Για την αντιπαράθεση ΕΠΟ-ΓΓΑ-Super League, τα προβλήματα που προκύπτουν και τη διαφορετική προσέγγιση των εμπλεκόμενων για το καταστατικό και το Νόμο που υπερισχύουν οποιουδήποτε καταστατικού μίλησε στην ΕΡΑΣΠΟΡ ο διακεκριμένος νομικός, Νίκος Λαγαρίας, «αδειάζοντας» την τωρινή διοίκηση της «μπαλτάκειας» ΕΠΟ για τον τρόπο που λειτουργεί.
– Η αντιπαράθεση ΕΠΟ-Super League στη σημερινή Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ είχε σε πρώτο πλάνο τις εκατέρωθεν τοποθετήσεις και αντεγκλήσεις περί της νομιμότητας νομιμότητα. Τι ισχύει τελικά;
«Σε συγκεκριμένα θέματα, στα οποία αντιπαρατίθενται τον τελευταίο καιρό η Super League 1 και η ΕΠΟ και απασχόλησαν σήμερα την Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ, υπάρχει απόκλιση μεταξύ αυτών που προβλέπουν οι νόμοι του κράτους και αυτών που προβλέπει το καταστατικό της ΕΠΟ. Πρώτο θέμα: Ο νόμος του κράτους λέει ότι στην ΕΠΟ αποδίδεται από τις ΠΑΕ ποσοστό 1% επί των κερδών τους από την πώληση των τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων, και το καταστατικό της ΕΠΟ λέει ότι το ποσοστό αυτό θα πρέπει να ανέρχεται στο 5%. Δεύτερο θέμα: Ο νόμος του κράτους λέει ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας ανεξάρτητος θεσμός επαγγελματικής διαιτησίας για τα επαγγελματικά πρωταθλήματα και το καταστατικό της ΕΠΟ λέει ότι η διαιτησία στο σύνολό της, τόσο δηλαδή των επαγγελματικών όσο και των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων, ανήκει στην Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας, η οποία με τη σειρά της ανήκει στην ΕΠΟ η οποία ορίζει και τα μέλη της ΚΕΔ.
Τρίτο θέμα: Ο νόμος του κράτους λέει ότι οι πρόεδροι των αθλητικών ομοσπονδιών δεν πρέπει να λαμβάνουν αποδοχές για την άσκηση των καθηκόντων τους και το καταστατικό της ΕΠΟ λέει ότι αν ο πρόεδρος της είναι εκτελεστικός, δηλαδή αν ασκεί εκτελεστικά καθήκοντα, μπορεί να λαμβάνει αποζημίωση. Υπάρχουν κάποιοι σ’ αυτή τη συζήτηση που λένε ότι πρωτίστως δεν πρέπει να παραβιάζεται ο νόμος, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι όμως που λένε ότι πρωτίστως δεν πρέπει να παραβιάζεται το καταστατικό της ΕΠΟ.
Ωστόσο είναι γνωστό σε όλους ότι ο νόμος του κράτους, που φυσικά θεσπίζεται από τη Βουλή των Ελλήνων, έχει αυξημένη τυπική ισχύ έναντι του καταστατικού της ΕΠΟ το οποίο θεσπίζεται από τη Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας, που είναι ένα απλό σωματείο από τα χιλιάδες που υπάρχουν στη χώρα μας. Επομένως, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, για να είναι κανείς νόμιμος στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, θα πρέπει να εφαρμόζει τον νόμο, ή για να το πω και αλλιώς, να μην τον παραβιάζει και μάλιστα με την πρόθεση να εφαρμόσει ένα καταστατικό».
