Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να απασχολεί τον οργανισμό του Ολυμπιακού, τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι η κλήρωση στη φάση των ομίλων του Europa League.
Προφανώς, «χτυπάει» κάπως άσχημα ότι μία ομάδα από το γκρουπ δυναμικότητας κληρώθηκε με εκπροσώπους της γερμανικής και γαλλικής σχολής (η Καραμπάγκ από το Αζερμπαϊτζάν δεν είναι αμελητέα ποσότητα, αλλά ο Ολυμπιακός τέτοιες ομάδες πρέπει να τις κερδίζει), αλλά αυτά έχουν οι κληρώσεις. Ένα γενικό σχόλιο είναι πως παρά την ανύπαρκτη ευρωπαϊκή της παράδοση (και γενικότερα, καθώς δεν έχει κατακτήσει κάποιο τρόπαιο στη μέχρι τώρα ιστορία της) η Φράιμπουργκ βρίσκεται ένα βήμα πιο μπροστά από όλους. Είναι μία ομάδα με ξεκάθαρες αρχές, συγκεκριμένο γκρουπ παικτών εδώ και χρόνια και τον ίδιο προπονητή (Στράιχ) από το 2011, που παίζει στρωτό και επιθετικό ποδόσφαιρο. Η συζήτηση, λοιπόν, τελειώνει κάπου εδώ, όταν ο Ολυμπιακός έχει προπονητή που δεν έχει κλείσει ακόμα μήνα…
Το ζητούμενο για τους Ερυθρόλευκους είναι βρουν ξανά τον προσανατολισμό τους και να δουν τι ομάδα θα έχουν στις 2 Σεπτεμβρίου όταν πρέπει να δηλωθεί η λίστα στην UEFA και όταν έρθουν τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Πάντα υπάρχει η ευκαιρία της διάκρισης, αλλά είναι ουτοπικό να εξάγουμε συμπεράσματα από τη στιγμή που δεν ξέρει κανείς ποια θα είναι η μορφή του ρόστερ σε λίγες ημέρες λόγω των προσθαφαιρέσεων που επίκεινται. Να είναι καλά ο Ολυμπιακός όταν έρθει η σειρά των αγώνων. Αυτός είναι ο στόχος. Να γίνει ξανά καλά ο Ολυμπιακός. Να έρθει ξανά ο Θρύλος στα ίσα του… Mε όλο τον σεβασμό στους ευρωπαϊκούς αντιπάλους και χωρίς να σνομπάρουμε κανέναν.
Η πρόκριση κόντρα στον Απόλλωνα Λεμεσού ήρθε με τρόπο που εξυψώνει τα συναισθήματα αρκεί να είσαι με την πλευρά του νικητή. Ζήσαμε διαδικασία πέναλτι στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και αυτό τα λέει όλα. Ο Τόμας Βατσλίκ κέρδισε δικαίως όλα τα credits, αποκρούοντας τρία πέναλτι. Βέβαια, η υπόθεση δεν έπρεπε καν να έχει φτάσει στη «ρωσική ρουλέτα», καθώς ο Ολυμπιακός ήταν ξεκάθαρα η καλύτερη ομάδα παρά το γεγονός πως για μία ακόμα φορά έδωσε δικαιώματα. Δεν είναι ωραίο να κρέμονται οι αγώνες σε μία κλωστή.
Οι Ερυθρόλευκοι λίγο έλειψε να αποκλειστούν από μία ομάδα που σε δύο αγώνες είναι ζήτημα αν είχε μία-δύο σοβαρές ευκαιρίες για γκολ. Οι παίκτες του Κάρλος Κορμπεράν ήταν επιπόλαιοι στην τελική προσπάθεια. Επίσης, μετά το γρήγορο 1-0 στη ρεβάνς, δόθηκε αδικαιολόγητα χώρος στον αντίπαλο να πάρει την μπάλα στα πόδια του και να πιστέψει ότι μπορεί να σε απειλήσει. Ο Απόλλων Λεμεσού μπορεί να μη δημιούργησε καθαρές ευκαιρίες για γκολ, αλλά εφόσον το ματς δεν τελείωσε όταν έπρεπε από τους Πρωταθλητές Ελλάδας με ένα δεύτερο τέρμα ήταν αναμενόμενο να γίνει η «στραβή» όταν προκαλείς την τύχη σου.
Πάντως, ο Ολυμπιακός δεν έχει να απολογηθεί για τίποτα και σε κανέναν. Έγινε «σημαία» από τους γνωστούς προπαγανδιστές πως η πρόκριση σε ομίλους ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης εξασφαλίστηκε χωρίς νίκη στα φετινά προκριματικά (0-5-1), αλλά δεν τούς συμφέρει να ανατρέξουμε σε διάφορα παραδείγματα στο παρελθόν. Ναι, ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε κανένα από τα 6 παιχνίδια του, αλλά δεν έχασε και στα 5. Ακόμα και σε ένα καλοκαίρι όπου όλα έχουν γίνει λάθος από τη διοίκηση και τον άνθρωπο που πληρώνει, ο Ολυμπιακός χάνει δύσκολα γιατί έχει βαριά και ασήκωτη φανέλα.
Ο Πρωταθλητής Ελλάδας βρίσκεται σε διαδικασία ανασυγκρότησης. Όχι μόνο αγωνιστική, αλλά σε όλα τα επίπεδα. Βελτίωση υπάρχει στο αγωνιστικό σκέλος, αλλά χρειάζεται περαιτέρω μεταγραφική ενίσχυση προκειμένου από εκεί και πέρα να κατανεμηθούν οι ρόλοι από τον Ισπανό τεχνικό και να γίνει ξεκάθαρο ποιοι παίκτες υπολογίζονται για κάθε θέση της εντεκάδας ξεχωριστά. Η σεζόν είναι μεγάλη και ζόρικη, οπότε οι Ερυθρόλευκοι πρέπει να πηγαίνουν βήμα-βήμα και παιχνίδι με το παιχνίδι. Δεν γίνεται διαφορετικά… Με την πρόκριση στη φάση των ομίλων της δεύτερης σε ιεραρχία ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ο Ολυμπιακός κέρδισε χρόνο να οργανωθεί και να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες του.