Σχολιάστηκε και την ημέρα της κλήρωσης του φετινού Europa League, που έφερε τη Μίλαν στον ίδιο όμιλο με τον Ολυμπιακό. Ειδικά ο Σάββας Θεοδωρίδης, δεν μπορεί να μη συγκινήθηκε για το γεγονός ότι θα δει ξανά τη φημισμένη ομάδα του ιταλικού Βορρά απέναντι στους «ερυθρόλευκους», πενήντα εννιά χρόνια μετά το ντεμπούτο του ελληνικού ποδοσφαίρου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, στο οποίο είχε την τιμή να μετάσχει κι ο ίδιος.
Μόνο ο πρωταθλητής έπαιζε τότε στην Ευρώπη κι έτσι ο Ολυμπιακός, ο οποίος είχε… γαντζωθεί στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος από το 1954, ήταν αυτός που εκπροσώπησε το ποδόσφαιρό μας διεθνώς για πρώτη φορά. Θα το είχε κάνει από το 1958, όταν η χώρα μας δήλωσε για πρώτη φορά συμμετοχή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, αλλά η κληρωτίδα έφερε στον δρόμο του την Μπεσίκτας, την οποία δεν κατέβηκε να αντιμετωπίσει λόγω του τεταμένου κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις εκείνη την εποχή. Έτσι, ήρθε πρώτη η Μίλαν, ένα χρόνο αργότερα κι αφού ο Ολυμπιακός αναδείχθηκε ξανά πρωταθλητής Ελλάδας –για έκτη διαδοχική χρονιά, έχοντας κάνει μάλιστα και το νταμπλ στις τρεις τελευταίες!
Υπερομάδα ήταν εκείνος ο Ολυμπιακός με τους Θανάση Μπέμπη, Ηλία Υφαντή, Κώστα Πολυχρονίου, Μίμη Στεφανάκο, Ηλία Ρωσσίδη, αλλά και τον έφηβο, Γιώργο Σιδέρη, αλλά τι να πει κανείς και για τη Μίλαν; Δεν είχε καταφέρει ακόμα να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ρεάλ Μαδρίτης στο ευρωπαϊκό στερέωμα, αλλά διέθετε παιχταράδες που την έκαναν θεωρητικά άπαιχτη από την πρωταθλήτρια Ελλάδας. Ο Ζοζέ Αλταφίνι, ο επονομαζόμενος «Ματσόλα», που απαρνήθηκε για χάρη της την Εθνική Βραζιλίας, ο βετεράνος Σουηδός «μαέστρος», Νιλς Λίντχολμ και ο Τσέζαρε Μαλντίνι, ο πατέρας του αγέννητου ακόμα Πάολο, ήταν μερικοί μόνο από τους «αστέρες» των «ροσονέρι».
Κι όμως, ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν έχασε από αυτήν την ομάδα σαν σήμερα το 1959, στο πρώτο παιχνίδι στο παλιό Καραϊσκάκη, αλλά στο τέλος έμεινε με το παράπονο επειδή δεν τη νίκησε! Δύο φορές προηγήθηκε, πρώτα στο 19’ με κεφαλιά του Κώστα Παπάζογλου και μετά στο 45’, με «κεραυνό» του Ηλία Υφαντή –ένα από τα ομορφότερα γκολ που έχουν σημειωθεί ποτέ, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες. Και τις δύο φορές, όμως, απάντησε ο Αλταφίνι. Πρώτα στο 33’ και μετά στο 79’, στερώντας έτσι από τους Πειραιώτες μία ιστορική νίκη.
Αν και τα ρομαντικά ρεπορτάζ της εποχής δεν αποτελούν το πιο αξιόπιστο τεκμήριο για την εικόνα του αγώνα, διαβάζουμε τόσο στην «Αθλητική Ηχώ» όσο και στο «Φως των Σπορ» ότι ο Ολυμπιακός ήταν κατά πολύ καλύτερος και άξιζε τη νίκη, έχοντας ως κορυφαίο παίκτη τον Θανάση Μπέμπη. Ο μικροκαμωμένος άσος έκανε μεγάλο παιχνίδι στον χώρο του κέντρου, εντυπωσιάζοντας τον προπονητή της Μίλαν, Λουίτζι Μπονιτζόνι, ο οποίος δήλωσε ότι τόσο αυτός όσο και ο Σιδέρης, ήταν ικανοί να αγωνιστούν με τη φανέλα των «ροσονέρι»! Αν αναλογιστούμε τις υποτυπώδεις συνθήκες με τις οποίες λειτουργούσε τότε το ελληνικό ποδόσφαιρο, αντιλαμβάνεστε για τι ταλέντα μιλάμε…
Ο Ολυμπιακός κατέβηκε σαν σήμερα το 1959 να αντιμετωπίσει τη Μίλαν με τις ευχές των παικτών και των φιλάθλων όλων των ομάδων (άλλες εποχές, άλλα ήθη). Δεν τα κατάφερε, μια και στη ρεβάνς του «Σαν Σίρο» ηττήθηκε 3-1 με χατ τρικ του Τζανκάρλο Ντανόβα (ο Υφαντής είχε μειώσει προσωρινά σε 2-1), αλλά η τιμή να μνημονεύεται ως ο πρώτος εκπρόσωπος του ελληνικού ποδοσφαίρου στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις γενικότερα, θα τον ακολουθεί αιώνια.
Ολυμπιακός-Μίλαν 2-2
Σκόρερ: 19’ Κ. Παπάζογλου, 45’ Υφαντής/33’, 79’ Αλταφίνι
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Μπρούνο Βάλε): Θεοδωρίδης, Ρωσσίδης, Σούλης, Στεφανάκος, Πολυχρονίου, Κοτρίδης, Κ. Παπάζογλου, Σιδέρης, Υφαντής, Μπέμπης, Ψύχος.
ΜΙΛΑΝ (Λουίτζι Μπονιτζόνι): Γκαλέζι, Φοντάνα, Μαλντίνι, Τζαγκάτι, Λίντχολμ, Οκέτα, Ντανόβα, Γκάλι, Αλταφίνι, Γκρίλο, Μπεάν.
