Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε μόλις 10 λεπτά ποιοτικού μπάσκετ σε άμυνα και επίθεση για να κάνει το 1-0 στις νίκες στη σειρά των τελικών της Basket League. H διαφορά δυναμικότητας με τον Παναθηναϊκό είναι χαώδης και απομένουν ακόμα δύο βήματα για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος ύστερα από έξι χρόνια και του πρώτου νταμπλ μετά το 1997. Προς το παρόν, ο τρεις φορές Πρωταθλητής Ευρώπης απολαμβάνει ένα εκκωφαντικό νικηφόρο σερί 5-0 κόντρα στον αιώνιο αντίπαλό του (5-1 είναι οι νίκες στη σεζόν).
Ο πρώτος αγώνας είναι πάντα δύσκολος για την ομάδα που έχει το πλεονέκτημα έδρας στην τελική φάση του Πρωταθλήματος, καθώς ουσιαστικά παίζει τους κόπους μιας ολόκληρης σεζόν. Ο Ολυμπιακός δεν επέτρεψε καν στον Παναθηναϊκό να πιστέψει ότι μπορεί να διεκδικήσει τη νίκη στο ΣΕΦ και αν δεν υπήρχε ο τραυματισμός του ΜακΚίσικ όλα θα ήταν υπέροχα. Ο Αμερικανός γκαρντ/φόργουορντ, ο οποίος όποτε βλέπει πράσινο «αφηνιάζει» και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων, πρόλαβε να παίξει δέκα λεπτά, σκοράροντας πέντε πόντους.
Ο Κυπελλούχος Ελλάδας ήταν άριστα προετοιμασμένος σε πνευματικό επίπεδο και το εκπληκτικό πρώτο δεκάλεπτο καθόρισε την έκβαση της αναμέτρησης, επιβάλλοντας τον νόμο του από το πρώτο δευτερόλεπτο. Προηγήθηκε με 11-0 στο 5′ και 23-4 μετά το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου, ο αντίπαλος σκόραρε μόλις τέσσερις πόντους και το πρώτο του καλάθι, 05:23 πριν από το τέλος της πρώτης περιόδου, ενώ ο Θρύλος υποχρέωσε τον Παναθηναϊκό σε 2/18 προσπάθειες (2/14 δίποντα, 0/4 τρίποντα) ύστερα από 10 λεπτά αγώνα. Στο ίδιο διάστημα, οι Πειραιώτες είχαν 7/11 δίποντα και 3/7 δίποντα, με 9-2 ασίστ και 14-8 ριμπάουντ.
Ο Φαλ κυριάρχησε στις δύο ρακέτες και ήταν απολαυστικός σημειώνοντας double double με 14 πόντους (6/6 δίποντα) και 10 ριμπάουντ (και 2 ασίστ σε 22:59), ενώ ο Σλούκας από τη στιγμή που εισήλθε στον τελικό πραγματοποίησε εντυπωσιακή εμφάνιση, έχοντας 10 πόντους, 6 ριμπάουντ και 2 ασίστ στο πρώτο μέρος (σε 13:13) και συνολικά 16 πόντους με τέσσερις ασίστ και 4/6 τρίποντα. Σταθερή αξία πάντα ο Βεζένκοβ με ένα ακόμα double double (με 12 πόντους και 10 ριμπάουντ).
Οι φιλοξενούμενοι είχαν 7/32 εντός παιδιάς ύστερα από 20 λεπτά παιχνιδιού με 4/21 δίποντα και 3/11 τρίποντα (ο Ολυμπιακός είχε 12/20 δίποντα και 4/12 τρίποντα στο ίδιο διάστημα). Το 38-20 στο 20′ θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο βάσει της εικόνας των ομάδων. Η διαφορά έφτασε μέχρι και τους 23 πόντους (45-22 με το τρίποντο του Ντόρσεϊ, 06:07 πριν από το τέλος της τρίτης περιόδου) και ουδέποτε έπεσε κάτω από τους δεκατρείς (55-42, 08:47 πριν από το τέλος του αγώνα). Με τη συγκεκριμένη διαφορά των δεκατριών πόντων ολοκληρώθηκε ο πρώτος τελικός. Η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός έβαλε τις βάσεις από την πρώτη περίοδο, όπου ήταν κυριαρχικός. Από εκεί και πέρα, δεν χρειάστηκε να φορτσάρει ιδιαίτερα και έβαλε τα σουτ που έπρεπε για να συντηρήσει τη διαφορά και να πραγματοποιήσει το πρώτο βήμα.
