Ακόμα κι αν δεν υπήρχε, η φράση «έσπασε τη σιωπή του» θα έπρεπε να έχει επινοηθεί για την περίπτωση του Μιχάλη Κουντούρη. Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού δεν φημιζόταν ποτέ για τις δημόσιες τοποθετήσεις του, τις οποίες αποφεύγει συνειδητά εδώ και πολλά χρόνια. Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος που επί της ουσίας δεν μιλά ποτέ (με λόγια, γιατί οι πράξεις είναι άλλο πράγμα) αποφασίζει να ανοίξει το στόμα του, είναι λογικό να περιμένεις να ακούσεις κάτι πολύ σοβαρό.
Ότι ο Ολυμπιακός είναι ένας από τους μεγαλύτερους, αν όχι ο μεγαλύτερος πολυαθλητικός σύλλογος της Ευρώπης, το γνωρίζαμε. Έστω κι αν μέχρι χτες δεν είχε κάτσει κάποιος να υπολογίσει με ακρίβεια τους τίτλους των άλλων μεγάλων κλαμπ στα ομαδικά αθλήματα, ώστε να συνειδητοποιήσει ότι οι Ερυθρόλευκοι απέχουν αθροιστικά μια ανάσα από τους 306 τίτλους της Μπαρτσελόνα που βρίσκεται στην κορυφή. Και που μάλλον θα αναγκαστεί να την εγκαταλείψει ως το τέλος της σεζόν…
Επειδή μπορεί κάποιοι να μην καταλαβαίνουν ή να μη θέλουν να καταλάβουν. Δεν ισχυρίζεται κανείς ότι το brand name του Ολυμπιακού είναι μεγαλύτερο από εκείνο της Μπαρτσελόνα, αφού το ποδόσφαιρο είναι το βασικό κριτήριο για κάτι τέτοιο. Η κουβέντα όμως γίνεται για το σύνολο των τίτλων και όχι για το ποιος είναι καλύτερος στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ ή στο πόλο. Γι’ αυτό χρησιμοποιείται ο σαφέστατος χαρακτηρισμός «πολυαθλητικός».
Όσο σημαντικές κι αν είναι οι κούπες του Ολυμπιακού όμως, δεν ήταν αυτός ο λόγος για τον οποίο ο Μιχάλης Κουντούρης κάλεσε τους εκπροσώπους των ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα, ήταν σαφές εξαρχής πως ήθελε να ξεπετάξει τις αναφορές στους αμέτρητους τίτλους του συλλόγου (αρκετοί εκ των οποίων κατακτήθηκαν στα ερασιτεχνικά αθλήματα επί προεδρίας του) προκειμένου να μπει στο κυρίως θέμα.
Όταν ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού δηλώνει δημόσια πως έχει στα χέρια του στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο μόνος σύλλογος που πληρώνει εφορία στην Ελλάδα είναι αυτός που εκπροσωπεί, είναι απολύτως φυσιολογικό να μένει με το στόμα ανοιχτό ακόμα και ο πιο καχύποπτος οπαδός. Το να ακούς ότι η δική σου ομάδα καταβάλλει πάνω 2 εκ. ευρώ τον χρόνο στο κράτος (μαζί με διακανονισμούς κλπ) ενώ οι υπόλοιποι δίνουν… μηδέν, είναι σοκαριστικό όπως και να το κάνεις.
Ο Μιχάλης Κουντούρης ζήτησε από όποιον θίγεται και θεωρεί ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, να τον διαψεύσει και να φέρει στο φως την αλήθεια. Μέχρι στιγμής βέβαια, δεν έχει υπάρξει καμία αντίδραση. Όχι μόνο από άλλους συλλόγους, αλλά και από τους υπουργούς που κατονομάστηκαν. Χατζηδάκης, Θεοχάρης και Βρούτσης είναι, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΟΣΦΠ, απολύτως ενήμεροι για τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι Ερυθρόλευκοι. Να δούμε λοιπόν πόσο καιρό θα τους πάρει μέχρι να βρουν κάτι να πουν για την υπόθεση, έστω και κούφιο σαν τα κενά λόγια που χρησιμοποιούν κατά κανόνα όλοι οι πολιτικοί.
