Ο Βασίλιε Μίτσιτς έχει… ξεχαστεί στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα της Εφές και από συνήθεια τα κατακτάει όλα με μία άνεση που όμοιά της δεν έχουμε ξαναδεί. Το NBA μπορεί να ηχεί τις σειρήνες από το 2018, αλλά ο Σέρβος αστέρας προτιμά προς το παρόν να κλείνει τα αυτιά του και να συνεχίζει να σηκώνει κούπες στην Τουρκία.
Για άλλη μία χρονιά ο άνθρωπος που «μαχαίρωσε» τον Ολυμπιακό με το buzzer beater στον πρώτο ημιτελικό της Πέμπτης αναδείχθηκε MVP στον τελικό της διοργάνωσης και μαζί με την κούπα της Euroleague έλαβε και την τιμή του κορυφαίου παίκτη του Final Four παραλαμβάνοντας το βραβείο από τα χέρια του θρύλου Βασίλη Σπανούλη.
Σε δηλώσεις του λίγο μετά την βράβευσή του, ο Μίτσιτς κλήθηκε να απαντήσει στο «αιώνιο» δίλημμα Σπανούλης ή Διαμαντίδης, επιλέγοντας τον δεύτερο για λόγους… ταπεινότητας.
«Ο Διαμαντίδης παραμένει ο αγαπημένος μου παίκτης. Ο Σπανούλης είναι σπουδαίος, είχα την τύχη να τον αντιμετωπίσω και είμαι περήφανος. Είχαν και οι δύο τεράστιες καριέρες. Όμως εκτιμώ τον Διαμαντίδη περισσότερο για την ταπεινότητά του. Ποτέ δεν ξεχώριζε έξω από το γήπεδο, αλλά μέσα σε αυτό ήταν πρωταγωνιστής. Προσπαθώ να γίνω σαν κι εκείνον, αλλά με τον δικό μου τρόπο», τόνισε ο Σέρβος γκαρντ.
Όσο για το μέλλον του κι αν θα κάνει… επιτέλους το άλμα για το ΝΒΑ, είπε: «Όταν έπαιξα με την Εφές στο Final 4 πριν τέσσερα χρόνια πίστευα πως θα ήταν το τελευταίο μου. Δεν κάνω πλάνα για το μέλλον μου, ούτε καν για το πώς θα πανηγυρίσω. Ίσως να κολυμπήσω στο ποτάμι του Βελιγραδίου, ίσως να πάω σπίτι μου. Άφησα την Ζαλγκίρις και ήρθα στην Εφές παρότι τότε ήταν τελευταία στην Ευρωλίγκα. Έκρινα πως ήταν η κατάλληλη κίνηση για μένα.
Είχα υπογράψει αρχικά για έναν χρόνο και τώρα κλείνω τετραετία. Κάθε χρόνο μιλάμε για το ΝΒΑ, ποιος θα έρθει και ποιος θα φύγει, αλλά είμαστε χαρούμενοι εδώ. Έχουμε δημιουργήσει μια χημεία, μια οικογενειακή ατμόσφαιρα και υποδεχόμαστε τον καθέναν με ανοιχτές αγκάλες. Δεν σκέφτομαι τώρα να φύγω, μόλις τελείωσε η σεζόν στην Ευρωλίγκα. Έχουμε ακόμη το πρωτάθλημα. Όταν έρθει η ώρα, θα το σκεφτώ. Αυτό μπορώ να σας πω μόνο, με ειλικρίνεια».
