Την επομένη της νίκης του ΠΑΟΚ κόντρα στον Ολυμπιακό θα έπρεπε κανονικά να ακολουθεί από τον Δικέφαλο μια ανακοίνωση πολυετούς ανανέωσης του συμβολαίου του Γιάννη Καλμαζίδη. Όχι γιατί οι Ασπρόμαυροι κέρδισαν για τρίτη φορά φέτος (μαζί με το Λιγκ Καπ) τον Ολυμπιακό (ή γιατί πήραν πρωταθλήματα στο παρελθόν), αλλά γιατί μετά από τόσες ανεπιτυχείς προσπάθειες, θα αντιλήφθηκαν πως μόνο ο συγκεκριμένος κόουτς μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό που θέλει ο σύλλογος.
Μετά από αρκετά χρόνια, πολλές αποτυχίες και πασαρέλα ξένων προπονητών που έμεναν κατά μέσο όρο πέντε μήνες στη Θεσσαλονίκη, ο ΠΑΟΚ αντιλαμβάνεται πως πρόοδο μπορεί να έχει μόνο με τον Έλληνα τεχνικό: Με αγώνα περισσότερο, ο Δικέφαλος βρίσκεται στην κορυφή, είναι αήττητος στην έδρα του με καθαρές νίκες απέναντι σε όλους και με αγωνιστική πρόοδο και εξέλιξη παικτών που επέλεξε κατά βάση ο Καλμαζίδης. Το πιο δύσκολο τεστ απέναντι στον Ολυμπιακό το πέρασε με πολύ καλό βαθμό.
Μπορεί για δύο σετ η εικόνα να μην ήταν η ενδεδειγμένη, ωστόσο από το τρίτο και έπειτα οι γηπεδούχοι είχαν τον τρόπο να εκμεταλλευτούν το άδειο ντεπόζιτο των Ερυθρόλευκων για να φτάσουν στη νίκη. Με ανεβασμένο Κουμεντάκη να κάνει το 6-1 με σέρβις του στο τέταρτο, με τον Γουόλς (ήταν κάκιστος στα δύο πρώτα σετ) να παίρνει καλύτερες αποφάσεις λόγω και βελτιωμένης υποδοχής και τον Ούντρις να τελειώνει τις κρίσιμες μπάλες.
Ο Λευκορώσος είχε απίστευτα αποθέματα ενέργειας, σκέπασε το φιλέ όποτε χρειάστηκε και όσο περνούσε η ώρα έπαιρνε ακόμα πιο σωστές επιλογές. Ήταν μια πολύ δίκαιη νίκη με ανωτερότητα και αποτέλεσμα περισσότερων λύσεων απέναντι σε μια ομάδα που έμεινε στην προσπάθεια των δύο πρώτων σετ και έφυγε χωρίς βαθμό με κίνδυνο να βρεθεί στο -6 αν ο Παναθηναϊκός περάσει από τη Σύρο.
Ο ΠΑΟΚ έχει ένα ντέρμπι πολύ μεγάλης σημασίας απέναντι στους Πράσινους στο Μαρούσι την προσεχή αγωνιστική και μπορεί το αποτέλεσμα να μην κρίνει (ακόμη) πολλά στη μάχη για τον τίτλο αλλά μια νίκη εκτός έδρας απέναντι σε ανταγωνιστή για τον τίτλο, θα δώσει και καλύτερη ψυχολογία ενόψει της επόμενης φάσης του πρωταθλήματος.
Ο Ολυμπιακός είναι αναγκασμένος να περιμένει στραβοπατήματα όχι του ενός, αλλά και των δύο ανταγωνιστών του. Μπορεί οι Ερυθρόλευκοι να άφησαν καλές εντυπώσεις για τα δύο πρώτα σετ, αλλά η ωμή πραγματικότητα είναι πως παράλληλα υστέρησαν ξανά στο kill block (9-3) και γνώρισαν νέα ήττα που ήταν η 3η σε 6 ματς πρωταθλήματος και απέναντι σε βασικό διεκδικητή του τίτλου.
Ο Αλμπέρτο Τζουλιάνι παρουσίασε στα δύο πρώτα σετ μια ομάδα με εξαιρετική εικόνα στο μπλοκ άμυνα και στο σέρβις, φοβερό side out συνολικά, αλλά στα επόμενα δύο υπήρξε κατάρρευση, αποτέλεσμα και των λιγοστών επιλογών. Ο Δαλακούρας είτε με τον Ζήση μπροστά του είτε με τον Τζιάβρα στην άμυνα (είχε εξαιρετική εικόνα ο νεαρός) κράτησε στο καλό διάστημα εξαιρετικά την πρώτη μπάλα για να έχει καλύτερες επιλογές ο Στιβαχτής, ο οποίος είχε αρκετά προβλήματα και έπαιξε ελάχιστα πρώτο χρόνο φορτώνοντας από πολύ νωρίς τον Πέριτς με πολλές επιθέσεις.
Ο Σέρβος έκανε ένα από τα πιο γεμάτα παιχνίδια του με τον Ολυμπιακό, αλλά σταδιακά έχανε την ορμή που είχε στα δύο πρώτα σετ αφού εκτός από τις πάρα πολλές πάσες που πήρε, σημαδεύτηκε (λογικό) αρκετά και στην υποδοχή. Με τον έναν ακραίο εκτός (Μιγιαΐλοβιτς), τον δεύτερο να επωμίζεται όλο το βάρος των επιθέσεων και τον Τέπαν να κάνει ντεμπούτο – είχε κάποιες αναλαμπές και καλά χτυπήματα στην ευθεία, δυνατό σέρβις αλλά μόλις 13/38 επ. – οι Ερυθρόλευκοι δύσκολα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο. Ίσως αν έπαιρναν το πρώτο σετ αξιοποιώντας ένα από τα πέντε (!) ματς μπολ, αλλά με τα αν δεν αλλάζει κάτι.
Σταθερό παραμένει το γεγονός πως ο Ολυμπιακός θα διεκδικήσει ό,τι μπορεί με τα προβλήματα που έχει και είναι αποτέλεσμα της πίστης πως κάποιοι παίκτες θα επιστρέψουν στην περσινή τους κατάσταση. Τέτοιο δείγμα δεν υπήρξε ούτε στην αρχή της σεζόν και όσο περνάει ο καιρός αυτό φαίνεται και περισσότερο. Κι όση δουλειά και να κάνει το προπονητικό επιτελείο, η κατάσταση που βρίσκονται οι περισσότεροι αφήνει μονάχα μικρό παράθυρο αισιοδοξίας.
Είναι βέβαιο πως μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία ο Τζουλιάνι βλέπει παίκτες να ανταποκρίνονται στο πλάνο (όπως ο Ζουπάνη που με δικά του σέρβις έχτισε διαφορά για τον Ολυμπιακό σε πρώτο και δεύτερο σετ) και άλλους να θέλουν αρκετή ως πολλή βελτίωση για να φτάσουν στο επίπεδο που επιθυμεί. Κι αν αυτό θα συμβεί…