Ο Λούκας Σάσα έχει μάθει απ’ έξω το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός, θα βάζει πάντα το πόδι του σαν «ασπίδα» απλώς για μία κατοχή και θα δίνει το χέρι του σε συμπαίκτη και αντίπαλο για να τον σηκώσει από το χορτάρι.
Άλλωστε, έτσι κάνουν οι αληθινοί πολεμιστές. Πρώτα σέβονται, μετά μάχονται και στο τέλος κερδίζουν.
Ο πρώην μέσος του Άρη και νυν της Φορταλέζα έχει μάθει από τις ήττες του και από τα χρόνια του στην Ελλάδα, διακρίνεται τόσο για το πάθος με το οποίο αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο όσο και γι’ αυτή την βραζιλιάνικη αλεγρία που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη στα ελληνικά γήπεδα και μας την πήρε πίσω η Φορταλέζα.
Εκεί συνεχίζει πλέον το ποδοσφαιρικό του ταξίδι ο 32χρονος μέσος, που μετά από 3,5 χρόνια με πολλές συγκινήσεις, χαρές, δυσκολίες και ένα νέο μέλος στην οικογένειά του, αποχαιρέτησε με βαριά καρδιά τη Θεσσαλονίκη και τον Άρη.
Κι όχι γιατί το ήθελε, αλλά γιατί οι συνθήκες τού έδειξαν τον δρόμο και μερικοί την πόρτα της εξόδου από το Χαριλάου.
Συνέντευξη στον Γιώργο Τσαρουχά για το athlosnews.gr
Ο Σάσα, σαν γνήσιος πολεμιστής του φωτός, έχει μάθει να εκτιμά και πλέον πάντα όταν μιλάει για τα χρόνια του στον Άρη μένει ένα χαμόγελο «ζωγραφισμένο» στο πρόσωπό του, το οποίο δεν σβήστηκε ακόμα και μετά τις μουντζούρες που σχηματίστηκαν το περασμένο καλοκαίρι.
Τότε που, ενώ είχε συμβόλαιο με τους Κίτρινους μέχρι το 2024, οδηγήθηκε στην έξοδο από την… πίσω πόρτα ελέω Μπούργος, κακών αποφάσεων του Θόδωρου Καρυπίδη και οφειλών.
Αυτοί είναι οι λόγοι που σύμφωνα με τον ίδιο και τα όσα είπε στην αποκλειστική του συνέντευξη στον ΑΘΛΟ τον έκαναν να πάρει την απόφαση της επιστροφής στην πατρίδα, παρόλο που τα σχέδιά του για τις επόμενες σεζόν τα είχε κάνει με φόντο το κατάμεστο και αγαπημένο του Χαριλάου.
«Κοίταξε, η απόφαση να φύγω από τον Άρη μόνο εύκολη δεν ήταν. Δεν ήθελα να φύγω. Γι’ αυτό εξάλλου αποφάσισα να υπογράψω ένα νέο μεγάλο συμβόλαιο. Αλλά, τον τελευταίο μήνα πριν φύγω προέκυπταν όλο και μεγαλύτερα θέματα με την πληρωμή μου και είχα κουραστεί από όλη αυτή την κατάσταση. Κι αυτό γιατί έδωσα τόσα πολλά για τον Άρη και αισθάνθηκα ότι δεν με σεβόταν όπως σεβάστηκα εγώ την ομάδα.
Γι’ αυτό αποφάσισα να μιλήσω με την διοίκηση ώστε να τους πω ότι δεν ήμουν χαρούμενος, όσο την ίδια στιγμή ο Μπούργος μου είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν ήμουν η πρώτη του επιλογή. Όταν τα έβαλα όλα αυτά στην ίδια… βαλίτσα, αποφάσισα ότι έπρεπε να φύγω.
Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν χαρούμενος με αυτή την απόφαση, μιας που ήμουν ένας από τους αρχηγούς της ομάδας και πραγματικά απορούσα πώς γίνεται ο Καρυπίδης να εμπιστεύθηκε και να προτίμησε να ακούσει τον Μπούργος που δεν είχε πολύ καιρό στην ομάδα και μπορούσε να φύγει ανά πάσα στιγμή κι όχι εμένα που ήμουν πιο παλιός. Φυσικά το σεβάστηκα, αλλά ποτέ δεν ήμουν χαρούμενος με αυτή την απόφαση», ήταν τα λόγια του στην ερώτηση που μέχρι και σήμερα δεν είχε απαντηθεί από τον ίδιο: «Γιατί έφυγες από τον Άρη;».
