Εξελίσσεται, σύμφωνα με όλες τις προδιαγραφές, η φαρσοκωμωδία «ξένος διαιτητής στο ελληνικό πρωτάθλημα» και όλες οι προβλέψεις συμφωνούν πως τα επόμενα επεισόδια θα είναι ακόμη περισσότερο γελοία.
Στην κανονιστική πρόβλεψη περί μετάκλησης ξένων διαιτητών για ορισμένους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος υπάρχει μια δεδομένη έλλειψη: Δεν προβλέπεται η κατηγορία στην οποία ανήκει ο ξένος διαιτητής (και ολόκληρη η παρέα) που θα μετακληθεί για να διευθύνει τον αγώνα. Ορθώς δεν προβλέπεται διότι… δεν μπορεί να προβλεφθεί. Οι φωστήρες που προώθησαν και επέβαλαν την ιδέα του ξένου διαιτητή είχαν μείνει, όταν την διατύπωναν, στην εικόνα του Μπορμπαλάν. Αγνόησαν μια μικρή (αχ, αυτές οι μικρές) λεπτομέρεια: Η έλευση του Μπορμπαλάν έγινε σε περίοδο που ο ίδιος είχε αποφασίσει να τελειώσει την καριέρα του, η ισπανική Λίγκα δεν τον χρειαζόταν, η αμοιβή του διευρύνθηκε όσο έπρεπε κι έτσι ταξίδεψε έως το ΟΑΚΑ χωρίς κανένα πρόβλημα.
Σήμερα, που εξελίσσεται η δεύτερη αναζήτηση, τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά: Τα πρωταθλήματα των άλλων ομοσπονδιών είναι σε πλήρη εξέλιξη, οι διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA επίσης, οι διατάξεις των κανονισμών για τον ορισμό των διεθνών (τουλάχιστον) διαιτητών σε πλήρη εφαρμογή (προσέξτε το αυτό), οι ανάγκες όλων των διοργανώσεων σε διαιτητές κύρους αυξημένες και ο καημός των υπόλοιπων Λιγκών για την ελληνική διαιτητική κατάντια εξαιρετικά μειωμένος έως ανύπαρκτος.
Οποιαδήποτε Ομοσπονδία, ειδικά οι κορυφαίες, σέβεται τον εαυτό της και δεν αντιμετωπίζει τους διαιτητές της (τους κορυφαίους τουλάχιστον) όπως παλιότερα η ΚΕΔ τους δικούς της στα ταξίδια στις αραβικές χώρες και στο Λίβανο δεν πρόκειται, για κανένα λόγο, να συναινέσει στο να μετακινηθούν για να διευθύνουν αγώνες ελληνικού πρωταθλήματος τα πρώτα ονόματα. Δεν επιθυμεί να διακινδυνεύσει πιθανό τραυματισμό ή άλλη δυσμενή εξέλιξη και να στερηθεί αυτή των υπηρεσιών του για να παραμυθιάζονται οι κάθε είδους Περέιρα (και μαζί τους οι επαγγελματίες οπαδοί του πληκτρολογίου) αυτής της απέραντης μπανανίας που λέγεται Ελλάδα.
Από τις υπόλοιπες Ομοσπονδίες (κάτι ακούγεται για Αρμενία, Βουλγαρία, Λετονία κ.λ.π.) διαιτητές που να εμφανιστούν σε ελληνικά γήπεδα και να τελειώσουν ένα αγώνα, χωρίς να ακουστεί το παραμικρό, δεν υπάρχουν. Ορισμός διαιτητή από αυτές σημαίνει στην πράξη την ολοκλήρωση της τέλειας ξεφτίλας για το ελληνικό πρωτάθλημα και είναι προς το κοινό καλό να αποφευχθεί παντελώς ακόμη και η σχετική σκέψη.
Σε όλα τα παραπάνω σημειώστε, πως οι διαιτητές των κορυφαίων Ομοσπονδιών που θα μετακινηθούν μετέχουν κανονικά στις ετήσιες διαδικασίες της δικής τους Ομοσπονδίας, υπόκεινται στον απαραίτητο διαιτητικό έλεγχο από ορισμένους συμπατριώτες τους παρατηρητές, η βαθμολογία τους μετράει για την εξέλιξη τους και μια παρουσία σε ένα αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος δεν τους προσφέρει ούτε καν τις απολαβές επιπέδου UEFA, ώστε να την τολμήσουν. Εκτός εάν πρόκειται για τεράστιες διαιτητικές προσωπικότητες από την Αρμενία ή το Καζακστάν…
Είναι τέτοια και τόση η πίεση σε όλες τις προηγμένες Ομοσπονδίες για την εσωτερική αξιοποίηση των κορυφαίων διαιτητών τους που ακόμη και μια διακριτική παρέμβαση, από το γνωστό κέντρο εξουσίας της UEFA για να ικανοποιηθεί το ελληνικό αίτημα, είναι εξαιρετικά εύκολο να αποκρουστεί με απολύτως αληθοφανείς δικαιολογίες.
Αφήνω στην άκρη, προς το παρόν, ζητήματα όπως οι αμοιβές των διαιτητών που θα μετακληθούν, τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής, ο παρατηρητής που θα τους βαθμολογήσει, σε τι είδους χαρτί ή οθόνη θα γραφτεί η βαθμολόγηση αυτή και άλλα ανάλογα. Αν ανοίξει και αυτή η κουβέντα η γελοιότητα θα χτυπήσει κόκκινο.
Μένω μόνο στα προφανή εν αναμονή του ονόματος που θα μας κάνει τη χάρη να ανταποκριθεί στις παρακλήσεις μας… Τότε, τα ξαναλέμε…