Πέρασαν 27 ολόκληρα χρόνια από τότε που ο Ατίλιο, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με την κερκίδα του Ολυμπιακού, άφησε την τελευταία του πνοή. Η δράση του όπου έπαιζε η αγαπημένη του ομάδα ήταν έντονη και ανεξίτηλη, αφού ήταν ο άνθρωπος που έδινε το σύνθημα ώστε να ξεσηκωθεί η κερκίδα και να φωνάξει για την αγαπημένη του ομάδα.
Ο κατά κόσμον Βασίλης Δουρίδας δεν άφησε ποτέ μόνη της την αγαπημένη του ομάδα, ακόμα κι όταν αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, που τελικά του κόστισε την ίδια του τη ζωή. Μια ζωή συνυφασμένη με τον Ολυμπιακό και τα ελληνικά γήπεδα, αφού όπου κι αν έπαιζαν οι Ερυθρόλευκοι αυτός ήταν εκεί και έδινε με την τρομπέτα του το σύνθημα.
Αγαπητός σε όλους τους φίλους των Ερυθρόλευκων, ο Ατίλιο έκανε πολλά για εκείνους κι εκείνοι ήταν πάντα έτοιμοι να σηκώσουν τα χέρια ψηλά όποτε έδινε το σύνθημα με την τρομπέτα του και να φωνάξουν ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
Πολλοί ποδοσφαιριστές τον είχαν σαν πατέρα τους και σχεδόν όλη η Ολυμπιακή οικογένεια τον τίμησε και τον τιμά ακόμα για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στην ομάδα από την εξέδρα.
Η αγάπη του για την ομάδα ήταν τελικά και αυτή που ίσως να του στέρησε τη ζωή, αφού αν και οι γιατροί του είχαν συστήσει να μην παίζει την τρομπέτα του στα τελευταία χρόνια της ζωής του, εκείνος δεν τους άκουσε και έφυγε όπως ήθελε: Έχοντας τον Ολυμπιακό μέσα στην καρδιά του!
Ο Ατίλιο άφησε την τελευταία του πνοή στις 11/11 του 1994. Ήταν τότε που κίνησε για το μακρύ ταξίδι, κουβαλώντας στις αποσκευές του μια τρομπέτα θρυλική. Ένα όργανο που ακόμα και σήμερα ηχεί στα αυτιά κάθε οπαδού της ομάδας και τον κάνει να ανατριχιάζει πριν φωνάξει στο γήπεδο το όνομά της…
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
