Ο Ολυμπιακός επέστρεψε με εμφατικό τρόπο στις εγχώριες διοργανώσεις, κλείνοντας μια ονειρεμένη σεζόν με νταμπλ και παρουσία στο φάιναλ φορ μετά τη δεύτερη θέση στην κανονική περίοδο της Euroleague.
Οι Ερυθρόλευκοι μετά από χρόνια δείχνουν να έχουν βρει έναν σταθερό κορμό, επιθυμώντας να κάνουν κάθε καλοκαίρι όλο και λιγότερες προσθαφαιρέσεις και ταυτόχρονα να αποφεύγουν αλλαγές μεσούσης της σεζόν. Για να έχει ισχύ βεβαίως κάτι τέτοιο, θα πρέπει οι επιλογές παικτών να γίνονται με χειρουργική ακρίβεια. Όπως έγινε πέρυσι με τους Φαλ, Γουόκαπ και Ντόρσεϊ που έδεσαν έξοχα με τους παλιούς, για να προκύψουν τα αποτελέσματα που θαύμασε όλη η Ευρώπη.
Η επόμενη σεζόν θα βρει τους νταμπλούχους χωρίς τον θρυλικό αρχηγό Γιώργο Πρίντεζη που αποχώρησε με δόξα και τιμές, ενώ οι Χασάν Μάρτιν, Έισι και Ζαν Σαρλ πρόκειται να αναζητήσουν αλλού το μπασκετικό τους μέλλον. Στην περίπτωση του Τάιλερ Ντόρσεϊ υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό, ωστόσο οι χθεσινές ευχαριστίες του παραπέμπουν περισσότερο σε αποχαιρετισμό παρά σε… arrivederci.
Η ονοματολογία έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό. Το «κεντρικό» όνομα που απασχολεί το ερυθρόλευκοι ρεπορτάζ είναι αυτό του ψηλού κυρίου που βρέθηκε ως επίτιμος καλεσμένος στο ΣΕΦ την Παρασκευή. Η διαφορά του από όλα τα υπόλοιπα είναι πως αποτελεί μια απολύτως υπαρκτή, εν εξελίξει περίπτωση.
Οι φήμες για προσέγγιση Ολυμπιακού – Νίκολα Μιλουτίνοφ υπάρχουν κάνα δίμηνο, ίσως και παραπάνω. Ο Γιώργος Αγγελόπουλος συνέστησε υπομονή το βράδυ της Παρασκευής, επιβεβαιώνοντας εμμέσως τη… φωτιά πίσω από τον καπνό. Ιταλικά ΜΜΕ έχουν γράψει με βεβαιότητα για την επιστροφή του Σέρβου στο Λιμάνι, ωστόσο τα πράγματα μόνο απλά δεν είναι.
Πέρα από το θέμα των αποδοχών του Μιλουτίνοφ, υπάρχει το ακόμα πιο περίπλοκο ζήτημα του συμβολαίου του με την ΤΣΣΚΑ. Ότι θα χρειαστεί να κάνει γερό σκόντο σε σχέση με τα τρελά λεφτά που προβλέπονται στον τρίτο χρόνο συμβολαίου του είναι δεδομένο. Πρώτα όμως πρέπει να βρεθεί η φόρμουλα αποδέσμευσής του, που σημαίνει ότι χρειάζεται αυτό ακριβώς που είπε ο Γ. Αγγελόπουλος: υπομονή.
