Η εθνική Ελλάδας μπάσκετ θα συνεχίσει να αναζητά παρηγοριά στο ένδοξο παρελθόν. Η άλλοτε επίσημη αγαπημένη πληρώνει εδώ και χρόνια τα εγκλήματα ανθρώπων που κάποια στιγμή στην πορεία έβαλαν τον εαυτό τους πάνω από το άθλημα. Αυτά που επί σειρά ετών έσπειρε η ΕΟΚ του Βασιλακόπουλου θα συνεχίσουν να «θερίζουν» την πρώτη ομάδα που έβγαλε όλη την Ελλάδα στους δρόμους.
Το Μουντομπάσκετ 2023 θα μείνει στην ιστορία ως μια από τις πιο αποτυχημένες παρουσίες στην ιστορία της εθνικής. Το γιατί φτάσαμε ως εδώ μάλλον το αντιλαμβάνονται λίγο – πολύ όλοι. Το ελληνικό μπάσκετ έχει σταματήσει προ πολλού να αναδεικνύει σε σταθερή βάση παίκτες υψηλού επιπέδου και όταν κάποιοι από αυτούς τους λίγους πρωτοκλασάτους που υπάρχουν, επιλέγουν για διάφορους λόγους να απέχουν, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν απαιτήσεις για κάτι καλό.
Τη μικρότερη ευθύνη για τη φετινή αποτυχία φέρουν ασφαλώς οι 11 που απέμειναν να παλεύουν μόνοι στη διοργάνωση. Τι να χρεώσεις δηλαδή στον Γουόκαπ, τον Λαρεντζάκη, τον Παπαπέτρου, τον Παπανικολάου, τον Παπαγιάννη και σε όλα τα υπόλοιπα παιδιά που έδωσαν ό,τι καλύτερο είχαν;
Για το ότι η Ελλάδα βρέθηκε σε ένα Παγκόσμιο Κυπέλλο με την πιο ελλιπή γραμμή ψηλών στην ιστορία της δεν θα μπορούσαν ποτέ να φταίνε οι παίκτες που πήγαν στην Ασία για να παλέψουν κόντρα στις πιθανότητες. Και εδώ τίθεται και θέμα ικανότητας διαχείρισης ανθρώπων αλλά και προνοητικότητας. Προτού πλακωθείς με τον Αγραβάνη π.χ., φρόντισε να είσαι απολύτως σίγουρος ότι δεν θα τον χρειαστείς στην πορεία. Εννοείται ότι ο Δημήτρης είναι ένα περίεργο παιδί, αλίμονο όμως αν δεν μπορείς να τον χειριστείς ώστε να τον έχεις ζεστό σε περίπτωση που κάτι γίνει. Όπως κι έγινε, με το μικρό δάχτυλο του Μήτογλου λίγο πριν την έναρξη του Μουντομπάσκετ…
Μετά από δυο και κάτι χρόνια στον πάγκο της εθνικής, ο Δημήτρης Ιτούδης μπορεί να είναι βέβαιος ότι απέτυχε να βάλει την ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών. Η αποτυχία στο προολυμπιακό του 2021 έδωσε τη θέση της στο στραπάτσο του Eurobasket 2022, εκεί που η ομάδα ήταν θεωρητικά πλήρης και όμως είδε για ακόμα μια φορά τους ημιτελικούς από την τηλεόραση.
Με Γιάννη Αντετοκούνμπο ή χωρίς, το πρόβλημα της εθνικής ομάδας είναι αποδεδειγμένα πολύ βαθύτερο από το αν θα αγωνιστεί ο Greek freak η όχι. Χώρες με πολύ μικρότερη μπασκετική παράδοση αναδεικνύουν παίκτες υψηλού επιπέδου που φτάνουν ως την άλλη άκρη του Ατλαντικού, την ώρα που η Ελλάδα διαθέτει ελάχιστους παίκτες κάτω των 30 με επίπεδο αντάξιο του παρελθόντος της.
Απέναντι στο Μαυροβούνιο η ελληνική ομάδα γνώρισε την 3η της ήττα στα 5 ματς που έδωσε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά θα επαναλάβουμε πως τα 11 παιδιά που αγωνίστηκαν έχουν το μικρότερο μερίδιο ευθύνης για όσα έγιναν και κυρίως όσα δεν έγιναν. Στη διοργάνωση, στην προετοιμασία, στα χρόνια που έχουν προηγηθεί και που έχουν επί της ουσίας καθιερώσει τη λέξη αποτυχία στην ίδια πρόταση με την εθνική μπάσκετ…
ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ: Γκαρσία, Πάεζ, Πρακς
ΤΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 14-19, 30-36, 42-50, 69-73
ΕΛΛΑΔΑ (Ιτούδης): Μποχωρίδης 13 (3/3 δίποντα, 2/2 τρίποντα, 1/3 βολές, 6 ριμπάουντ), Χατζηδάκης 2, Λαρεντζάκης (0/5 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 4 ασίστ), Λούντζης 2, Μωραΐτης, Παπαγιάννης 5 (2/8 σουτ, 4 ριμπάουντ), Παπανικολάου 13 (3/5 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ), Παπαπέτρου 16 (6/10 δίποντα, 0/6 τρίποντα, 4/5 βολές), Ρογκαβόπουλος 7 (3/9 σουτ), Γουόκαπ 11 (4/5 δίποντα, 1/4 τρίποντα, 6 ασίστ)
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ (Ράντοβιτς): Ντρόμπνιακ 4, Ντούμπλιεβιτς 4 (9 ριμπάουντ, 9 ασίστ), Ιβάνοβιτς 7 (1), Μιχάιλοβιτς 10 (1), Πόποβιτς 5, Ράντοντσιτς 12 (1), Ράντοβιτς 8 (4/6 δίποντα), Σιμόνοβιτς 2, Σλάβκοβιτς 2, Βούτσεβιτς 19 (9/16 δίποντα, 7 ριμπάουντ)
Τα ομαδικά στατιστικά της Ελλάδας: 18/32 δίποντα, 8/30 τρίποντα, 9/13 βολές, 32 ριμπάουντ (21 αμυντικά – 11 επιθετικά), 18 ασίστ, 5 κλεψίματα, 3 μπλοκ, 14 λάθη, 23 φάουλ
Τα ομαδικά στατιστικά του Μαυροβουνίου: 25/45 δίποντα, 3/17 τρίποντα, 14/20 βολές, 41 ριμπάουντ (28 αμυντικά – 13 επιθετικά), 20 ασίστ, 8 κλεψίματα, 12 λάθη, 23 φάουλ
