Τα έχουμε δει όλα στο φετινό πρωτάθλημα: από ομάδα χωρίς νίκη, όπως ο Άθλος Ορεστιάδας, να παίρνει βαθμό κόντρα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό μέχρι να σπάσει το ρόδι και να πάρει τρίποντο κάποια στιγμή, έως ανατροπές των ανατροπών σε ντέρμπι και εν τέλει μια νεοφώτιστη ομάδα να πετυχαίνει κάτι επικό.
Ο Πήγασος πήρε μεγάλη νίκη απέναντι στην ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου και είναι από τις φορές που η λέξη σοκ δεν αρκεί για να περιγράψει το επίτευγμα. Δεν είναι όμως μόνο το τελικό 3-2 αλλά κυρίως ο τρόπος που αυτό ήρθε.
Ο Ηρακλής Θεοδώρου προετοίμασε την ομάδα του σαν να δίνει τελικό παραμονής αλλά ταυτόχρονα να μην έχει άγχος. Οι Θεσσαλονικείς βρέθηκαν πίσω στο σκορ, ισοφάρισαν εύκολα, είδαν το προβάδισμά τους να χάνεται στο τέλος του τρίτου σετ και παρά ταύτα όχι μόνο κυριάρχησαν στο τέταρτο αλλά στο τάι μπρέικ έδειξαν χαρακτήρα ομάδας που έμοιαζε να κάνει πρωταθλητισμό.
Λίγο πολύ ήταν αναμενόμενη η συνταγή της επιτυχίας: Ο Μπαρέτο, ο Μαυροβουνιώτης, ο Μήλης κι ο Αρμενάκης χάλασαν πλήρως την πράσινη υποδοχή η οποία παρά την επιστροφή του Ζήση (ο οποίος παραμένει εκτός ρυθμού και δέχθηκε στα τελευταία δύο ματς σύνολο 10 άσων) κυμαίνεται σε ρηχά νερά.
Ο Γιάκομπσεν τρέχει παντού για να δώσει μια ψηλή πάσα κι εκεί το αντίπαλο μπλοκ προλαβαίνει να οργανωθεί όπως συνέβη με τον Πήγασο που έχει ηγέτη τον Αρμενάκη στο φιλέ.
Οι Πράσινοι παραμένουν φλατ στα άκρα αλλά το πρόβλημα δεν ήταν τόσο η επίθεση των ακραίων όσο τα εύκολα λάθη. Ο Κόβαρ έδωσε 13 πόντους κι ο Φράγκος 8 – δηλαδή όσο περίπου ένα σετ. Ο Ιταλός ήταν πολύ κακός στο σέρβις και ο Έλληνας ακραίος σήκωσε πάλι όλο το βάρος στην υποδοχή.
Τι είχε αυτό ως αποτέλεσμα; Να αρχίσει πάλι το παιχνίδι με τον Ερνάντες όπως σε τόσα και τόσα παιχνίδια φέτος. Ο Κουβανός έκλεισε το ματς με 24 πόντους αλλά ούτε το δικό του σέρβις βγήκε. Είναι εντυπωσιακό πάντως πώς ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κλείσει με έναν άσο (!) σε πέντε σετ κι αυτόν από παίκτη που ήρθε από τον πάγκο (Μπάσης).
Η ήττα εννοείται είναι μέσα στο πρόγραμμα για κάθε ομάδα αλλά η συγκεκριμένη ήταν πιο βαριά κι από αυτή στη Νέα Σμύρνη: Το σύνολο της Πολίχνης έχει μόνο έναν ξένο, τον φανταστικό Μπαρέτο που αποτέλεσε προσωπική επιλογή του Ηρακλή Θεοδώρου λίγο πριν ξεκινήσει η χρονιά κι ο Βενεζουελάνος έκανε θραύση.
Αλάνθαστος στις 30 υποδοχές που πήρε, 55% στην επίθεση και highlight η τρομερή πρώτη μπάλα που βγάζει με το ένα χέρι στο «5» στο τάι μπρέικ μετά από δυνατό σέρβις του Ερνάντες και καπάκι επίθεση πάνω σε στημένο διπλό μπλοκ. MVP με διαφορά από τον δεύτερο.
Φυσικά ήταν και μια συνολική προσπάθεια. Από τον Μπουράκη που σκούπιζε τα πάντα, τον Κομητούδη που έπαιζε με καθαρό μυαλό σε όλες τις φάσεις ως τον Μήλη που επιτέλους είναι πρώτο βιολί μετά από χρόνια ως δεύτερος διαγώνιος στον Φοίνικα. Μια ομάδα με αθλητές που κάνουν και δεύτερη δουλειά τα πρωινά και που προφανώς δεν έχουν τις ίδιες δυνάμεις αλλά ούτε και την ίδια ποιότητα αφού όσο κοστίζει ο Ερνάντες τόσο κοστίζουν όλοι μαζί (και λιγότερο).
Οι βαθμοί που έχει χάσει ο Παναθηναϊκός με «μικρούς» είναι αρκετοί σε σύντομο διάστημα. Ίσως η Ευρώπη να αποτελεί προτεραιότητα φέτος λόγω συγκυριών, ίσως και όχι. Το βέβαιο είναι πως μέσα από σταθερότητα φτιάχνονται οι ομάδες και οι Πράσινοι δεν την έχουν δείξει παρότι έχουν ανατρέψει ουκ ολίγα ντέρμπι φέτος.
