Ήταν ένα υπέροχο, απολαυστικό κιτρινόμαυρο βράδυ το χθεσινό στο ΟΑΚΑ, με τη θλίψη από την απώλεια του Ανέστη να βαραίνει την ατμόσφαιρα πριν την έναρξη του ματς. Η ΑΕΚ όμως ήταν αυτή που έπρεπε. Παρουσιάστηκε έτσι όπως είχε την υποχρέωση να κάνει. Σοβαρή, μεθοδική, με πλάνο, παρά τις απουσίες και τα προβλήματά της. Η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη, έβγαλε εξαιρετικά στοιχεία στο παιχνίδι της. Ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και κατοχής με τα ποσοστά να φτάνουν στο τέλος του ματς το 60%, τις τελικές να ανέρχονται σε 16 και δύο συν ένα γκολ ως επιδόρπιο.
Το έργο του Έλληνα προπονητή φαίνεται σιγά σιγά. Και το δεδομένο είναι ότι ικανοποίησε τους 10.000 φίλους της ομάδας που σηκώθηκαν από τον καναπέ και πήγαν στο γήπεδο, αλλά και όσους επέλεξαν να την παρακολουθήσουν από την τηλεόραση.
Για το ματς έχουν γραφτεί τόσα πολλά. Αναλύσεις επί αναλύσεων. Για μένα όμως το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η ομάδα αρχίζει και βγάζει αυτοματισμούς. Κάτι που έλειπε από την περσινή ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα. Αυτό το στοιχείο, όταν τελειοποιηθεί θα είναι και το μεγαλύτερο όπλο ενόψει της χρονιάς που διανύουμε.
Μία χρονιά που όχι μόνο δε θα είναι εύκολη, αλλά θα έχει και πολλούς «σκοπέλους». Θα βάλουν τρικλοποδιές στην «Ένωση» να είστε σίγουροι για αυτό. Διότι πολλοί απλά έχουν καταλάβει ότι η πρωταθλήτρια δεν είναι το μαγαζάκι που κάποιοι πίστευαν. Και ακόμα και αν παίζει χωρίς 6+2+2 παίκτες (σ. σ. χθες για παράδειγμα έλειπαν οι Τσιγκρίνσκι, Οικονόμου, Μπογέ, Αλμπάνης που είναι τραυματίες, οι Σιμόες και Χουλτ δεν έπαιξαν καθόλου, οι Μάνταλος και Κλωναρίδης μπήκαν αλλαγή μετά το 60′ και δεν έχουν έρθει ακόμα οι Νάρσινγκ και ο έτερος «κόφτης»), βγάζει ποιότητα.
Το έχουμε ξαναπεί όσο και αν δεν θέλουν να το καταλάβουν οι έμπειροι «αναλυτές» του πληκτρολογίου και οι μηδενιστές. Η ΑΕΚ είναι φέτος πιο πλούσια, πιο γεμάτη και θα γίνεται καλύτερη παιχνίδι με παιχνίδι. Όσοι δε τη θεωρούν τρίτο φαβορί για τον τίτλο, καλά θα κάνουν να αναθεωρήσουν σύντομα.
Κόντρα σε μία ομάδα όπως ο ΠΑΣ Γιάννινα, που ήρθε στο ΟΑΚΑ με σκοπό μόνο να «καταστρέψει», να χτυπήσει στο… ψαχνό και να κάνει καθυστερήσεις από το πρώτο δευτερόλεπτο, η ΑΕΚ δεν αγχώθηκε. Έμεινε πιστή στις αρχές της και σε αυτό που θέλει να παρουσιάσει. Το rotation ήταν σωστό, οι αλλαγές του Ουζουνίδη στο σωστό σημείο και πλέον όλοι σκέφτονται το παιχνίδι των 20 εκατ. ευρώ και το σεντόνι.
Στο χθεσινό ματς δύσκολα θα βρεις παίκτη που υστέρησε. Όμως αξίζει να σταθείς σε τρία – τέσσερα πρόσωπα ιδιαίτερα. Ο πρώτος είναι ο Μάρκο Λιβάια. Ο Κροάτης έκανε ένα από τα καλύτερά του παιχνίδια με τη φανέλα της ΑΕΚ. Στο πρώτο γκολ που δίνει την ασίστ κυνηγάει μία φάση που ο Πόνσε κακώς πάει να αφήσει για να ζητήσει χέρι. Ο Σκόνδρας ακόμα να καταλάβει πως τον πέρασε. Στο 2-0 δε, είναι αυτός που ξεκινάει τη φάση και αυτός που την τελειώνει με ιδανικό τρόπο. Όλο όμως το παιχνίδι του 25χρονου και ο τρόπος που συνεργάστηκε με τον Αργεντινό άφησε πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Θα βγάλουν γούστα αυτοί οι δύο μπροστά…
Ο δεύτερος είναι ο Πόνσε. Όπως προαναφέραμε το λάθος που έκανε να παρατήσει αρχικά τη φάση το «διόρθωσε» με το εξαιρετικό του τελείωμα. Γκολ στο ντεμπούτο του στη μόλις δεύτερή του τελική, το λες και μήνυμα για τα προσεχώς. Η «κληρονομιά» του Αραούχο είναι πολύ βαριά και ο Αργεντινός που δεν έχει πλούσιο βιογραφικό σε γκολ, έδειξε ότι και τεχνικά κατάρτιση διαθέτει και εμπιστοσύνη στον εαυτό του έχει και ξέρει να πάει στο ένας εναντίον ενός και ξέρει να στέλνει τη μπάλα στο πλεκτό. Υπομονή και εμπιστοσύνη χρειάζεται…
Τρίτος παίκτης που έβγαλε μάτια ήταν ο Άλεφ. Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα πολύ για να μην του δώσω τον τίτλο του MVP. Ας όψονται τα όργια του Μάρκο. Για μένα η εμφάνιση του Βραζιλιάνου μετά το κακό παιχνίδι που έκανε στη Βουδαπέστη, ήταν δείγμα της ποιότητάς του. Δεν πτοήθηκε, δεν επηρεάστηκε και κατάφερε να αδειάσει άμεσα το μυαλό του. Ο Άλεφ είναι ένας παίκτης που δεν… βλέπει τους αντίπαλους χαφ.