Μπορούν να προσφύγουν εντός εξαμήνου
-Εν τέλει η έκτακτη Γ.Σ. διενεργήθη και ελήφθησαν αποφάσεις. Είναι σύννομες, δηλαδή παρήχθη νόμιμο αποτέλεσμα; Προσβάλλονται και πού οι αποφάσεις;
«Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, το άρθρο 101, η Γενική Συνέλευση ενός σωματείου όπως είναι η ΕΠΟ, δεν νομιμοποιείται να λαμβάνει αποφάσεις που αντιβαίνουν στον νόμο. Αν οι αποφάσεις που ελήφθησαν σήμερα αντιβαίνουν στον νόμο του κράτους, τότε, επειδή ο νόμος έχει αυξημένη τυπική ισχύ έναντι του καταστατικού, είναι άκυρες. Για να κηρυχθεί βέβαια η ακυρότητα, θα πρέπει να προσφύγει στη Δικαιοσύνη εντός έξι μηνών από σήμερα κάποιο μέλος της Γενικής Συνέλευσης που δεν συναίνεσε στις αποφάσεις αυτές, ή οποιοσδήποτε άλλος έχει έννομο συμφέρον».
-Το διακύβευμα είναι σίγουρα το οικονομικό κομμάτι. Θεωρείτε όμως ότι πίσω από αυτή τη διαμάχη μεταξύ ΕΠΟ-Super League, κρύβεται κάποιος μακροπρόθεσμος στόχος της μίας ή και των δύο πλευρών;
«Το θέμα έχει να κάνει με το μοντέλο διακυβέρνησης που καθορίζει τις σχέσεις των εθνικών ομοσπονδιών με τα επαγγελματικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου. Όπως βλέπετε διεθνώς, στις περισσότερες των περιπτώσεων τα επαγγελματικά πρωταθλήματα δεν διοργανώνονται από τις εθνικές ομοσπονδίες ποδοσφαίρου, αλλά από νομικά πρόσωπα όπως είναι η Premier League στην Αγγλία, η La Liga στην Ισπανία και λοιπά. Έτσι συμβαίνει και με την Super League 1 στην Ελλάδα, που είναι συνεταιρισμός των ΠΑΕ της κατηγορίας.
Το ζήτημα των σχέσεων των εθνικών ομοσπονδιών με τα επαγγελματικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου εξελίσσεται συνεχώς, δεν είναι στατικό, βρίσκεται εν κινήσει. Τα επαγγελματικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου ανά τον κόσμο δεν έχουν παντού την ίδια νομική μορφή, ούτε τις ίδιες οικονομικές και λοιπές σχέσεις με τις εθνικές ομοσπονδίες. Η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ αφήνουν πολλά περιθώρια αυτόνομης δράσης στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και αυτό είναι απολύτως λογικό.
Δεν μπορεί δηλαδή να θέλεις επαγγελματικές διοργανώσεις από τη μια πλευρά, που να έχουν όμως ερασιτεχνική οργάνωση από την άλλη. Ο στόχος λοιπόν εν προκειμένω είναι σαφής και ορατός. Η μεν ΕΠΟ θέλει να διατηρήσει κάποια κεκτημένα της, ακόμα και αν στην πραγματικότητα δεν μπορεί να τα υποστηρίξει στη λειτουργία τους, η δε Super League 1 θέλει να αυτοδιαθέτει τα του οίκου της».
Προηγείται το ΣτΕ και μετά το Ευρωπαϊκό
-Η ΕΠΟ έχει και ένα άλλο μέτωπο ανοιχτό, με την ΓΓΑ, για το θέμα του ηλεκτρονικού μητρώου των αθλητικών σωματείων. Στη Γενική Συνέλευση σήμερα ελέχθη από τον πρόεδρό της Τάκη Μπαλτάκο ότι η Ομοσπονδία θα προσφύγει και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια για το θέμα αυτό, πέραν του Συμβουλίου της Επικρατείας στο οποίο εκκρεμεί η υπόθεση τεσσάρων σωματείων της ΕΠΣ Δωδεκανήσου. Με την εμπειρία σας, ως ειδικός επί θεμάτων που άπτονται των ευρωπαϊκών θεσμών, τι ελπίδες δίνετε σε μια τέτοια προσφυγή;
«Το δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο, αφενός, αποτελεί τη δικαστική αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φροντίζει σε συνεργασία με τα δικαστήρια των κρατών μελών για την ομοιόμορφη εφαρμογή και ερμηνεία του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν νομίζω να εννοούν αυτό το δικαστήριο στην ΕΠΟ, γιατί η συγκεκριμένη υπόθεση του μητρώου δεν έχει να κάνει με την εφαρμογή και ερμηνεία αυτού του δικαίου, αλλά με το «ποιος παίζει μπάλα ή όχι», εντός εισαγωγικών, όπως λένε οι ίδιοι οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου. Υπάρχει από την άλλη και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, αν εννοούν αυτό.
