Ο Παναγιώτης Γκαραγκάνης άφησε πρόωρα και άδικα τον μάταιο τούτο κόσμο. Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι τού είπαν το τελευταίο αντίο το πρωί της Παρασκευής στο Πρώτο Νεκροταφείο, ωστόσο εκείνο που μένει είναι ένα τεράστιο «γιατί».
Αντίο Παναγιώτη, ο ΑΘΛΟΣ θα έχει πάντα ένα red and white κομμάτι σου μέσα του
Όπως διακριτικά έγραψε ο διευθυντής του Athlosnews.gr, Γιώργος Χαλάς, την Πέμπτη, ο Παναγιώτης δεν έπασχε από κάποια ασθένεια και γι’ αυτό το φευγιό του ήταν απροσδόκητο και ακόμα πιο επώδυνο. Το απόγευμα της Παρασκευής, ο αδελφός του, επίσης δημοσιογράφος Λάμπρος Γκαραγκάνης, αποκάλυψε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τον τρόπο που χάθηκε ο Παναγιώτης, αφήνοντας μεταξύ άλλων να εννοηθεί ότι η οικογένεια θα αναζητήσει ευθύνες σε μια σπαρακτική ανάρτηση.
Διαβάστε όσα έγραψε ο Λάμπρος Γκαραγκάνης στο facebook με αφορμή την απώλεια του αδερφού του
«Πολλές φορές η ζωή τα φέρνει έτσι, που τα λόγια είναι τόσο φτωχά. Ο αγαπημένος μου αδελφός, Παναγιώτης, ξεκουράζεται, πλέον, ανήμερα των γενεθλίων της ομάδας που λάτρεψε, τον Ολυμπιακό. Έφυγε στις 7/3/2023, επάνω στο αγαπημένο του αριθμό (για ευνόητους λόγους), το “7”.
Από την ημέρα που μπήκαμε στη δουλειά, το 2000, ελάχιστοι μπορούσαν να αντιληφθούν πως γίνεται ο ένας να είναι τόσο διαφορετικός από τον άλλον, αν και έχουμε το ίδιο αίμα. Στο αντικείμενό μας, η ατέλειωτη αγάπη του αδελφού μου για την ομάδα του, πολλές φορές έγινε επιχείρημα εναντίον μου ώστε να αμφισβητηθεί η δική μου λατρεία για τον Παναθηναϊκό (αυτό συνέβη και ανάποδα και ήταν παράπονο του αδελφού μου). Κάποιοι μας μπέρδευαν…
Πώς γίνεται ο ένας έτσι και ο άλλος αλλιώς; Ο πατέρας μας δεν ασχολείται με τα αθλητικά και πήραμε τον δρόμο μας, στο κομμάτι αυτό, αυτοβούλως και με το ένστικτο. Ακόμα και αυτές τις ημέρες αρκετοί μάς μπέρδεψαν και νόμισαν πως αυτός που “έφυγε” ήμουν εγώ. Με τον Παναγιώτη μου, όπως και να έχει, θα είμαστε μαζί για πάντα. Ένα μεγάλο “ευχαριστώ” σε όλες και όλους που μπήκατε στη διαδικασία να γράψετε ένα σχόλιο ή να αφήσετε ένα μήνυμα αυτές τις δύσκολες ημέρες.
Η ζωή μας δεν θα είναι ποτέ η ίδια και επειδή άπαντες, από λίγο έως πολύ, έχετε βιώσει την απώλεια το αντιλαμβάνεστε. Θα ακολουθήσει ένα ακόμα post για τον αδελφό μου και από αύριο η σελίδα θα πάρει ξανά τη μορφή που τη συνηθίσατε τόσα χρόνια. Όπως και η δραστηριότητά μου, σε προσωπικό επίπεδο.
Πριν από αυτό, μία διευκρίνιση για να σταματήσουν ορισμένες φήμες. Ο αδελφός μου είχε χάσει κιλά, κάνοντας εδώ και χρόνια δίαιτα. Δεν είχε κάποια ασθένεια, ούτε την καρδιά του. Από έναν φρονιμίτη άρχισε τούτο το μαρτύριο, με τον γιατρό που τον ανέλαβε να μην του χορηγεί αντιβίωση μετά την εξαγωγή.
Όταν άρχισε να προκύπτει το κακό (πνευμονία από το απόστημα που δημιουργήθηκε), η νοσηλεία του σε δημόσιο νοσοκομείο υπήρξε ελλιπέστατη και κακή. Με συνέπεια τη “φυγή” του. Δεν θα αναφέρω ονόματα. Δεν θέλω να δημιουργήσω πρόβλημα στη ζωή και την επαγγελματική υπόσταση κανενός ανθρώπου, με βάση το τι πιστεύω εγώ. Θα αποφανθούν οι αρμόδιοι τα επόμενα χρόνια για τα αίτια όσων βιώνουν οι γονείς μας και εγώ. Αν το 2023, στην Ελλάδα, ένας άνθρωπος στο 40ό έτος της ηλικίας του “φεύγει” έτσι, τότε το πρόβλημα δεν είναι, απλώς, μεγάλο.
Είναι δισεπίλυτο. Ένα τελευταίο “ευχαριστώ” στους ανθρώπους που, έστω εκ των υστέρων, αναγνώρισαν την αγνή και άδολη αγάπη του Παναγιωτάκου για τη δουλειά και την ομάδα του. Θα προτιμούσα, βέβαια, να είχε γίνει αυτό νωρίτερα και να μην έχει τόσο μεγάλη πίκρα ο αδελφάκος μου. Τέλος, ένα ακόμα μεγάλο ξεχωριστό “ευχαριστώ” στους Στράτο, Φώτη, Αθηνά, Μιχάλη, Μανώλη, οι οποίοι αυτές τις ημέρες άπλωσαν το χέρι τους και μας κράτησαν. Ο καθένας με τον τρόπο του…».