Από τη μια έχουμε έναν σύλλογο που πληρώνει τα ποσά που ανέφερε ο Κουντούρης και από την άλλη έχουμε τους ανταγωνιστές που εμφανίζονται να μην πληρώνουν ούτε ευρώ στο κράτος. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, το ίδιο κράτος επιβραβεύει όλους όσους δεν πληρώνουν (ή τέλος πάντων πληρώνουν ελάχιστα) με γήπεδα και εγκαταστάσεις, αφήνοντας πάντοτε εκτός συζήτησης τον Ολυμπιακό. Όχι μόνο στα ερασιτεχνικά, αλλά και στα επαγγελματικά αθλήματα.
Το μέγεθος του αθέμιτου ανταγωνισμού που δημιουργείται με ευθύνη του ελληνικού κράτους είναι ασύλληπτο. Διότι αν τα ποσά που ανέφερε ο πρόεδρος του ΟΣΦΠ είναι έστω και κατά προσέγγιση ακριβή, μιλάμε για ένα ανεπανάληπτο σκάνδαλο διαρκείας. Άντε να δεχτείς ότι κάθε κυβέρνηση έχει όλη την καλή διάθεση να φτιάξει ή να χαρίσει γήπεδα στους ανταγωνιστές του Ολυμπιακού, ενώ ταυτόχρονα αγνοεί τις ανάγκες αλλά και τα αιτήματά του. Το να αδικεί όμως συστηματικά τον Ολυμπιακό με το να μην εισπράττει αυτά που πρέπει από τους υπόλοιπους, συνιστά ένα κανονικότατο έγκλημα. Μια ληστεία εις βάρος του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου και υπέρ των ανταγωνιστών του.
Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει ξεκινήσει μια καμπάνια δυσφήμισης των Πειραιωτών εδώ και κάποιες μέρες. Παίρνοντας σβάρνα τα ξένα δίκτυα – προφανώς με την ιδιότητα του… εθνικού καναλάρχη -, ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού μιλά σχεδόν αποκλειστικά για τους αντιπάλους του και κάνει ελάχιστες αναφορές στη δική του ομάδα.
Το αποκορύφωμα ήταν ο χαρακτηρισμός «κακομαθημένος» που απέδωσε στον Ολυμπιακό τις προάλλες μιλώντας στο Reuters. Ασφαλώς και δεν υπήρξε αντίλογος από την πλευρά του ξένου συντάκτη, όπως δεν θα υπήρχε αντίλογος και αν η συνέντευξη δινόταν απευθείας σε υπάλληλό του στον ΣΚΑΪ ή στον Σπορ FM.
Αν πάλι, επέλεγε κάποιον κανονικό δημοσιογράφο, εκτός μισθολογίου του, που να έχει μια σχετικά καλή επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, πιθανότατα να δεχόταν ερώτηση σχετικά με το γήπεδο που αγωνιά να φτιάξει στην ομάδα του η Νέα Δημοκρατία, τις εγκαταστάσεις που προορίζονται για αρκετά ακόμη τμήματα του Παναθηναϊκού αλλά και για το πώς εξηγεί τις σκανδαλώδεις διαιτησίες υπέρ της ομάδας του εδώ και τουλάχιστον ενάμισι χρόνο. Ή τη σχέση του με την κυβέρνηση της ΝΔ, την πρωταγωνιστική παρουσία του στην περιβόητη «συμμαχία της εξυγίανσης» (που στην πορεία τον άφησε απέξω) και κάμποσα ακόμη που δεν θα τον έκαναν να αισθάνεται και πολύ άνετα…
Πέρα από τις σοβαρότατες αποκαλύψεις για τα οικονομικά δεδομένα με τα οποία διαπράττεται κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση το αδίκημα του αθέμιτου ανταγωνισμού, ο Μιχάλης Κουντούρης έκανε και μια πολύ συγκεκριμένη τοποθέτηση για το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα.
Οι αναφορές του περί «κοινωνικής συνοχής» και τίτλου που πρέπει να καταλήξει κάπου συγκεκριμένα μου έφεραν στο μυαλό την απόπειρα Μητσοτάκη πέρυσι τον Νοέμβριο να υπερασπιστεί τη συμμορία που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο με το κωμικό επιχείρημα «πού ήταν η εγκληματική οργάνωση όταν έπαιρνε ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα με πολλούς πόντους διαφορά;».
Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και με υφυπουργό Αθλητισμού τον αλησμόνητο Κοντονή (ακόμα κι αν τον ξεχάσουν οι δικοί του, οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα τον θυμούνται πάντα) το ελληνικό ποδόσφαιρο αλώθηκε με το πρόσχημα της «εξυγίανσης» και τα αποτελέσματα αυτής της ιστορίας τα βλέπουμε μπροστά μας σε κάθε αγωνιστική.