Συνολικά, με τη φανέλα του Άρη ο Σάσα μέτρησε 120 συμμετοχές, με απολογισμό 10 γκολ και 4 ασίστ. Ωστόσο οι περισσότεροι δεν θα τον θυμούνται για τους αριθμούς του, αλλά για το πάθος που έβγαζε σε κάθε μονομαχία, για την καλώς εννοούμενη τρέλα του εντός κι εκτός γηπέδων αλλά και την αφοσίωσή του στο σήμα.
Αυτό που τιμά και στο παρόν, με τη φανέλα της Φορταλέζα όπου πρωταγωνιστεί όντας ανάμεσα στους κορυφαίους χαφ της πρώτης κατηγορίας του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος, έχοντας ήδη 21 συμμετοχές (όλες ως βασικός) κι ένα γκολ.
Με τον Μπούργος στο τιμόνι των Θεσσαλονικέων, ο Σάσα αγωνίστηκε μόλις σε 7 παιχνίδια με απολογισμό 2 γκολ κα μία ασίστ.
Πριν τρεις εβδομάδες, είχε σοκάρει τόσο το ποδοσφαιρικό κοινό της Βραζιλίας όσο κι αυτό της Ελλάδας, όταν χωρίς ξεκάθαρο λόγο έπεσε σχεδόν λιπόθυμος στο χορτάρι κατά τη διάρκεια του αγώνα της Φορταλέζα με την Κοριτίμπα, με τον Βραζιλιάνο χαφ να μιλάει στον ΑΘΛΟ γι’ αυτή του την περιπέτεια. Το (πιο) σημαντικό είναι ότι την ξεπέρασε γρήγορα και χωρίς συνέπειες.
«Είμαι καλά στην υγεία μου. Δεν ήταν κάτι σοβαρό και σκέφτομαι ήδη τα επόμενα παιχνίδια (σ.σ. αγωνίστηκε κανονικά σε δύο ματς πριν την διακοπή του Μουντιάλ). Ευχαριστώ τους πάντες για το ενδιαφέρον τους».
Και κάπως έτσι αρχίσαμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι τόσο του τι κάνει στο σήμερα αλλά κι αυτό των αναμνήσεων με τον Άρη, των παρασκηνίων που λέει για πρώτη φορά, τη σχέση του με τον Θ. Καρυπίδη αλλά και το ενδεχόμενο επιστροφής του στο Χαριλάου στο μέλλον.
«Στο σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι πίσω στην Βραζιλία, μετά από σχεδόν 11 χρόνια στο εξωτερικό είμαι εδώ και απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Παίζω σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου (Serie A, Brasil), όπου το επίπεδο είναι πολύ υψηλό, κάθε ματς είναι σαν τελικός, αλλά απολαμβάνω κάθε στιγμή. Επίσης είναι μεγάλη η χαρά να μπορεί να έρχεται σε κάθε παιχνίδι η οικογένειά μου, είμαι πολύ χαρούμενος όπως είπα που επέστρεψα», μας είπε για το νέο κεφάλαιο στην καριέρα του.
Αναφορικά με τους λόγους που πήρε την απόφαση να φύγει από τον Άρη τόνισε ότι: «Δεν πληρώθηκα μεγάλο μέρος του συμβολαίου μου επειδή είπα ότι θα φύγω, αισθάνθηκα ότι δεν με σεβάστηκαν».
«Δεν χρειαζόμουν νέο συμβόλαιο, καθώς είχα δύο χρόνια ακόμη στον Άρη. Οπότε ήμουν χαρούμενος με το συμβόλαιό μου και τις συνθήκες εργασίας στον σύλλογο, αλλά όχι και με τις καθυστερήσεις στις πληρωμές, αν και με καθησύχαζαν ότι αυτό θα το έφτιαχναν. Αλλά στο τέλος εξαιτίας όλων αυτών των προβλημάτων που δεν διορθώθηκαν και το θέμα μου με τον Μπούργος που δεν με υπολόγιζε, αποφάσισα να τερματίσω το συμβόλαιό μου»
Για τις προτάσεις από άλλους ελληνικούς συλλόγους και την στάση του:
«Ναι, είχα προτάσεις από ελληνικούς συλλόγους, αλλά από τη στιγμή που πήρα την απόφαση να αφήσω τον Άρη είχα στο μυαλό μου μόνο την επιστροφή στην πατρίδα μου, την Βραζιλία, κάτι που τελικά έγινε και δεν το μετανιώνω».
ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΠΟΥΡΓΟΣ, ΟΙ ΠΛΗΡΩΜΕΣ, Ο ΣΟΥΝΤΓΚΡΕΝ ΚΑΙ Ο ΜΑΤΙΓΙΑ
«Για τη σχέση μου με τον Μπούργος, ήταν επαγγελματική, τον σεβόμουν και με σεβόταν. Αλλά από κάποιο σημείο και μετά άρχισα να ακούω πολλά πράγματα, ότι δεν ήμουν η πρώτη του επιλογή και τα λοιπά. Με τον Μπούργος στην ομάδα, έπαιξα μέχρι και τραυματίας κόντρα στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, έπαιξα σε θέσεις που δεν είμαι συνηθισμένος. Οπότε έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά μετά ο προπονητής άρχισε να λέει στον περίγυρό του και στους δημοσιογράφους ότι δεν είμαι η πρώτη του επιλογή και αυτό ήταν κάτι που δεν έγινε μόνο με εμένα.
Κάτι παρόμοιο έγινε και με τους Σούντγκρεν, Ματίγια. Ήθελε να φέρει νέους παίκτες στον σύλλογο κι αυτό έκανε τελικά. Και μετά από λίγους μήνες έφυγε. Όμως δεν ήταν δικό του λάθος. Στο τέλος ήταν λάθος του Καρυπίδη, που για άλλη μία φορά έριξε όλο το βάρος και την εμπιστοσύνη του σε έναν άνθρωπο, στον προπονητή, ο οποίος ήταν προφανές ότι θα έφευγε με την πρώτη στραβή».
Ο ΠΑΡΝΤΙΟΥ, Ο ΦΕΤΙΝΟΣ ΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΥΠΙΔΗ
«Δεν ξέρω πολλά για τον Πάρντιου. Αλλά από τη στιγμή που δεν ερχόταν τα αποτελέσματα με τον Μπούργος, πιστεύω ότι ήταν η σωστή απόφαση να γίνει μία αλλαγή και μάλιστα άμεσα. Προσωπικά, δεν τον γνωρίζω πάντως».
«Έχω παρακολουθήσει μερικά παιχνίδια του Άρη φέτος. Έχω μιλήσει με κάποιους παίκτες, παλιούς και νέους. Οι παίκτες που ήρθαν είναι καλοί, με υψηλή ποιότητα. Αλλά χρειάζονται χρόνο, όπως συμβαίνει πάντα σε μία νέα ομάδα. Χρειάζονται χρόνο για να μάθουν ο ένας τον άλλον και να αποδίδουν καλά μαζί στο χορτάρι. Δυστυχώς βέβαια, στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει περιθώριο για υπομονή και χρόνο μέσα στη σεζόν. Γι’ αυτό είναι κακό να αλλάζεις 11-12 με παίκτες κάθε σεζόν. Γιατί κάθε φορά με αυτά τα δεδομένα έρχεται στο προσκήνιο η ίδια δικαιολογία. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα: όταν οι παίκτες δεν ξέρουν ο ένας τον άλλον, χρειάζεται χρόνος για να προσαρμοστούν».
Για τη σχέση του με τον ισχυρό άνδρα του Άρη τονίζει: «Με τον Καρυπίδη πάντα είχα καλή σχέση. Πάντα με σεβόταν και μου φερόταν με πολύ καλό τρόπο, όπως κι εγώ εξάλλου. Χτίσαμε μία σχέση αμοιβαίας εκτίμησης και εμπιστοσύνης. Όταν έφυγα, όπως είπα, ήμουν λυπημένος από τον τρόπο που μου φέρθηκε. Είχα ένα τεράστιο οφειλόμενο ποσό από το συμβόλαιό μου που τελικά δεν έλαβα ποτέ επειδή ήθελα να φύγω, οπότε όπως ήταν λογικό αυτή η στάση του με απογοήτευσε. Αλλά γενικότερα στα τρία χρόνια της συνεργασίας μας, με σεβάστηκε αρκετά και δεν έχω άλλο παράπονο».
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΑΡΗ, Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
«Ναι βλέπω τον εαυτό μου πίσω στο Χαριλάου. Δεν ξέρω αν λόγω ηλικίας θα το καταφέρω, καθώς είμαι ήδη 32 ετών. Αλλά ναι, μου λείπουν οι οπαδοί του Άρη, μου λείπει η ατμόσφαιρα στο Βικελίδης και γιατί όχι; Πιστεύω ότι οι πόρτες του συλλόγου θα είναι ανοιχτές για εμένα και αν υπάρξει η ευκαιρία, μία μέρα ελπίζω να επιστρέψω στην Ελλάδα μόνο για τον Άρη».
Οι πιο δυνατές αναμνήσεις του Σάσα από την χώρα μας και η πιο άσχημη:
«Η πιο δυνατή μου ανάμνηση, αν μιλάμε για ποδόσφαιρο είναι πολλές. Αν μιλάμε γενικά, είναι η γέννηση του γιου μου, στις 4 Δεκεμβρίου του 2021 στη Θεσσαλονίκη, όταν ο Θεός μου έδωσε το καλύτερο δώρο που μπορεί να χαρίσει σε έναν άνθρωπο και το αγορι μου ήρθε στον κόσμο.