Ξέρει καντάρια μπάλα, με τα μακριά του πόδια λειτουργεί σα χταπόδι, δίνει μπόι στην ομάδα (σ. σ. στοιχείο που της λείπει) και χαρίζει όμορφες στιγμές με τις προσωπικές του ενέργειες, τις οποίες της κάνει δίχως να βάλει ρίσκο για την άμυνά του. Όταν προσαρμοστεί απόλυτα στην ομάδα και στις απαιτήσεις του club θα δούμε εξαιρετικά πράγματα…
Για το τέλος άφησα τον Κώστα Γαλανόπουλο. Χθες το κενό του Σιμόες δε φάνηκε καθόλου. Έχει τεράστια σημασία το πώς αξιοποιείς έναν ποδοσφαιριστή. Ο «μικρός» που μόνο μικρός δεν είναι συνεργάστηκε άψογα με τον Άλεφ και δείχνει πως είναι ένας παίκτης από τον οποίο η ΑΕΚ θα κερδίσει πολλά. Μπράβο του και μαγκιά του που έφτασε μέχρι εδώ. Στα πόδια του είναι να πάει ακόμα πιο μακριά…
Η ΑΕΚ λοιπόν έκανε αυτό που έπρεπε κόντρα στην όποια τακτική ακολούθησαν ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο Σέζος και ο Δημόπουλος που δεν μέτρησε το καθαρό γκολ του Μάνταλου. Τώρα πρέπει να γυρίσει και πάλι ο διακόπτης. Το βράδυ της Τρίτης η ΑΕΚ «σφραγίζει» την επιστροφή της στα αστέρια. Ο κόσμος έχει υποχρέωση να τιγκάρει το γήπεδο και οι παίκτες να φέρουν την πρόκριση. Τίποτα άλλο…
ΥΓ: Το πρωτάθλημα αλλοιώθηκε από την πρώτη κιόλας αγωνιστική. Έχει μεγάλη πλάκα να ακούς και να διαβάζεις όλους αυτούς τους… υπέρμαχους της εξυγίανσης να υποστηρίζουν ότι η βουτιά του Πρίγιοβιτς είναι πέναλτι. Γιατί ο Σέρβος ξεκινάει το μακροβούτι με το που αντιλαμβάνεται την έξοδο του Παπαδόπουλου. Τύφλα να έχει ο Νεοζηλανδός Γουίλιαμ Τράμπριτζ, ο οποίος είναι ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ ελεύθερης κατάδυσης! Το… ανέκδοτο της όλης φάσης είναι ότι αφού έχει πέσει, κρατάει και το καλάμι του λες και δέχθηκε τάκλιν που κόντεψε να του σπάσει το πόδι. Ένα όσκαρ ρε παιδιά και γρήγορα…
Και μιας και είπαμε για τον Πρίγιοβιτς, μιλάμε για τον ίδιο παίκτη που είχε πάθει… ηλεκτροσόκ την περσινή σεζόν στην Τρίπολη, όταν χωρίς να τον ανατρέψει ο Ιγκλέσιας είχε κερδίσει το πέναλτι με το οποίο είχε ισοφαρίσει προσωρινά ο ΠΑΟΚ. Το έχουν μάθει καλά το παραμύθι στην Τούμπα. Πέφτουν τέσσερις – πέντε φορές κάτω κατά τη διάρκεια του ματς, σου λέει τη μία θα το δώσει. Όπερ και εγένετο! Τελικά τα έχουν αντιγράψει όλα από την εποχή του σκοταδισμού. Τύφλα να έχει ο Αλεξανδρής, ο Γιαννακόπουλος και ο Νινιάδης…
ΥΓ 2: «Για μένα ήταν πέναλτι», είπε ο Λουτσέσκου. Ε, τι θα έλεγε ο Ρουμάνος; Εδώ ακόμα λέει ότι η ομάδα του είναι… πρωταθλήτρια με 3.124 βαθμούς και ένα ματς λιγότερο. Και χθες το κατεστημένο της Αθήνας θα έφταιγε… Αλήθεια, ντροπή για τη χθεσινή κλοπή ποιος θα πρέπει να αισθάνεται; Τους δουλεύει ψιλό γαζί όλους εκεί στη Θεσσαλονίκη. Όμως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις το «τέλος» έρχεται πολύ άσχημα. Το πολύ το… σάλιο ποτέ δεν κάνει καλό.
ΥΓ 3: Η μεγάλη διαφορά είναι ότι πέρσι στο πέναλτι με τη Λαμία δεν βρέθηκε κανένας ρεπόρτερ ΑΕΚ που να κάνει το άσπρο μαύρο. Δείτε τώρα την προπαγάνδα πως δουλεύει. Ούτε ο Γκέμπελς! Και να είστε σίγουροι. Ακόμα δεν έχετε δει τίποτα από τα… προσεχώς!
