Από τα χέρια του Ολυμπιακού, σε αυτά της Βαρσάβα. Η πολωνική ομάδα κατέκτησε το Challenge Cup της σεζόν 2023/24 κατακτώντας τα δύο σετ (και εν συνεχεία και τη νίκη) που χρειαζόταν στην Ιταλία απέναντι στη Μόντσα και με το ίδιο σκορ με αυτό του πρώτου αγώνα (1-3) πανηγύρισε το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της και δεύτερο για σύλλογο της χώρας της στην τρίτη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.
— VolleyActu (@VolleyActu) February 27, 2024
Άξιζε πέρα για πέρα το εκπληκτικό σύνολο του Πιότρ Γκράμπαν που σήκωσε αήττητη το ευρωπαϊκό Κύπελλο με τον Ουκρανό κεντρικό Γιούρι Σεμένιουκ να αναδεικνύεται πολυτιμότερος (και) των δύο τελικών. Πάντως, ο Κέβιν Τιλί ήταν ο καταλύτης στα δύο πρώτα σετ, με τον Γάλλο να παίρνει μια άτυπη εκδίκηση για τον χαμένο τελικό του CEV Cup με την Τουρ πριν από δύο χρόνια απέναντι στη Μόντσα.
Οι Ιταλοί πίεσαν στο ξεκίνημα του πρώτου σετ και έφτασαν στο +4 (11-7) αλλά εκεί έγινε η αντεπίθεση της Πρότζεκτ που με πρωταγωνιστή τον Τιλί ισοφάρισε (12-12) και ήταν εκείνη που έφτασε πρώτη σε σετ μπολ (23-24).
Ο Μπόλατς έκανε φιλέ όπως έδειξε το video check (αρχικά είχε υποδειχθεί μπλοκ του Πολωνού και 23-25) οπότε υπήρξε μια μικρή παράταση στην οποία φρόντισε να δώσει ευχάριστο τέλος ο Τιλί με τρομερό μπλοκ σε επίθεση από το «6» για το 25-27.
KÉVIN TILLIE QUI CONCLUT LE SET SUR UN ÉNORME BLOC 🤩
🎥 @CEVolleyball pic.twitter.com/MwTqtaJudY
— VolleyActu (@VolleyActu) February 27, 2024
Κι αφού στο πρώτο σετ ήταν φανταστικός σε άμυνα, επίθεση – ακόμα και στις πάσες του σε χαλασμένες υποδοχές! – ο Γάλλος ακραίος αποφάσισε να κρίνει τα πάντα από τη γραμμή του σερβίς. Το 2-1 έγινε 2-9 και οι Πολωνοί πολύ σβηστά πήραν το σετ και το τρόπαιο, με τον Μάσιμο Ετσέλι να παίρνει το δεύτερο τάιμ άουτ του στο 13-22 (!) ενώ τα πάντα είχαν κριθεί.
Same obrazki, żadnych słów 🥹#PlusLiga #CEVChallengeCup pic.twitter.com/JqjRM0f30j
— Projekt Warszawa (@projektwarszawa) February 27, 2024
Εξάδα και πάγκος ξέσπασαν σε έξαλλους πανηγυρισμούς και για το τυπικό της υπόθεσης (λόγω του ανόητου κανονισμού της CEV) παίχτηκε το υπόλοιπο της αναμέτρησης με τους δύο προπονητές να περνούν αναπληρωματικούς στο τάραφλεξ για το τελικό 1-3.