Από στημένες υποθέσεις με ψευδομάρτυρες που επεδίωκαν την τιμωρία του Ολυμπιακού μέσω μιας ομάδας που δεν υπάρχει πλέον στον χάρτη, μέχρι τα ντου με πιστόλια στον αγωνιστικό χώρο και τις τριγωνικές συναλλαγές «αήττητων νταμπλούχων» με άλλη ομάδα που επίσης δεν υπάρχει πλέον στον χάρτη, το ελληνικό ποδόσφαιρο πέρασε μια άκρως ταραγμένη περίοδο στα χέρια των «εξυγιαντών». Οι οποίοι δεν δίσταζαν να «σφάξουν» ο ένας τον άλλον, αλληλοκατηγορούμενοι για χάρτινα πρωταθλήματα και κύπελλα (θυμηθείτε μονάχα τι είχε γίνει στον τελικό του Πανθεσσαλικού).
Τα τρία πρωταθλήματα του Ολυμπιακού (αυτά που επικαλέστηκε ως άλλοθι για τη «συμμορία» ο πρωθυπουργός) ήταν αδύνατον να επισκιαστούν με οποιονδήποτε τρόπο και παρά το γεγονός πως στο τρίτο εξ αυτών καταγράφηκε ένα μυθικό ρεκόρ του ΠΑΟΚ στα πέναλτι, μάλλον λειτούργησαν καταπραϋντικά στη συνείδηση του κόσμου.
Τι είναι ασπρόμαυρο, έχει 14 πέναλτι στην Ελλάδα αλλά κανένα κόντρα στα χωριά της Ευρώπης;
Με το που δημιουργήθηκε η υποψία «κενού εξουσίας», η τοξικότητα επέστρεψε. Όσο ο Ολυμπιακός απείχε από την κορυφή, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ έκαναν διαγωνισμό «σφαγών» και εννοείται ότι τα σκάγια έπαιρναν και τους Πειραιώτες κάθε φορά που έδειχναν απειλητικοί.
Το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε εν μέσω τεράστιας γκρίνιας αλλά μπροστά στον που επέστρεψε φέτος δυναμικά, η φαγωμάρα έδωσε τη θέση της στην «ομοψυχία». Οι δυο περυσινοί διεκδικητές συνεχίζουν να πετσοκόβουν όποιον αντιστέκεται αγωνιστικά και με ενωμένες δυνάμεις παλεύουν να ολοκληρώσουν τη μεγαλύτερη αλλοίωση διοργάνωσης που έγινε ποτέ. Στην περιβόητη υπόθεση του Χουάνκαρ αναφέρθηκε εκτενώς ο Μιχάλης Κουντούρης, χρησιμοποιώντας μάλιστα τον γλαφυρότατο όρο «γνωμάτευση χορηγού».
Κουντούρης: Αλλοιώνεται το πρωτάθλημα με μια γνωμάτευση χορηγού
Να κάνουμε λοιπόν μια σούμα με όσα γνωρίζαμε ήδη αλλά και όσα μάθαμε το απόγευμα της Τετάρτης. Έχουμε από τη μια πλευρά τον Ολυμπιακό που κάνει πρωταθλητισμό σε όλα τα ομαδικά σπορ, καταβάλλοντας μεταξύ άλλων τεράστια ποσά στο ελληνικό Δημόσιο. Στο ποδόσφαιρο έχει εδώ και χρόνια μακράν το βαρύτερο μισθολόγιο, στον Ερασιτέχνη μάθαμε τα ποσά δια στόματος Κουντούρη ενώ και στο μπάσκετ ξέρουμε καλά ότι η ΚΑΕ δεν έχει αποκρύψει ούτε ένα ευρώ.