Η ομάδα σκόραρε σχεδόν 20 πόντους λιγότερους συγκριτικά με το μέσο όρο της στην Basket League, αλλά έκανε το 1-0 στη σειρά των τελικών με πανηγυρικό τρόπο. Μάλιστα, αν ήταν περισσότερο αποτελεσματική στους αιφνιδιασμούς (όπου χάθηκαν εύκολα καλάθια, μετρώντας μόλις δύο επιτυχημένους σε δέκα προσπάθειες), ίσως και να είχε φτάσει τις γνώριμες επιδόσεις της στην επίθεση.
Από την άλλη πλευρά, είναι καλό που η διαφορά δεν ξέφυγε περισσότερο, καθώς στο τέλος της βραδιάς η ουσία είναι αυτή που μετράει και μία «τριαντάρα» για παράδειγμα να μην ήταν χρήσιμη. Αν ο πρώτος τελικός πήγαινε πάνω από τους 20 πόντους, ίσως επηρεαζόταν η εξέλιξη της σειράς σε πνευματικό επίπεδο. Δεν υπάρχει εύκολος αγώνας. Ο Ολυμπιακός είναι αυτός που κάνει εύκολους τους αγώνες και στην τελική ευθεία της σεζόν μετράει μόνο η κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Μετράει μόνο ο τίτλος.
Και κάτι για τη διαιτησία… Είναι ξεκάθαρο πως δεν βλέπουμε τα «εγκλήματα» των προηγούμενων 25 ετών. Το 100%-0% υπέρ του Παναθηναϊκού και εις βάρος του Ολυμπιακού, δεν υπάρχει πια. Ωστόσο, το 70%-30% υπέρ του Παναθηναϊκού και εις βάρος του Ολυμπιακού, δεν γίνεται να αγνοηθεί. Οι τρεις διαιτητές (Παπαπέτρου, Πουρσανίδης, Πιτσίλκας) προστάτευσαν τους Πράσινους από την αρχή μέχρι το τέλος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το υπερβολικό σφύριγμα με το αντιαθλητικό φάουλ που χρεώθηκε ο Βεζένκοβ πάνω στον Παπαπέτρου στο 11, με το σκορ στο 25-7, και από το οποίο ο Ολυμπιακός βρήκε σερί 7-0. Οι Πειραιώτες εκτέλεσαν μόλις τρεις βολές στο πρώτο ημίχρονο (σε προσπάθεια για τρίποντο του Σλούκα, 02:53 πριν από το τέλος της δεύτερης περιόδου!) και 10 στο σύνολο. Η μεγάλη διαφορά δυναμικότητας έχει παίξει τον ρόλο της μέχρι στιγμής και δεν έχουμε γίνει μάρτυρες προηγούμενων δυσάρεστων καταστάσεων. Φαίνεται, πάντως, ότι χρειάζεται ακόμα χρόνος για να επανέλθει η κανονικότητα στο ελληνικό μπάσκετ και το αυστηρό 50%-50%, στο οποίο έχει… αλλεργία ο οργανισμός του Παναθηναϊκού εδώ και 25 ολόκληρα χρόνια.
ΥΓ1: Ήταν δεδομένο πως επειδή δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αθλητικά και αγωνιστικά τον Ολυμπιακό, να προσπαθήσουν να τον πλήξουν διαφορετικά. Ο αγώνας άρχισε με εικοσάλεπτη καθυστέρηση χωρίς λόγο επειδή η Αστυνομία προχώρησε σε χρήση δακρυγόνων έξω από το ΣΕΦ, επίσης δίχως λόγο. Είναι σαφές ότι στο δεύτερο παιχνίδι στην έδρα τους, θα επιχειρήσουν κάτι ανάλογο. Είναι σημαντικό για τους Ερυθρόλευκους να παραμείνουν ψύχραιμοι και πνευματικά σταθεροί και συμπαγείς. Ειδικά παίκτες με ιδιαίτερο ψυχισμό που βγάζουν εύκολα νευρικότητα στο παιχνίδι τους, όπως ο Ντόρσεϊ, δεν πρέπει να… τσιμπάει στις προκλήσεις του κάθε Μποχωρίδη. Οι αντίπαλοι δεν μπορούν αλλιώς και θα επιδιώξουν να δυναμιτίσουν ακόμα περισσότερο το κλίμα ενόψει της συνέχειας με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Ο Ολυμπιακός πρέπει να διατηρήσει την προσήλωσή του μόνο στο μπάσκετ για να κόψει πρώτος το νήμα και να κατακτήσει αυτό που δικαιούται. Επιβλητικά και θρυλικά.
ΥΓ2: «Γλεντζέδικο» το απίστευτο κάρφωμα του ψυχωμένου Κώστα Παπανικολάου στο πρόσωπο του Γιάννη Παπαπέτρου. Στον αιφνιδιασμό, με το αριστερό χέρι και γερό πάτημα από μακριά. Τα είδε όλα ο ταλαίπωρος αντίπαλος…
