Αφού ήπιε την μπίρα, που της είχαν τάξει τα μέλη της ελληνικής αποστολής («αλλιώς δε θα έμπαινα στο 20άρι!») στο Μόναχο, η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη είναι έτοιμη να επιστρέψει στην Ελλάδα για να ξεκουραστεί από τα απίστευτα χιλιόμετρα που έτρεξε στη Γερμανία και να επιβραβεύσει τον εαυτό της με… ουζάκι.
Από το αεροδρόμιο, λίγο πριν την αναχώρησή της από την πόλη όπου έγραψε ιστορία, η διπλή πρωταθλήτρια Ευρώπης μίλησε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ για τον 2ο αγώνα που της χάρισε το 2ο χρυσό και την υποδοχή της ελληνικής αποστολής:
«Δεν ήμουν έτοιμη, δεν ήμουν σίγουρη για τον δεύτερο αγώνα. Είχα όμως γυμναστεί πολύ σκληρά με τον προπονητή μου και ήξερα ότι θα αντέξω. Ένιωσα ότι δεν τα είχα δώσει όλα στα 35 χλμ. και ήθελα μια κούρσα στα 20 χλμ. πριν κλείσω τη σεζόν. Μέσα στο 20άρι σκεφτόμουν ότι είχα κάνει πολλά χιλιόμετρα και πίστευα πως θα μπορούσα να το βγάλω, όχι όμως για μετάλλιο. Πίστευα στην οκτάδα, αλλά μέσα στον αγώνα μού ήρθε τελικά εύκολο. Η βροχή μου αρέσει, μου ταιριάζει, ήταν για μένα η καλύτερη συνθήκη».
Η μπίρα με περίμενε στο ξενοδοχείο μόλις έφτασα! Με περίμενε όλη η αποστολή, ήταν καταπληκτική ατμόσφαιρα. Την μπίρα μου την είχαν ταγμένη, αλλιώς δεν έμπαινα να τρέξω στο 20άρι! Τους είπα θα μπω, αλλά θα είναι η ανταμοιβή μου! Τώρα θέλω να γυρίσω στη μαμά μου, να φάω τα μεζεδάκια μου, να πιω ένα ουζάκι, να χαλαρώσω, να δω τους δικούς μου ανθρώπους που έχω να τους δω πολύ καιρό. Έχω ανάγκη να πάω σπίτι μου», ανέφερε η 38χρονη πρωταθλήτρια.
Αναφερόμενη στο κλίμα που επικράτησε στην αποστολή που ταξίδεψε στο Μόναχο για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, καθώς και για τους επόμενους στόχους της μετά τα δύο χρυσά μετάλλια, η Ντρισμπιώτη τόνισε:
«Είναι ίσως η μοναδική αποστολή που είναι τόσο πολύ δεμένη και αγκαλιασμένη. Δεν υπάρχουν μεταξύ μας διάφορα, όλοι χαιρόμαστε με τη χαρά του άλλου. Επιτέλους βλέπουμε τόσο καλό κλίμα σε τόσο μεγάλη αποστολή.
Προχθές έχασα το πανελλήνιο ρεκόρ για πάρα πολύ λίγο. Δεν κατάλαβα ότι ήμουν τόσο κοντά. Είμαι σίγουρη πως θα το είχα κάνει, ήταν μόνο 5”. Κοίταξα να απολαύσω τον τερματισμό παρά να ανεβάσω το ρεκόρ. Όταν είπα στον προπονητή ότι είναι κρίμα, μου είπε ‘δεν πειράζει, Αντιγόνη, για να έχεις να κυνηγάς κάτι του χρόνου’. Θα συνεχίζω να κυνηγάω μια μεγάλη επίδοση. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι κοντά αλλά και μακριά, σε δύο χρόνια. Οι αθλητές περνάνε ζόρικα, μπορεί ο ένας μήνας να είναι πολύ καλός και τον επόμενο να βγεις εκτός προγράμματος».