Πρώτα απ’ όλα όμως πρέπει να πούμε ότι για να προσφύγεις εκεί πρέπει να έχεις εξαντλήσει τα εθνικά ένδικα μέσα, δηλαδή πρέπει πρώτα να εκδοθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας εν προκειμένω, να απορρίψει το αίτημά σου και μετά να προσφύγεις εκεί. Πάντως ούτε και εκεί προσφεύγει κάποιος για να κριθεί ποιος παίζει μπάλα ή όχι. Ενδεχομένως θα μπορούσαν να προσφύγουν, αν χαθεί η υπόθεσή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας βέβαια, στη βάση του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που αφορά στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι.
Ωστόσο, το θέμα του μητρώου δεν αφορά αμιγώς στην ελευθερία αυτή, αλλά αφορά συνδυαστικά και στην εξουσία που σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα έχει η πολιτεία να ασκεί ανώτατη εποπτεία στον αθλητισμό. Σε κάθε περίπτωση πάντως, επειδή δεν γνωρίζω τι ακριβώς έχουν γράψει τα τέσσερα σωματεία της ΕΠΣ Δωδεκανήσου στα εισαγωγικά τους δικόγραφα που εκκρεμούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, είναι αδύνατο να σας απαντήσω αν θα είχε έστω και λίγες ελπίδες ευδοκίμησης μια τέτοια προσφυγή».
Κούρασε η ΕΠΟ
-Σε αυτή τη διαμάχη, προκαλεί εντύπωση η διακριτική παρουσία των ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ που δεν καλύπτουν το μέλος τους, δηλαδή την ΕΠΟ. Την προηγούμενη φορά που έπραξαν το ίδιο ήταν το 2016 όταν συνηγόρησαν στην πολιτική Κοντονή αδειάζοντας την διοίκηση Γκιρτζίκη με αποτέλεσμα να έχουμε την 5μελή Προσωρινή Διοίκηση υπό την εποπτεία της ΦΙΦΑ. Θέλετε να το σχολιάσετε;
«Στο πρώτο σκέλος της ερώτησής σας απάντησε κατά σύμπτωση πριν από δύο ημέρες ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΠΟ. Είπε από την ΕΠΣ Θεσσαλίας, στην οποία βρισκόταν, ότι η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ κουράστηκαν ν΄ ασχολούνται μαζί τους, με την ΕΠΟ δηλαδή, και γι’ αυτό δεν παρεμβαίνουν πια. Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, επειδή έχει σαφείς πολιτικές προεκτάσεις, δεν θα ήθελα να σχολιάσω κάτι, αν και έχω άποψη φυσικά».
-Σε όλη την Ευρώπη το ποδόσφαιρο αναπτύσσεται, εξελίσσεται, δημιουργώντας θέσεις εργασίας. Στη χώρα μας αντίθετα καταναλώνουμε πολύ χρόνο στις δικαστικές αίθουσες με νομικές αντιπαραθέσεις. Είναι τόσο δύσκολο να επιλυθούν οι όποιες διαφορές προκύπτουν προ της έναρξης των πρωταθλημάτων;
«Τα ελληνικά ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα είναι μηχανές παραγωγής αντιδικιών. Έχετε δίκιο βέβαια που παρατηρείτε εμμέσως πλην σαφώς ότι οι ποδοσφαιρικές διαφορές της προηγούμενης χρονιάς θα πρέπει να επιλύονται πριν την έναρξη της επόμενης. Αλλά πώς να γίνει αυτό όταν η απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου της ΕΠΟ στη γνωστή υπόθεση του Πανδραμαϊκού εκδόθηκε στις 6 Ιουλίου, το καλοκαίρι, και η Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ, ευρισκόμενη προφανώς σε αμηχανία, πήρε απόφαση για το αν θα προβιβαστεί ή όχι ο Πανδραμαϊκός, πριν από λίγες ημέρες, δηλαδή μετά από περίπου τρείς μήνες;».
