Η μεγάλη ώρα του ημιτελικού κόντρα στην Αναντολού Εφές πλησιάζει (19/5, 19:00) και ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν. Άλλωστε, στο Βελιγράδι, θα έχει τον «6ο» παίκτη στο πλευρό του με στόχο την πρόκριση στον τελικό της Ευρωλίγκας και την κατάκτηση του τέταρτου ευρωπαϊκού τροπαίου. Ο Θρύλος έχει την ομάδα και τον κόσμο για να κόψει πρώτος το νήμα στη Σερβία.
Θεωρητικά, το δίδυμο των Λάρκιν και Μίτσιτς στις θέσεις των γκαρντ της Αναντολού Εφές δύσκολα αναχαιτίζεται. Είναι δύο παίκτες με τρομερό επιθετικό ταλέντο, που δεν πρέπει να βρουν ρυθμό και αυτοπεποίθηση από νωρίς στην αναμέτρηση. Ο Κυπελλούχος Ελλάδας θα χρειαστεί όλους τους γκαρντ/φόργουορντ που διαθέτει στο έμψυχο δυναμικό του και ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι πιθανό να δώσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής στους Λαρεντζάκη και Λούντζη. Ειδικά, ο πρώτος στα προημιτελικά απέναντι στη Μονακό αγωνίστηκε ελάχιστα και βάσει της συνολικής παρουσίας του στη σεζόν μπορεί να παίξει περισσότερο και να προσφέρει με το ψυχωμένο παιχνίδι του.
Πάντως, ο Έλληνας προπονητής ακολουθεί «σφιχτό» rotation στα παιχνίδια υψίστης σημασίας. Οι Γουόκαπ, Σλούκας και Ντόρσεϊ θα παίξουν πολλά αγωνιστικά λεπτά, αλλά θα χρειαστούν και «ανάσες». Ο Λούντζης μπορεί να πιέσει πολύ στην άμυνα τους αντίπαλους γκαρντ, ενώ ο Λαρεντζάκης ξέχωρα από τη βοήθεια που μπορεί να δώσει στο συγκεκριμένο κομμάτι, έχει την άγνοια κινδύνου και το «κρύο αίμα» στην επίθεση. Ένα-δύο τρίποντα του «Λάρι», ενδέχεται να αποδειχθούν πολύτιμα στην εξέλιξη του ευρωπαϊκού ημιτελικού.
Η Αναντολού Εφές έχει τον ίδιο κορμό εδώ και μία τετραετία, αλλά ο Ολυμπιακός είναι πιο «φρέσκος». Η Πρωταθλήτρια Ευρώπης έχει κομβικούς παίκτες σε προχωρημένη, μπασκετικά, ηλικία (Σίμον – μάλλον χάνει το Final-4, Ντάνστον, Μπομπουά, Μοερμάν) και ουσιαστικά το συγκεκριμένο γκρουπ αθλητών «διανύει» τα τελευταία «χιλιόμετρα» της κοινής πορείας του. Οι Ερυθρόλευκοι μπορούν να ποντάρουν στην ενέργεια, την ένταση και τη μεγαλύτερη «δίψα». Όπως έχουμε γράψει ξανά, μόνο οι Πρίντεζης, Σλούκας και Παπανικολάου έχουν εμπειρία από Final-4 και Ευρωλίγκες, οπότε το υψηλό κίνητρο όλων στην ομάδα είναι δεδομένο και «χτυπάει» κόκκινο.
Η κύρια δύναμη της Εφές είναι στις θέσεις των γκαρντ, ενώ όλοι οι «ψηλοί» της (Πλάις, Μοερμάν), εκτός του Ντάνστον, σουτάρουν με σταθερότητα και συνέπεια από την περιφέρεια. Ο Ολυμπιακός έχει τα δικά του πλεονεκτήματα. Σε μία τέτοια αναμέτρηση, είναι σαφές πως ο τρεις φορές Πρωταθλητής Ευρώπης πρέπει να βρεθεί σε πολύ καλή βραδιά, σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Άμυνα, επίθεση, ευστοχία, ριμπάουντ, αμυντικό και επιθετικό τρανζίσιον… Ένα ακόμα ατού της ομάδας, εκτός από τις σταθερές στο επιθετικό πλάνο (Βεζένκοβ, Σλούκας, Ντόρσεϊ, Φαλ) είναι το γεγονός πως αναδεικνύει διαφορετικούς πρωταγωνιστές σε κάθε ματς. Το έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν.
Επίσης, οι Ερυθρόλευκοι θέλουν να βασιστούν ξανά στην εκπληκτική κυκλοφορία μπάλας και το spacing, που κάνουν θραύση μέχρι στιγμής στην αγωνιστική χρονιά. Ο κόουτς Μπαρτζώκας στηρίζει πολλά στην ομαδικότητα και τις αποστάσεις στην επίθεση, ενώ όπως κάθε προπονητής αφήνει το ελεύθερο σε κάποιους παίκτες με ιδιαίτερα αγωνιστικά χαρακτηριστικά για να κινηθούν απρόβλεπτα και ατομικά.
Μία ακόμα διαφορά των δύο αντιπάλων είναι πως ο Ολυμπιακός βασίζεται στον ελληνικό του κορμό, ενώ η Εφές είναι μία ομάδα που δουλεύει χρόνια με την ίδια βάση παικτών και τον ίδιο προπονητή, αλλά απαρτίζεται από ξένους αθλητές. Εδώ, ο κόουτς Εργκίν Αταμάν έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, καθώς έχει καταφέρει να παρουσιάσει ένα ομοιογενές σύνολο την τελευταία τετραετία παρά το γεγονός πως δεν υπάρχει τουρκική «σφραγίδα» στην ομάδα και στηρίζεται στους ακριβοπληρωμένους ξένους αθλητές που δθαέτει.
Ο Ολυμπιακός έχει απέναντί του μία ακόμα πρόκληση: να ρίξει στο καναβάτσο την Πρωταθλήτρια Ευρώπης, μία ομάδα με επιθετικό ταλέντο και ένστικτο, αλλά που βρίσκεται στα… τελευταία της.