Από εκεί και έπειτα να σταθούμε λίγο στις δηλώσεις του Δημήτρη Ανδρεόπουλου. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως video check πρέπει να υπάρχει σε κάθε ματς. Όμως το να γίνεται λόγος για «ανικανότητα» κι «αδικία» σε ένα ματς απέναντι σε μια τόσο μικρή ομάδα (με όλο τον σεβασμό στην εξαιρετική προσπάθεια που γίνεται και τη μεγάλη νίκη απέναντι στον Γολιάθ) είναι τουλάχιστον βαρύ κι αντισυναδελφικό.
Και είναι παράξενο γιατί ο προπονητής του Παναθηναϊκού δεν είχε συνηθίσει στο παρελθόν να προβαίνει σε τέτοια ξεσπάσματα και φέτος είναι η πρώτη χρονιά.
Ούτε είναι φυσιολογικό κατά τη διάρκεια μιας φάσης που παίζεται να φεύγει ο Ρανγκέλ από το τάραφλεξ (!) και να τρέχει στον προπονητή του να διαμαρτυρηθεί. Όλο αυτό δείχνει χαλασμένο μυαλό και πίεση λόγω των απαιτήσεων που έχουν δημιουργηθεί από εκείνους κυρίως που μιλούσαν για υπερομάδες δίχως να έχουν ασχοληθεί ποτέ με το άθλημα και χωρίς να λογαριάζουν ότι πάντα παίζουν και οι αντίπαλοι ενώ αλλάζουν άποψη ανάλογα με τα αποτελέσματα.
Δεν είναι δυνατόν να ολοκληρώνεται ένα ματς και στην επίσημη ιστοσελίδα του Ερασιτέχνη να αναφέρεται: «Το τριφύλλι ηττήθηκε μεν με 3-2 όμως είναι ακόμα ζωντανό και στους πέντε θεσμούς που συμμετέχει και θα διεκδικήσει όλους τους τίτλους μέχρι τέλους. Άλλωστε είναι η μοναδική ομάδα που διεκδικεί τόσους τίτλους».
Δηλαδή ο ο ΠΑΟΚ δεν διεκδικεί πέντε τίτλους; Αποκλείστηκε από κάπου και δεν το μάθαμε ή έχει τόσο χάλια ομάδα; Πηγάζει μια ακατανόητη σιγουριά πως δεν υπάρχουν αδυναμίες (αλήθεια, γιατί στις δηλώσεις να μη γίνει μια αναφορά στα προβλήματα σε σέρβις και υποδοχή;) κι όταν εμφανίζονται η ομάδα γυρίζει τα ντέρμπι με μαχητικότητα.
Όταν χάνει βαθμό ή βαθμούς όμως οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ γίνονται αποδιοπομπαίοι τράγοι. Δεν είναι ντροπή να παραδέχεσαι καθαρά την ήττα από έναν μικρότερο αντίπαλο.
Έχει να λύσει αρκετά ζητήματα ειδικά αν δεν ενισχυθεί ο Παναθηναϊκός. Και με δεδομένο πως το πρόγραμμα μόνο πιο βαρύ θα γίνεται, δεν υπάρχει πια χώρος για περαιτέρω απώλειες στο κυνήγι της πρώτης θέσης. Μα κυρίως πρέπει να μάθει να ζει με την πίεση και τον ρόλο του φαβορί που δεν είχε τα προηγούμενα χρόνια. Μια η απουσία του Ζήση, μια η διαιτησία, δεν γίνεται τα πάντα να μπαίνουν κάτω από ένα πάπλωμα δικαιολογίας όταν υπάρχει τόσο ακριβό ρόστερ.
Για να λέμε και τα σωστά, ήταν πολύ ωραία η συμπεριφορά του Ερνάντες στο ματς και ιπποτικός ο τρόπος που συνεχάρη τους αντιπάλους του στο τέλος του αγώνα.
ΥΓ: Η ΕΡΤ κάνει ό,τι μπορεί για να μη στηρίξει το συγκεκριμένο άθλημα. Σάββατο 21:30 απαραίτητα ένα ματς αρκεί να γίνεται Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Προσέξτε, όχι Κρήτη, Σύρο, Ορεστιάδα. Δεν είμαστε για έξοδα… Γιατί να βάλουμε το βόλεϊ στα σπίτια όλων; Ας αφήσουμε τον κ. Χατζηγεωργίου να κάνει τη δουλειά του, δείχνει να ενδιαφέρεται για το προϊόν…
ΥΓ.1: Το ματς του Φοίνικα στη Νέα Σμύρνη απέναντι στον Μίλωνα είναι κομβικής σημασίας για τους Συριανούς που θα προχωρήσουν σε αλλαγές τον χειμώνα αν δεν υπάρξει διαφορετική εικόνα. Υπάρχουν ξένοι που σταθερά απογοητεύουν και υπάρχει διάθεση να στηριχθεί ο Δημήτρης Καζάζης.
ΥΓ.2: Η Μπουργκάς δεν είναι καθόλου εύκολη αντίπαλος αν της βγει το σέρβις στην έδρα της και δεδομένα στη Βουλγαρία ο Ολυμπιακός πάει υποψιασμένος με στόχο τα δύο σετ που θα σφραγίσουν την πρόκριση. Μετά, το μεγάλο ματς είναι αυτό με τον ΠΑΟΚ στις 21/12 στο Ρέντη που θα κρίνει την πρωτιά στον πρώτο γύρο.