Τρίμηνη σιγή από την ΕΠΟ
-Η νέα προσφυγή του Πανδραμαϊκού στο Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ έχει νομικό έρεισμα, μπορεί δηλαδή να «σταθεί» ενώπιον των δικαστών οπότε μπορεί να φτάσουμε στην αναβολή της έναρξης του πρωταθλήματος της Super League 2 που είναι προγραμματισμένη για το ερχόμενο Σαββατοκύριακο;
«Εκεί που έφτασε το θέμα, έχει καταστεί ιδιαίτερα πολύπλοκο και προβληματικό. Αυτό που πολλοί το είδαν αλλά λίγοι το κατάλαβαν, όπως λέει ο λαός μας, είναι ότι έχει παραβιαστεί η θεμελιώδης διάταξη του καταστατικού της ΦΙΦΑ για προβιβασμό και υποβιβασμό των ομάδων στη βάση της αθλητικής αξίας. Η αρχή αυτή, του προβιβασμού και του υποβιβασμού, προβλέπει ότι όλα πρέπει να κρίνονται στο γήπεδο. Εφόσον λοιπόν η ΕΠΟ επέτρεψε στον Αγροτικό Αστέρα να αγωνιστεί μέχρι το τέλος, ενώ ήταν ενήμερη για το πρόβλημα, και ο Αγροτικός Αστέρας κέρδισε την άνοδο μέσα στο γήπεδο, θα έπρεπε βάσει του καταστατικού της ΦΙΦΑ να τον προβιβάσει. Θα μπορούσε να κάνει κάποια επικοινωνία με την κυβέρνηση, να ζητήσει και να ψηφιστεί κάποια τροπολογία, όπως έκανε σε άλλη περίπτωση πρόσφατα, για το ποδόσφαιρο Σάλας. Σε ό,τι αφορά στη νέα προσφυγή του Πανδραμαϊκού, σας αποκαλύπτω ότι το αίτημά της είναι μεταξύ άλλων να μην προβιβαστεί και να μην υποβιβαστεί καμία ομάδα από τον πρώτο όμιλο της Γ’ Εθνικής, οπότε καταλαβαίνετε τις συνέπειες αν γίνει δεκτό».
-Τέλος θα θέλαμε τη νομική σας προσέγγιση για το θέμα που έχει προκύψει στη Θράκη με την έγκριση από το Πρωτοδικείο του σωματείου φίλων της Φενέρμπαχτσε Δυτικής Θράκης. Το πρόβλημα είναι η έγκριση του Πρωτοδικείου ή η εφαρμογή, δηλαδή η εγγραφή του σωματείου στην τοπική ΕΠΣ και στην ΕΠΟ;
«Το θέμα είναι ευαίσθητο, από κάθε πλευρά και για όλες τις πλευρές. Αυτοί που επιθυμούν να σχολιάσουν δημόσια για το θέμα αυτό καλό θα ήταν να ενημερωθούν πρώτα για άλλες παρόμοιες υποθέσεις, με άλλα σωματεία που προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Προσωπικά δεν θα βιαστώ να κάνω κάποιο σχόλιο, παρότι έχω άποψη. Γνώμη μου είναι βέβαια ότι, γενικά μιλώντας, το οργανωμένο ποδόσφαιρο οφείλει να μην επιτρέπει την εγγραφή στα μητρώα του σε σωματεία που, με τον οποιονδήποτε τρόπο, εκπέμπουν πολιτικά μηνύματα. Αν η ΕΠΟ κρίνει ότι η επωνυμία αυτή εκπέμπει πολιτικό μήνυμα, ας εφαρμόσει ανάλογα το καταστατικό της».
