Χάθηκε μία ευκαιρία όχι μόνο για την 6η εκτός έδρας ευρωπαϊκή νίκη του Ολυμπιακού, αλλά και την κάλυψη της διαφοράς για την ήττα από τη Μονακό στον αγώνα του πρώτου γύρου στο ΣΕΦ (76-81). Μετά το εκπληκτικό πρώτο δεκάλεπτο (8-20) και το 10-24 στο 13ο λεπτό, οι Ερυθρόλευκοι δεινοπάθησαν επιθετικά αγχώθηκαν χωρίς λόγο. Σε παιχνίδι που κράτησαν μία ομάδα με ποιότητα και επιθετικό ένστικτο στους 64 πόντους, σκόραραν 36 πόντους σε 27 αγωνιστικά λεπτά.
Ήταν ένας αγώνας πλέι-οφ για την Ευρωλίγκα με σκληρές άμυνες εκατέρωθεν και συγκινήσεις. Η Μονακό βρίσκει τον τρόπο να ματσάρει την ενέργεια και την ένταση που βγάζει στο παιχνίδι του ο Ολυμπιακός. Από την περασμένη σεζόν έχω αναφέρει πως η γαλλική ομάδα (στα χαρτιά γιατί αποτελείται ως επί το πλείστον από ξένους αθλητές) δεν ταιριάζει με το αγωνιστικό προφίλ των Πειραιωτών. Ο Ολυμπιακός δεν «ματσάρει» καλά μαζί της, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στην κρίσιμη τελική ευθεία της σεζόν 2021/22, ο ΘΡΥΛΟΣ ήταν αυτός που χαμογέλασε και πήρε την πρόκριση στο Final Four από την προημιτελική σειρά με τους Μονεγάσκους (3-2 στις νίκες).
Ο κοινός παρονομαστής στις επτά ήττες του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα (11-7) είναι ότι «κολλάει» η επίθεση και παίρνονται κακές αποφάσεις. Κάποιες φορές, οι νταμπλούχοι Ελλάδας βιάζονται να κερδίσουν και να τελειώσουν το ματς. Όταν δεν κυκλοφορεί γρήγορα και σωστά η μπάλα, η ομάδα χάνει τη συγκέντρωσή της. Αν πριν από το παιχνίδι με τη Μονακό, κάποιος έλεγε πως οι γηπεδούχοι (με το επιθετικό ταλέντο που διαθέτουν) θα σημειώσουν μόλις 64 πόντους, δύσκολα θα περίμενε κανείς πως ο Ολυμπιακός θα πετύχει μόλις 60 και θα χάσει την αναμέτρηση.
Αυτές οι αγωνιστικές μεταπτώσεις είναι φυσιολογικές, κυρίως στα εκτός έδρας παιχνίδια. Παίζει και ο αντίπαλος, υπάρχει η πίεση και από την έδρα, οπότε δεν θέλει και πολύ να «χαλάσει» το μυαλό και να οδηγήσει σε αποφάσεις που χαρακτηρίζονται από βιασύνη και καταλήγουν σε λάθη (15 έγιναν συνολικά στο Μονακό, τα 14 εξ αυτών στις τελευταίες τρεις περιόδους). Αν εξαιρεθεί το πρώτο δεκάλεπτο, όπου έγινε μόλις ένα λάθος, η επίθεση λειτούργησε υποδειγματικά και η μπάλα πήγε στο «ζωγραφιστό» (7/10 δίποντα και 70%), η ομάδα ήταν άστοχη στα δίποντα στη συνέχεια (από το 70% της πρώτης περιόδου και το 69.2% στο ημίχρονο με 9/13 δίποντα, καταγράφηκε ελεύθερη πτώση στο δεύτερο μέρος με τον Ολυμπιακό να τελειώνει το ματς με 12/26 δίποντα και 46.2%), ενώ και στα 40 λεπτά του αγώνα δεν υπήρχε σταθερότητα στο μακρινό σουτ. Ακόμα και στην εξαιρετική πρώτη περίοδο, ο ΘΡΥΛΟΣ είχε 1/8 τρίποντα και τελείωσε με 8/29 (27.6%). Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως στο πρώτο δεκάλεπτο η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα σημείωσε 7 δίποντα και στα υπόλοιπα τρία είχε συνολικά 5 εύστοχες προσπάθειες σε σουτ δύο πόντων.
Επιθετικά, δεν τράβηξαν τα γερά χαρτιά του Ολυμπιακού, αλλά όλοι οι παίκτες δικαιούνται και μία κακή βραδιά. Για παράδειγμα, ο Σάσα Βεζένκοβ πραγματοποίησε τη χειρότερη εμφάνισή του στη σεζόν (δεύτερη διαδοχική φορά σε ευρωπαϊκό αγώνα έμεινε σε μονοψήφιο αριθμό πόντων), όμως ποιος μπορεί να κάνει κριτική στον Βούλγαρο φόργουορντ; Ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης δίνει τα πάντα και όπως έχει βοηθήσει (και στηρίξει) την ομάδα, τώρα είναι η σειρά του Ολυμπιακού και των παικτών του να σταθούν δίπλα στον ηγέτη τους και να βοηθήσουν (και να τον στηρίξουν), καθώς μετά τον πρόσφατο τραυματισμό του προσπαθεί να επανέλθει στο γνώριμο επίπεδο απόδοσής του.
Τα παιχνίδια είναι διαδοχικά και ο τρεις φορές Πρωταθλητής Ευρώπης πρέπει να ξεχνάει άμεσα τόσο τις νίκες όσο και τις ήττες. Το μοτίβο στα αρνητικά αποτελέσματα είναι αυτό που πρέπει να διορθωθεί, καθώς ο Ολυμπιακός πληρώνει τα μεμονωμένα κακά διαστήματα που μπορεί να έχει σε ένα παιχνίδι. Συνήθως, στις φετινές ευρωπαϊκές ήττες, η καθίζηση σημειώθηκε στο τέταρτο δεκάλεπτο (απόρροια και του συγκεκριμένου rotation που γίνεται, με συνέπεια να βγαίνει και η κούραση των βασικών παικτών), αλλά στο Πριγκιπάτο του Μονακό η «κατάρρευση» ήρθε στη δεύτερη και την τρίτη περίοδο.