Η χειρότερη ανάμνησή μου από τα χρόνια μου στον Άρη ήταν σίγουρα ο ημιτελικός με την ΑΕΚ στο Κύπελλο. Είχαμε πολύ καλή ομάδα, είχαμε κίνητρο και αυτοπεποίθηση ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε την πρόκριση και το τρόπαιο εκείνη τη χρονιά, αλλά δεθχήκαμε το γκολ στο τέλος ενώ ήμασταν μπροστά με 2-0 και ήταν μία πολύ δύσκολη στιγμή που δεν έχω ξεχάσει».
Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΕΤΙΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΤΗΣ SUPER LEAGUE
«Είναι δύσκολο να πούμε κάτι ακόμα για το πρωτάθλημα. Αλλά ο Παναθηναϊκός δείχνει σε καλύτερη κατάσταση από τις άλλες ομάδες, δεν έχουν χάσει ούτε ένα παιχνίδι ακόμη, οπότε αν πόνταρα σε κάποια ομάδα αυτή θα ήταν ο Παναθηναϊκός».
«Με τον Μάντζιο είχα πάρα πολύ καλή σχέση. Συνεργάστηκα μαζί του σχεδόν 1,5 χρόνο. Πιστεύω τα καταφέραμε καλά εκείνη τη σεζόν. Μόνο όσοι ήμασταν μέσα στην ομάδα γνωρίζουμε πόσα περάσαμε τότε και σε τι επίπεδο προετοιμασίας φτάσαμε, πόσο πιεστήκαμε για να πετύχουμε όσα κάναμε στη σεζόν που βγήκαμε 2οι στην κανονική διάρκεια. Πάντα ο Μάντζιος μας στήριζε και μας βοηθούσε, οπότε έχω πολλές και μόνο καλές αναμνήσεις μαζί του».
Με τον Μάντζιο στην τεχνική ηγεσία του Άρη, ο Σάσα είχε 64 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις με 4 τέρματα και 2 τελικές πάσες.
Είχε συνεργαστεί στους Κιτρίνους επίσης με τους: Ένινγκ, Τερζή και Σάββα Παντελίδη.
«Από τη Θεσσαλονίκη μου λείπουν τα πάντα, είναι μία εξαιρετική πόλη. Εγώ και η γυναίκα μου ζήσαμε 3,5 όμορφα χρόνια εκεί, έχουμε πολλούς φίλους, ο γιος μου γεννήθηκε εκεί, οπότε είναι σα να μου λείπει το σπίτι. Αλλά στο τέλος, έτσι είναι η ζωή του ποδοσφαιριστή, πρέπει να μετακινείσαι συνεχώς και να αλλάζεις σπίτια και χώρες. Αυτή είναι η ζωή. Τώρα είμαστε χαρούμενοι και όλοι μαζί στη Φορταλέζα».
Σε ό,τι αφορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο και την πρόβλεψή του, ήταν επιφυλακτικός:
«Προτιμώ να μην κάνω κάποιο σχόλιο για το Παγκόσμιο Κύπελλο, επειδή κάθε φορά που ποντάρω σε μία ομάδα, αυτή στο τέλος χάνει. Γι’ αυτό δεν θα πω κάτι για την Βραζιλία, γιατί στο τέλος θέλω να είναι αυτή η πρωταθλήτρια…».
Ο Λουκας Σάσα είναι ακριβώς αυτό που δείχνει.
Ένας κουλ τύπος, ένα «pitbull» των γηπέδων που μακριά από τις τέσσερις γραμμές, χρειάζεται απλώς την οικογένειά του για να είναι ευτυχισμένος.
Αγαπάει τον Άρη, τη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα και ένα είναι το σίγουρο: «η καρδιά τον πηγαίνει και αυτόν»…
Γι’ αυτό δεν αποκλείεται, ακόμα και στα 34 του, όταν λήξει τοο συμβόλαιό του με την Φορταλέζα, να ετοιμάσει ξανά βαλίτσες για τη Θεσσαλονίκη.
Όχι γιατί θα θέλει να αποδείξει κάτι με την επιστροφή του, αλλά γιατί θα του έχει λείψει η «λάβα» του Βικελίδης, αυτή η σπάνια σχέση που είχε με τους οπαδούς του Άρη και το ελληνικό περιβάλλον με το οποίο δεν άργησε να γίνει «ένα».
Εξάλλου, τι Έλληνας τι Βραζιλιάνος… Πρώτα ακούει την καρδιά και μετά το μυαλό…