19.9 C
Athens

Το «φιάσκο» της UEFA και το σηκωμένο φρύδι του mister trophy, Κάρλο Αντσελότι

Όσο ο Αντσελότι δίδασκε από τον πάγκο το κατάλληλο σχέδιο «κλοπής» ενός Champions League, η UEFA κυνηγούσε τους οπαδούς της Λίβερπουλ που εκτός Αγγλίας είναι ανεξέλεγκτοι και τελικά βρέθηκαν να είναι υπεράριθμοι στο «Σταντ Ντε Φρανς»

Είναι ο Κάρλο Αντσελότι και σηκώνει τις κούπες του Champions League λες και είναι χαρτοκούτια.

Ο Ιταλός μαέστρος της Ρεάλ δεν οδήγησε απλά την ομάδα του στη Γη της Επαγγελίας. Δεν ήταν αυτή η μεγαλύτερή του φετινή επιτυχία. Είναι ότι το έκανε με ένα στυλ που δεν μοιάζει με κανενός άλλου, το έκανε να φαντάζει εύκολο, όσο οι περισσότεροι τον θεωρούσαν ξεγραμμένο μετά την κακή πορεία του με την Έβερτον.

Και σας ρωτάμε: πώς γίνεται να ξεγράφεις τον άνθρωπο που κατακτά Champions League ακόμα και με 3 τελικές;

Η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε με διαφορά την πιο ονειρική της πορεία μέχρι τον χθεσινό τελικό, καθώς στο μονοπάτι της «έσπασε» τείχη που για άλλες μεγάλες ομάδες της Ευρώπης θα ήταν ανυπέρβλητα.

Φέτος, δεν ήταν ούτε το βάρος της φανέλας, ούτε το ρόστερ, ούτε τόσο η κλάση του Μπενζεμά. Ήταν ο Ιταλός καπετάνιος στην άκρη του πάγκου που σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω αλλά και το «χρυσό δάχτυλο» του Κουρτουά έφτασαν τη Ρεάλ στο «Decima Quatro» σε μία μυθική, αξέχαστη διαδρομή.

Απέναντι στη Λίβερπουλ ο Αντσελότι φαινόταν να έχει στο μυαλό του το πλάνο νίκης πριν καν γίνει η σέντρα κι αυτό φάνηκε με την τακτική προσέγγιση της ομάδας του μετά το 30′ και το αρχικό πρέσινγκ ψηλά στην μπάλα από τον Κλοπ. Ο Ιταλός πολυνίκης του θεσμού με 4 τρόπαια γνώριζε ότι η ομάδα του είναι κουρασμένη από τα περίπου 60 ματς όλης της σεζόν, πήρε ρίσκα αλλά εν τέλει δικαιώθηκε δίχως καν να χρειαστεί να κάνει το παιχνίδι του.

Αποφάσισε να αφήσει την κατοχή στη Λίβερπουλ και να περιμένει κάτι από τα γρήγορα πόδια των Βινίσιους και Βαλβέρδε στην κόντρα επίθεση, αλλά και από τη μαεστρία των Κρόος, Μόντριτς και Κασεμίρο στη μεσαία γραμμή. Τα πήρε όλα στο σωστό σημείο μέσα σε μία φάση που τελικά έκρινε και τα πάντα στο Παρίσι.

Κλέψιμο ψηλά με τον Ρόμπερτσον εκτός θέσης, άνετο «σπάσιμο» του πρέσινγκ της Λίβερπουλ με δύο μπαλιές και μέσω του Κρόος η μπάλα φτάνει στον Βαλβέρδε από τα δεξιά. Αυτός απλά την τρέχει με αρκετό χώρο μπροστά του και τη γυρίζει στον κατάλληλο χρόνο στον Βινίσιους, που έχει τον τρόπο να γλιτώνει το οφσάιντ αν και Βραζιλιάνος. 1-0 και γεια σας. 23-3 οι τελικές, αλλά το φρύδι του Αντσελότι είχε ήδη νικήσει τις σκέψεις του Κλοπ.

Βέβαια, ο χθεσινός τελικός δεν είχε μόνο τακτική και αριθμούς. Είχε ένταση, μία πρωτοφανής καθυστέρηση στην έναρξη (για τα δεδομένα της UEFA), χιλιάδες υπεράριθμους οπαδούς κυρίως στην πλευρά των οπαδών της Λίβερπουλ κι άλλους τόσους που με τα εισιτήρια στα χέρια τους έφαγαν όλη την ταλαιπωρία και τελικά είδαν τον τελικό από τα… κινητά τους!

Η UEFA έζησε το απόλυτο «φιάσκο» χθες βράδυ στο Παρίσι και παρόλο που δύσκολα ελέγχεις τους Άγγλους οπαδούς όταν βγαίνουν εκτός της χώρας τους έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για όσα έγιναν αλλά και δεν έγιναν χθες βράδυ στο «Σταντ Ντε Φρανς» κατά την είσοδο των οπαδών στο γήπεδο, με πολλούς από αυτούς να εισέρχονται με τη βία και χωρίς εισιτήρια…

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς