Ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται να εισέλθει σε μία ιδιαίτερη δοκιμασία, που δεν έχει συνηθίσει. Αυτήν του κυνηγού. Χρειάζεται ό,τι καλύτερο διαθέτει να το φέρει σε θέση πρώτης γραμμής. Τα λάθη έχουν επισημανθεί από την πλευρά μας και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Πρέπει να εστιάσουμε (και) στα πρόσωπα γιατί ο Ολυμπιακός διαθέτει προσωπικότητες που δεν έχουν οι ανταγωνιστές του. Τουλάχιστον σε αυτό το εύρος.
Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί διανύει την πιο περίεργη σεζόν του με τα τα ερυθρόλευκα, μετρώντας μόλις 5 γκολ (και 2 ασίστ) σε 22 συμμετοχές. Πριν από τη διακοπή για το Μουντιάλ είχε 4 τέρματα σε 21 εμφανίσεις, αλλά σκόραρε με την επανέναρξη των υποχρεώσεων, παίζοντας ως αλλαγή στον πρώτο αγώνα Κυπέλλου με τον Ατρόμητο.
Κανένας αθλητής δεν μπορεί να τα βάλει με τον χρόνο, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Μαροκινός επιθετικός έχει χάσει τη θέση του στην εντεκάδα χωρίς να υπάρχει καλύτερος και πιο αποτελεσματικός από εκείνον. Δίχως να υφίσταται αντίπαλο δέος. Οι Αμπουμπακάρ Καμαρά και Ουί Τζο Χουάνγκ πέρασαν και δεν ακούμπησαν, καθώς αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και δεν υπολογίζονται για το δεύτερο μισό της σεζόν, ενώ ο Σεντρίκ Μπακαμπού μπορεί να μην είναι κακός, αλλά δεν θα διαθέτει την εκτελεστική δεινότητα του Ελ Αραμπί.
Ο Μαροκινός σκόρερ ολκής δεν έχει εξασφαλισμένη θέση βασικού στην εντεκάδα και δεν ήταν αποτελεσματικός στο πρώτο κομμάτι της τρέχουσας αγωνιστικής χρονιάς, έχοντας περάσει και έναν τραυματισμό (τον πρώτο από το 2019 όταν και εντάχθηκε στους Ερυθρόλευκους!). Ωστόσο, ένας ποδοσφαιριστής της δικής του κλάσης έχει παίξει 9 φορές ως βασικός, ενώ στο Πρωτάθλημα (που είναι αυτό, το οποίο… καίει για το υπόλοιπο της σεζόν) μόλις τέσσερις (κόντρα σε Αστέρα Τρίπολης, Άρη, Ατρόμητο και Λεβαδειακό) ύστερα από 13 αγωνιστικές.
Γενικότερα, έχει στο ενεργητικό του μόλις ένα γεμάτο ενενηντάλεπτο στη σεζόν αυτό με τον Αστέρα Τρίπολης (29/8). Και όλα αυτά, χωρίς ο Μπακαμπού να δείχνει ότι είναι σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση. Ο Κονγκολέζος είναι κλασικός παίκτης περιοχής και finisher. Θέλει την μπάλα μέσα στο «κουτί» και πάνω από όλα «τροφοδοσία» γιατί δεν μπορεί να δημιουργήσει με την μπάλα για τον εαυτό του. Δεν διαθέτει καλή τεχνική κατάρτιση, ορισμένα τελειώματά του είναι άτσαλα, αλλά είναι κλασικός σέντερ φορ που μπορεί να σκοράρει. Δύσκολα, όμως, το κάνει σε λίγες προσπάθειες και χάνει αρκετές ευκαιρίες. Με δύο λόγια, δεν είναι αποτελεσματικός και «οικονομικός» στις ευκαιρίες που τού παρουσιάζονται…
Το τελευταίο διάστημα, κυριαρχεί η άποψη πως ο Ελ Αραμπί πρέπει να έρχεται από τον πάγκο για να κάνει αρτιότερο έλεγχο και καταμερισμό δυνάμεων προκειμένου η ομάδα να πάρει το καλύτερο που μπορεί από τον ποιοτικότερο σέντερ φορ της. Στα τρία φιλικά της χειμερινής προετοιμασίας (όπου πέτυχε τρία γκολ) και τον πρώτο επίσημο αγώνα μετά την επιστροφή στη δράση, ο Μαροκινός επιθετικός έδειξε ότι έχει επανέλθει σε καλό αγωνιστικό επίπεδο και παραμένει η πιο αξιόπιστη λύση του Ολυμπιακού στο σκοράρισμα (αυτό δεν αλλάζει).
Τώρα, η ομάδα λειτουργεί καλύτερα εντός αγωνιστικού χώρου και αποκτά ομοιογένεια και «χημεία», παράγει περισσότερες φάσεις για γκολ και ο Ελ Αραμπί εξακολουθεί να είναι πολύτιμος και (με διαφορά) ο καλύτερος «εκτελεστής» των Πειραιωτών. Αν ανεβάσει τους αριθμούς του από εδώ και πέρα, τότε θα επωφεληθεί και ο Ολυμπιακός, που είναι και το ζητούμενο.
Διανύοντας το 36ο της ηλικίας του, ο Μαροκινός γκολτζής είναι δεδομένο πως έχει αρχίσει να χάνει την εκρηκτικότητα και επειδή είναι επιθετικός που δεν περιμένει μόνο να βρεθεί σε θέση βολής για να συνεισφέρει (ή καλύτερα δεν περιμένει να τον φέρουν οι συμπαίκτες του σε θέση βολής) συνεχίζει να αγωνίζεται για την ομάδα και να είναι ένας all around κυνηγός. Αν εξοικονομήσει δυνάμεις στο παιχνίδι του και δεν τρέχει άσκοπα χιλιόμετρα, μπορεί και «παραμπορεί» να σταθεροποιηθεί στην εντεκάδα και να αποτελέσει ένα από τα «όπλα» για την ολική επαναφορά που επιχειρεί στοχευμένα και συσπειρωμένα ο Πρωταθλητής Ελλάδας.