Αυτός ο σύλλογος που εδώ και τρεις δεκαετίες διαφημίζει την Ελλάδα στο εξωτερικό με τίτλους και διακρίσεις (το βόλεϊ, το μπάσκετ, το πόλο Ανδρών και Γυναικών αλλά και το ποδόσφαιρο με τις αμέτρητες παρουσίες στο Τσάμπιονς Λιγκ και όχι μόνο), αγωνίζεται σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο που χτίστηκε με δικά του έξοδα-δάνεια και παρ’ όλα αυτά δεν του ανήκει, σε ένα απαρχαιωμένο μπασκετικό γήπεδο όπου είναι ενοικιαστής (και με μικρό λόγο στα πράγματα), σε ένα δημοτικό γήπεδο βόλεϊ που μόνο σε ομάδα με τέσσερις ευρωπαϊκούς τίτλους (3 στους Άνδρες και έναν στους Γυναίκες) και άλλους τέσσερις τελικούς δεν αρμόζει, ενώ για το πόλο πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια. Ο σύλλογος που έχει φέρει στην Ελλάδα 10 ευρωπαϊκά τρόπαια και που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των εθνικών ομάδων με τις περισσότερες διακρίσεις, αγωνίζεται σε ένα κολυμβητήριο που προκαλεί σοκ σε όσους ξένους το επισκέπτονται.
Τι έχουμε «απέναντι»; Άλλοι παρέλαβαν νεόκτιστα κλειστά γήπεδα, άλλοι επιδοτήθηκαν αδρά από το κράτος ώστε να φτιάξουν το δικό τους ποδοσφαιρικό και άλλοι είδαν να τους παραχωρείται ουσιαστικά για πάντα το μεγαλύτερο κλειστό της χώρας, την ώρα που το κράτος βγήκε δυναμικά μπροστά για τους φτιάξει ποδοσφαιρικό γήπεδο αλλά και κάμποσα ακόμη για τα ερασιτεχνικά αθλήματα.
Πόσο χαζοί πρέπει να νιώθουν όλοι οι Ολυμπιακοί όταν διαπιστώνουν ότι ενώ ισχύουν όλα τα παραπάνω, ο σύλλογός τους πληρώνει αμέτρητα εκατομμύρια στο Δημόσιο, στερώντας τα από το αγωνιστικό μπάτζετ κάθε τμήματος και την ίδια στιγμή οι αντίπαλοί τους εμφανίζουν ακόμα και μηδενικούς ισολογισμούς στα χαρτιά αλλά ανταγωνιστικά ρόστερ στο γήπεδο; Και εννοείται ότι δικαιούνται να φωνάζουν για κλεμμένους τίτλους υπό αυτό το πρίσμα.
Ο Μιχάλης Κουντούρης τοποθετήθηκε δημόσια με τέτοιον τρόπο για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας θητείας που συμπληρώνει 13 χρόνια. Από το περιεχόμενο των δηλώσεών του συμπεραίνεται ότι εξέφραζε ολόκληρο τον ενιαίο και αδιαίρετο Ολυμπιακό και όχι μόνο τον Ερασιτέχνη, εξ ου και οι αναφορές σε όλα τα τμήματα. Σε επίπεδο συμβολισμού, μιλάμε για την πρώτη πράξη ενόψει μιας γενικευμένης «κήρυξης πολέμου» που μοιάζει αναπόφευκτη κρίνοντας από τις διαθέσεις (και) της τωρινής κυβέρνησης.
Η ώρα που οι «κακομαθημένοι» καλοπληρωτές θα βγουν σε γήπεδα και δρόμους προκειμένου να απαιτήσουν ισονομία αλλά και τα δικαιώματά τους έναντι των χαϊδεμένων τζαμπατζήδων μάλλον δεν αργεί. Αλίμονο σε όποιον πολιτικό παραμείνει αδρανής ή πολύ περισσότερο συνεχίσει να μεροληπτεί εναντίον του μεγαλύτερου συλλόγου της χώρας και εκ των κορυφαίων πολυαθλητικών ολόκληρου του κόσμου…
ΥΓ1. Κάντε τον κόπο να δείτε το βίντεο της συνέντευξης Τύπου ειδικά από το 35:00 κι έπειτα, διότι το κομμάτι των ερωτήσεων προς τον πρόεδρο του ΟΣΦΠ δεν έχει αποτυπωθεί σε γραπτό κείμενο. Είμαι βέβαιος ότι θα ακούσετε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα τα οποία αγνοούν όσοι δεν είχαν την τύχη να παρευρεθούν σε αυτή τη μάλλον ιστορική στιγμή.
ΥΓ2. Το ότι σε μια μέρα με υποτονική ελληνική επικαιρότητα ένα τέτοιο θέμα βρήκε από ελάχιστο ως καθόλου χώρο στην πλειοψηφία των αθλητικών εφημερίδων, θα πρέπει να σας λέει πάρα πολλά…