Το ενδεχόμενο να έχει Μιλουτίνοφ και Φαλ στο ρόστερ της νέας σεζόν ο Ολυμπιακός μοιάζει βγαλμένο από τρελά μπασκετικά όνειρα. Μονάχα στη Ρεάλ θα μπορούσε κάποιος να συναντήσει αντίστοιχη ποιότητα στο «5» με Ταβάρες (που καθάρισε σχεδόν μόνος του την Μπαρτσελόνα στον τελευταίο τελικό της ACB) και Πουαριέ. Μπορείτε να φανταστείτε λοιπόν μια πεντάδα που θα βγαίνει ο Μιλουτίνοφ για να μπαίνει ο Φαλ και τούμπαλιν;
Από εκεί και πέρα, δεν μπορούμε να σας πούμε ότι ευσταθούν τα σενάρια για τον Ντουέιν Μπέικον. Ο εκρηκτικός Αμερικανός που έκανε θραύση (και) στα πλέι οφ κόντρα στον Ολυμπιακό, θα αγωνίζεται κατά πάσα πιθανότητα στην πατρίδα του τη νέα σεζόν. Ο Μπέικον άφησε το NBA με προίκα μια πολύ καλή χρονιά στο Ορλάντο (2020/21) και οι μετοχές του ανέβηκαν κι άλλο μετά απ’ όσα έκανε με τη φανέλα της Μονακό. Τώρα, αν τα πράγματα δεν του έρθουν όπως τα θέλει, είναι δεδομένο πως όλο και κάποιο μεγάλο μπάτζετ της Ευρωλίγκας θα τον χωρέσει, ακόμα και την τελευταία στιγμή…
Όσο για τον Καλάθη, εκεί μάλλον κάποιοι βιάζονται πάρα πολύ να δημιουργήσουν κλίμα. Καταρχάς, δεν έχει καν συναντηθεί ο Γιώργος Μπαρτζώκας με τους προέδρους των νταμπλούχων ώστε να τελειώσει το τυπικό σκέλος της ανανέωσης και να τεθεί επί τάπητος ο σχεδιασμός για τη νέα σεζόν. Το να κάνει… διαπραγματεύσεις από μόνος του ο κορυφαίος τεχνικός της φετινής Euroleague μόνο ρεαλιστικό δεν ακούγεται.
Συν τοις άλλοις, αν υπάρχει μια θέση στην οποία ο Ολυμπιακός διαθέτει δυο top class λύσεις, είναι αυτή του πόιντ γκαρντ. Σλούκας και Γουόκαπ είναι μεν πολύ διαφορετικοί στο παιχνίδι τους αλλά ταυτόχρονα προσφέρουν επιλογές για κάθε γούστο.
Και επειδή χρειάζεται κάποιος να σκέφτεται και λίγο πονηρά αφού είμαστε στην Ελλάδα, το όνομα του Καλάθη έχει κάμποσο επικοινωνιακό παρασκήνιο από πίσω του. Αν όντως η Μπαρτσελόνα τον αφήσει ελεύθερο, δεν αποκλείεται να κάνει κίνηση ο Παναθηναϊκός αφού το πράσινο μπάτζετ θα είναι αναγκαστικά μεγαλύτερο από το φετινό, αλλιώς θα πέσει κυνήγι. Καταλαβαινόμαστε νομίζω…
Εν κατακλείδι, οι Πειραιώτες θα κινηθούν για έναν σέντερ στη θέση του Μάρτιν, με το όνομα του Μιλουτίνοφ να ιντριγκάρει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Θα χρειαστούν επίσης τουλάχιστον ένα «4άρι» πίσω από τον Βεζένκοφ, το οποίο υπό συνθήκες θα μπορεί να προσφέρει και στο «5» σε ένα ελαφρύ σχήμα χωρίς… δεινόσαυρο. Ένας πιο σταθερός Ζαν Σαρλ δηλαδή, ο οποίος έκανε θραύση στον τρίτο τελικό παίζοντας ως σέντερ σε ένα σημείο που οι Πράσινοι πιάστηκαν αδιάβαστοι και απροετοίμαστοι.
Ο αντι-Ντόρσεϊ, εφόσον επιβεβαιωθεί η αποχώρηση του ομογενή γκαρντ, θα είναι μια κομβική επιλογή, καθώς θα πρόκειται για τον παίκτη που θα αναλάβει το βάρος του συνεπούς σκοραρίσματος. Από εκεί και πέρα, φαίνεται πως ήρθε η ώρα για ένα ακόμη «3άρι» πλάι στον Παπανικολάου, το οποίο είτε θα μπορεί να κατεβαίνει στο «2» είτε να ανεβαίνει στο «4», ανάλογα με το στυλ που θα επιλεγεί.
Όσο εξαιρετική εικόνα είχε ο Ολυμπιακός της φετινής σεζόν, άλλες τόσες είναι οι προσδοκίες για κάτι ακόμα καλύτερο του χρόνου. Ο κορμός υπάρχει και με το παραπάνω και όλα δείχνουν ότι με τρεις στοχευμένες κινήσεις (συν κάποια ελληνική προσθήκη), οι νταμπλούχοι θα δικαιούνται να κάνουν όνειρα για επανάληψη των όσων πέτυχαν στη χρονιά που ολοκληρώθηκε. Ίσως και κάτι παραπάνω…