι, έριξε τη… σάλτσα του λέγοντας πως θα κέρδιζε τον θρυλικό «Kill-Bill» σε μονό, αιτιολογώντας πάντως με μπασκετικά κριτήρια την άποψή του, γνωρίζει και ο ίδιος την καριέρα του Σπανούλη δεν μπορεί να τη φτάσει.
We sat down with @TheNatural_05 for a Q&A session 🎥
Check it out 👀 pic.twitter.com/UIYLFYwzVX
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) March 10, 2024
Για την ώρα, αποτελεί έναν σύγχρονο ήρωα της μπασκετικής Ευρώπης, που όμως του λείπει η μπέρτα. Ή αν θέλετε εσκεμμένα, μέχρι σήμερα, δεν την έχει φορέσει κυρίως λόγω της ιδιοτροπίας του χαρακτήρα του.
«Ειρήνη και φιλία»: Τι ακριβώς θέλει να πει ο Μάικ Τζέιμς; (pic)
Για ποια μπέρτα μιλάμε; Για αυτή που θα τον έβαζε αυτομάτως στο πάνθεον των κορυφαίων. Όχι πως τώρα δεν είναι, αλλά το έχει καταφέρει μόνο λόγω των ατομικών του επιτευγμάτων σε πρώτη φάση στη Euroleague και δευτερευόντως στο NBA. Ο Τζέιμς από επιλογή του δεν έχει γίνει ακόμη ο ήρωας της νέας γενιάς για έναν σύλλογο. Στο Πριγκιπάτο και τη Μονακό είναι μεν ο Πρίγκιπας, αλλά ακόμα αναζητά το στέμμα του. Τις δύο προηγούμενες χρονιές ήταν ο Ολυμπιακός που τού το στέρησε τόσο στα playoffs όσο και στο Final-4 της Euroleague. Φέτος, μπορεί να είναι η χρονιά του. Αλλά για ποια μπέρτα μιλάμε στη Μονακό; Εκεί μόνο Πρίγκιπας μπορεί να είναι, κακά τα ψέματα.
Ο Τζέιμς προσπάθησε να γίνει ο ηγέτης που για χρόνια έψαχνε ο Παναθηναϊκός στη μετά-Διαμαντίδη εποχή, αλλά μάταια. Στην ΤΣΣΚΑ δεν πρόλαβε και στη Μονακό δείχνει να το απολαμβάνει. Αλλά. Θα του μείνει αυτό το «αλλά» αν τελικά συνεχίσει να είναι ο ήρωας που του έλειπε η μπέρτα. Ανεξαρτήτως με το τι χρώμα θα έχει αυτή…