ΤΑ ΣΕΤ: 1-3 (25-27, 16-25, 25-17, 22-25) σε 109′
*Οι πόντοι της Μόντσα προήλθαν από 5 άσους, 50 επιθέσεις, 5 μπλοκ και 28 λάθη αντιπάλων ενώ της Βαρσάβα από 2 άσους, 50 επιθέσεις, 14 μπλοκ και 28 λάθη αντιπάλων
ΜΟΝΤΣΑ (Μάσιμο Ετσέλι): Λέπκι 10 (9/20 επ., 1 άσος, 42% υπ. – 25% άριστες), Μαρ 5 (3/10 επ., 1 άσος, 1 μπλοκ, 61% υπ. – 17% άριστες), Γκαλάσι 3 (2/6 επ., 1 άσος), Κατσόπα, Ντι Μαρτίνο 4 (3/4 επ., 1 μπλοκ), Σβαρτς 4 (4/12 επ.) / Γκαγκίνι (λ., 70% υπ. – 60% άριστες), Βίσιτς 1 (1/2 επ.), Φράσκιο 1 (1 μπλοκ, 75% υπ. – 50% άριστες), Κομπαρόνι 1 (1/4 επ.), Μουγιάνοβιτς 17 (15/25 επ., 1 άσος, 1 μπλοκ), Μορατσίνι (λ., 43% υπ. – 29% άριστες), Τακαχάσι 12 (11/28 επ., 1 μπλοκ, 92% υπ. – 17% άριστες), Μπερέτα 2 (1/6 επ., 1 άσος)
ΒΑΡΣΑΒΑ (Πιότρ Γκράμπαν): Φίρλεϊ, Τιλί 7 (5/12 επ., 2 μπλοκ, 50% υπ. – 13% άριστες), Βρόνα 5 (2/3 επ., 3 μπλοκ), Μπόλατς 13 (11/15 επ., 2 μπλοκ), Σεμένιουκ 10 (6/10 επ., 1 άσος, 3 μπλοκ), Σάλπουκ 8 (7/13 επ., 1 μπλοκ, 53% υπ. – 18% άριστες) / Βοϊτάσεκ (λ., 14% υπ. – 0% άριστες), Κόβαλτσουκ 2 (2/3 επ.), Στέπιεν 1 (1 μπλοκ), Γκρομπέλνι 4 (3/10 επ., 1 άσος, 47% υπ. – 20% άριστες), Γκρουστσίνκι (λ., 56% υπ. – 22% άριστες), Βέμπερ 10 (8/21 επ., 2 μπλοκ), Μπορκόφσκι 6 (6/15 επ., 54% υπ. – 38% άριστες)
Η ΧΡΥΣΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ CHALLENGE CUP
1980–81: Κάννες (Γαλλία)
1981–82: Σταρ Λιφτ Φούρμπουρχ (Ολλανδία)
1982–83: Μόντενα (Ιταλία)
1983–84: Μόντενα (Ιταλία)
1984–85: Μόντενα (Ιταλία)
1985–86: Φαλκονάρα (Ιταλία)
1986–87: Μιλάνο (Ιταλία)
1987–88: Λένινγκραντ (Σοβιετική Ένωση)
1988–89: Λένινγκραντ (Σοβιετική Ένωση)
1989–90: Μέρσερ (Δυτική Γερμανία)
1990–91: Τρεβίζο (Ιταλία)
1991–92: Πάρμα (Ιταλία)
1992–93: Τρεβίζο (Ιταλία)
1993–94: Πάντοβα (Ιταλία)
1994–95: Πάρμα (Ιταλία)
1995–96: Κούνεο (Ιταλία)
1996–97: Ραβένα (Ιταλία)
1997–98: Τρεβίζο (Ιταλία)
1998–99: Παλέρμο (Ιταλία)
1999–00: Ρόμα (Ιταλία)
2000–01: Ματσεράτα (Ιταλία)
2001–02: Κούνεο (Ιταλία)
2002–03: Τρεβίζο (Ιταλία)
2003–04: Μόντενα (Ιταλία)
2004–05: Ματσεράτα (Ιταλία)
2005–06: Ματσεράτα (Ιταλία)
2006–07: Φάκελ (Ρωσία)
2007–08: Μόντενα (Ιταλία)
2008–09: Αρκάς (Τουρκία)
2009–10: Περούτζια (Ιταλία)
2010–11: Ματσεράτα (Ιταλία)
2011–12: Τσεστόχοβα (Πολωνία)
2012–13: Πιατσέντζα (Ιταλία)
2013–14: Φενέρμπαχτσε (Τουρκία)
2014–15: Βοϊβοντίνα (Σερβία)
2015–16: Βερόνα (Ιταλία)
2016–17: Φάκελ (Ρωσία)
2017–18: Ραβένα (Ιταλία)
2018–19: Μπελογκόριε (Ρωσία)
2020–21: Μιλάνο (Ιταλία)
2021–22: Ναρμπόν (Γαλλία)
2022-23: Ολυμπιακός (Ελλάδα)
2023-24: Βαρσάβα (Πολωνία)
