Ο Βαγγέλης Μαρινάκης παρουσίασε αυτοπροσώπως τον νέο τεχνικό του Ολυμπιακού, υποδεχόμενος ξανά τον Μίτσελ στον σύλλογο μετά από 92 μήνες. Σε μια αποστροφή του λόγου του, ο πρόεδρος των Ερυθρόλευκων έκανε αναφορά σε μια «συγκεκριμένη εφημερίδα που θεωρεί ότι μια εφημερίδα του Ολυμπιακού» και σε ένα «σάιτ που ανήκει στον Ρώσο», «φωτογραφίζοντας» δυο ΜΜΕ με εντελώς αντίθετες καταβολές, που ωστόσο τυχαίνει συχνά να «συμφωνούν».
Η χαρακτηριστική φράση «η ιδιοκτησία της οποίας έχει βγάλει εκατομμύρια από τον Ολυμπιακό και δεν έχει ξοδέψει ούτε μια πορτοκαλάδα για τον Ερασιτέχνη» δεν χρησιμοποιήθηκε τυχαία, ούτε και είναι η πρώτη φορά που διατυπώνεται. Στην πραγματικότητα ήταν σα να γύρισε το ρολόι πέντε χρόνια πίσω, όταν η συγκεκριμένη ατάκα είχε χρησιμοποιηθεί ξανά σε ανακοίνωση της ΠΑΕ Ολυμπιακός για πολύ συγκεκριμένο λόγο.
Αφορμή για εκείνη την ανακοίνωση ήταν μια άκρως επιθετική συνέντευξη που είχε δημοσιευθεί αμέσως μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Μια συνέντευξη που μάλλον δεν ήταν όσο… αυθόρμητη φαινόταν, αφού οι πληροφορίες που έφτασαν στα αυτιά των Πειραιωτών ήταν συγκεκριμένες και μιλούσαν για «επίθεση κατά παραγγελία».
Γιατί θα μπορούσε να έχει συμβεί κάτι τέτοιο; Σύμφωνα πάντα με όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, λέγεται πως κάποια στιγμή ζητήθηκε μια χάρη από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, η οποία αρχικώς εκπληρώθηκε. Στη συνέχεια όμως, η χάρη αναιρέθηκε αφού διαπιστώθηκε ότι κάποιοι το έπαιζαν σε διπλό ταμπλό. Τότε, εν είδει αντιποίνων επιχειρήθηκε μια «προειδοποιητική βολή» που βρήκε μεν στόχο (τον πρόεδρο του Ολυμπιακού δηλαδή), αλλά έφερε ακριβώς τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Το ότι σε μια μέρα χαράς όπως είναι αυτή της ανακοίνωσης ενός νέου τεχνικού, ο Βαγγέλης Μαρινάκης επέλεξε να ρίξει «πιστολιά» δεν μπορεί να εκληφθεί ως σύμπτωση. Και σίγουρα δεν είναι σύμπτωση το γεγονός πως αυτοί που έσπευσαν να υπερασπιστούν τη «συγκεκριμένη εφημερίδα» ήταν δεδηλωμένοι αντιολυμπιακοί. Από αυτούς που καθημερινά χύνουν δηλητήριο σε βάρος του προέδρου της ΠΑΕ προσωπικά, αλλά και συνολικά εναντίον του συλλόγου.
Κάποιος αδαής θα μπορούσε όντως να ισχυριστεί πως δεν είναι δυνατόν να ψέγεται κάποιος επειδή ασκεί κριτική και θα είχε χίλια δίκια. Αλίμονο αν ένα Μέσο δεν είχε δικαίωμα να κάνει κριτική και να εκφράζει διαφωνίες. Εκεί που το φρύδι αρχίζει να σηκώνεται με καχυποψία είναι όταν το Μέσο θεωρεί πως είναι (πολύ) πάνω από την ομάδα που διαλαλεί ότι υποστηρίζει και υπερασπίζεται.
Τα κίνητρα και οι προθέσεις λοιπόν, είναι αυτά που μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Η κριτική μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη, όταν χρησιμοποιείται εποικοδομητικά και στο κατάλληλο τάιμινγκ. Κυρίως όμως, όταν χρησιμοποιείται με τακτ. Όταν πάλι, διακρίνεται εμπάθεια, υστεροβουλία, ακόμα και εμμονή, η αντιμετώπιση οφείλει να αλλάξει.
Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού γνωρίζουν καλά τι γίνεται σε κάθε ΜΜΕ και τι ρόλο παίζει η εκάστοτε ιδιοκτησία. Είναι πολύ λογικό να δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε όσους «πουλάνε» (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ολυμπιακή ενημέρωση, αφού απευθύνονται στο κοινό της ομάδας τους. Από τη στιγμή που κάποιος ισχυρίζεται ότι σε υποστηρίζει (μια αναζήτηση στο google καθιστά σαφή τη στόχευση του συγκεκριμένου ΜΜΕ αφού τη διαφημίζει στην «ταυτότητά» του), θα ελέγχεται για το αν και πώς το κάνει.
Τα τελευταία χρόνια έχουν δοθεί λιγοστές αφορμές για κριτική από πλευράς Ολυμπιακού, αφού η ομάδα πήρε τρία σερί πρωταθλήματα μετά το δικέφαλο διάλειμμα που μεσολάβησε. Αντιθέτως, έχουν δοθεί πολύ σκληρές μάχες από πλευράς Ολυμπιακού ενάντια σε ένα καθεστώς που ισοπέδωσε τα πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο με απροκάλυπτο τρόπο. Σε αυτές τις μάχες λοιπόν, αυτοί που δηλώνουν ότι κόπτονται για τον σύλλογο και τον αγαπούν τόσο πολύ που τον κριτικάρουν για να βελτιώνεται, ήταν απόντες. Συνειδητά. Μια μεγάλη μερίδα των οπαδών της ομάδας το έχει πάρει χαμπάρι εδώ και πολύ καιρό. Ο Β. Μαρινάκης απευθύνθηκε σε εκείνους που δεν γνωρίζουν ή αδυνατούν να αποδεχθούν την πραγματικότητα…
