Δύο μήνες μετά την απώλεια του συζύγου της, η Δώρα Τσαμπάζη μοιράζεται άγνωστες πτυχές του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, μιλά για τις δύσκολες στιγμές της διάγνωσης του καρκίνου, τη γενναιότητα του Έλληνα πρωταθλητή και την επιστολή που της ζήτησε να δημοσιεύσει μετά τον θάνατό του.
«Η ασθένεια δεν ξέρουμε πότε ακριβώς ήρθε. Μπορεί και να ήρθε τον καιρό που γεννιόταν ο γιος μας. Άρχισε να έχει το μούδιασμα και τις πρώτες ενοχλήσεις στο δεξί πόδι τον Αύγουστο του 2020, όταν ο μικρός μας ήταν 3 μηνών. Ήταν ένας μεταστατικός όγκος από τον πνεύμονα, είχε πάει στον εγκέφαλο και πίεζε το νεύρο της αισθητικότητας και είχε αυτά τα μουδιάσματα… Αυτό μπορεί και να είχε δημιουργηθεί όσο ήμουν έγκυος ή όταν γεννούσα. Τον προβλημάτιζε, άρχισε να το ψάχνει και στην αρχή ασχολήθηκε πολύ με τη μέση του, επειδή είναι σμπαραλιασμένη από τους αγώνες. Ωστόσο, δεν τον ικανοποιούσαν οι απαντήσεις των γιατρών, διότι ήξερε το σώμα του πάρα πολύ καλά. Είπε ότι τη μέση την έχω χτυπήσει πολλές φορές, αλλά τέτοιο πράγμα πρώτη φορά είχε πάθει. Ήξερε ότι ήταν κάτι άλλο», εξομολογήθηκε η Δώρα Τσαμπάζη, μιλώντας στην εκπομπή Mega Stories.
«Έψαχνε, και τα Χριστούγεννα του 2020 προς 2021 κάναμε μια μαγνητική και είδαμε ότι υπήρχε όγκος εκεί που πιέζει αυτό το νεύρο της αισθητικότητας. Μπήκε σκληρά το 2021 και μπήκαμε στο χειρουργείο, ελπίζοντας ότι ο όγκος είναι καλοήθης. Τελικά η βιοψία έδειξε ότι είναι μεταστατικός από τον πνεύμονα. Εκεί ήταν το σοκ, γιατί καταλαβαίνεις ότι κι ο άνθρωπός σου έχει καρκίνο, αλλά και χωρίς να το καταλάβει έχει φτάσει στο 4ο στάδιο» συνέχισε η Δώρα Τσαμπάζη, περιγράφοντας το πώς ήρθαν στην Αθήνα για να αντιμετωπίσουν την ασθένεια.
«Στην αρχή ήμασταν πολύ δυνατοί κι ο μόνος που ήταν συνειδητοποιημένος ήταν ο Αλέξανδρος. Στο περιβάλλον του είχαμε μια βεβαιότητα ότι “έλα μωρέ, θα τα καταφέρεις και είσαι Ολυμπιονίκης”. Μας έλεγε “χαλαρώστε παιδιά, δεν έχω γρίπη, έχω καρκίνο και υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρω”. Εμείς δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι θα συμβεί αυτό το πράγμα. Ο ίδιος αντιμετώπιζε τον καρκίνο όπως τους αντιπάλους στο τάε κβο ντο. Έμπαινε σε έναν αγώνα με το δεδομένο ότι μπορεί να χάσει από τον πρώτο αγώνα. Δεν ήταν ηττοπάθεια, ήταν σεβασμός σε αυτόν που έχω απέναντί μου, αυτοέλεγχος, κι ότι πρέπει να είμαι έτοιμος ακόμα και για το χειρότερο σενάριο. Η στάση του ήταν προετοιμασία για το τέλος. Δεν ήταν ηττοπάθεια, ήταν γενναιότητα».
H Δώρα Τσαμπάζη ανέφερε ότι ευχόταν να μην δημοσιεύσει ποτέ την επιστολή του Αλέξανδρου Νικολαϊδη ενώ δήλωσε ότι ποτέ δεν περίμενε ότι θα συγκινούσε τόσο πολύ κόσμο. «Έκλαιγα και ταυτόχρονα αισθανόμουν υπερήφανη για τον άνθρωπο που είχα κοντά μου. Ευχήθηκα να μη χρειαστεί να τη δημοσιεύσω παρόλο που οι ελπίδες μας είχαν εξανεμιστεί. Μου είχε πει αν φύγει να τη δημοσιεύσω… Το τεράστιο κύμα αγάπης που δεχθήκαμε από τον κόσμο ανακούφισε την ψυχή μας».
