Το ελληνικό μπάσκετ άλλαξε σελίδα το βράδυ της Κυριακής 12 Σεπτεμβρίου. Το πώς θα γραφτεί αυτή η σελίδα, θα πρέπει να περιμένουμε μερικά χρόνια για να το διαπιστώσουμε. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι του αθλήματος πανηγυρίζουν, θεωρώντας ότι είναι αδύνατον να αποδειχθεί χειρότερος από εκείνους που έφυγαν. Αλίμονο όμως αν ο πήχης είναι τα χάλια μιας διοίκησης που λειτουργούσε εν είδει συμμορίας, απολαμβάνοντας για δεκαετίες πρωτόγνωρη ασυλία.
Το εκλογικό αποτέλεσμα διέψευσε κάθε πρόβλεψη, τουλάχιστον απ’ όσες εμφανίστηκαν στα ΜΜΕ όλο αυτό το διάστημα (μεταξύ αυτών και τη δική μου). Κι αν ο καταποντισμός του «αλεξιπτωτιστή» Άγγελου Παπανικολάου φαινόταν από το… διάστημα (ο βασικός υποστηρικτής του ήταν ο επί της ουσίας ακέφαλος Παναθηναϊκός του αποστασιοποιημένου Δημήτρη Γιαννακόπουλου), το πολύ μικρό ποσοστό της παράταξης Φασούλα – σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις – ήταν η πραγματική έκπληξη των εκλογών.
https://athlosnews.gr/papanikolaou-pelates-exochika-kai-i-xeftila-enos-ypopsifiou-pou-thelei-na-ginei-proedros-tis-eok-pics/
Πώς και γιατί ο Βαγγέλης Λιόλιος έφτασε σε μια τόσο μεγάλη νίκη; Ο πρώην πρόεδρος του Προμηθέα (και ιδιοκτήτης της αλυσίδας Coffe Island) είχε ένα μεγάλο ατού που αποδείχθηκε ανίκητο. Σε ένα εκλογικό σώμα που αποτελείται από σωματεία, ο Λιόλιος κρίθηκε ως ο καλύτερος για να εκπροσωπήσει τα κοινά συμφέροντά τους. Όταν οι σύλλογοι που ψηφίζουν είναι περισσότεροι από 600, αυτό σημαίνει πως η ψήφος του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού ή της ΑΕΚ δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από εκείνη μιας ομάδας στην ΕΣΚΑΝΑ.
Μια που είπαμε για ΕΣΚΑΝΑ, αξίζει να αναφερθεί το γεγονός ότι πάνω από το 80% των 47 σωματείων της ψήφισε Λιόλιο. Σύμφωνα με τα όσα ψιθυρίζονται, είναι πολλοί εκείνοι που θυμούνται την όχι και τόσο πετυχημένη θητεία του Παναγιώτη Φασούλα στον δήμο Πειραιά. Αν όμως πάμε πιο βαθιά, είναι σαφές ότι το σκέλος των πολιτικών καταβολών έπαιξε κι αυτό τον ρόλο του. Ο Βαγγέλης Λιόλιος ουδέποτε έκρυψε τους δεσμούς του με τη Νέα Δημοκρατία, από την άλλη όμως δε βασίστηκε μονάχα σε αυτούς όπως ο Παπανικολάου που ακόμα και στις δημόσιες τοποθετήσεις του λειτουργούσε ως… κομματόσκυλο.
Τα σωματεία θεώρησαν ότι ένας άνθρωπος με άκρως επιτυχημένη πορεία σε σύλλογο ως πρόεδρος (αλλά και ως επαγγελματίας), θα ήταν ο κατάλληλος για να αναλάβει την ανοικοδόμηση μιας διαλυμένης ομοσπονδίας. Στο σκεπτικό τους, αυτό μέτρησε πολύ περισσότερο από το όποιο αθλητικό παρελθόν, όπως αυτό του Φασούλα, του Χριστοδούλου, του Ρεντζιά, ακόμα και του Νίκου Γκάλη που τάχθηκε στο πλευρό των παλιών συμπαικτών του.
Τα σωματεία επίσης δεν ασπάστηκαν τον ενθουσιασμό της κοινής γνώμης στο άκουσμα του ονόματος του Νίκου Γκάλη, επιλέγοντας να συνταχθούν με τον συνδυασμό «Δώσε Πάσα». Εκεί όπου υπήρχε κι ένα κρυφό όπλο το οποίο όμως αποδείχθηκε καταλυτικό: η παρουσία του Βασίλη Ντάκουρη ο οποίος έμεινε πίσω μονάχα από τον Δήμο Ντικούδη κι ας μην είχε το βαρύ όνομα ή την αντίστοιχη προβολή.
Για να τα λέμε όλα, η υποψηφιότητα Ντάκουρη, του ανθρώπου που για χρόνια έδινε μόνος του τη μάχη κόντρα στη σαπίλα ενός καθεστώτος δεκαετιών, αποτελούσε ουσιαστικά την εγγύηση πως δεν θα υπάρξει καμία «συνδιαλλαγή» με το παλιό. Αυτή είναι και μια από τις βασικές υποχρεώσεις της νέας διοίκησης, να ξετινάξει όλες τις λαμογιές της απερχόμενης. Αν δεν ξεκινήσει από αύριο κιόλας, όσα θα βγουν στη δημοσιότητα το επόμενο διάστημα θα τα χρεωθεί η διοίκηση Λιόλιου ως συνυπαίτια για τη συγκάλυψή τους. Και δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα στοιχεία αλλά και ακόμα περισσότερες ενδείξεις υπάρχουν.
Επίσης, έστω και με καθυστέρηση (η οποία έχει προκαλέσει τεράστια ερωτηματικά), οι ελεγκτικές αρχές της κυβέρνησης θα πρέπει επιτέλους να κάνουν τη δουλειά τους. Το ότι ο συρφετός του Βασιλακόπουλου, του Τσαγκρώνη και του Γολέμη αποχωρεί από τον… τόπο του εγκλήματος, αυτό δεν σημαίνει ότι το «έγκλημα» δεν συντελέστηκε, ούτε και ότι μπορεί να παραγραφεί. Και προφανώς δεν αναφέρομαι στην υπόθεση ποινικής δίωξης του πρώην γ.γ. για απόπειρα βιασμού, αλλά σε όλα όσα σχετίζονται με κακοδιαχείριση, κατάχρηση εξουσίας κλπ.
ΥΓ. Σε όλη αυτή την προεκλογική περίοδο, ο Ολυμπιακός παρέμεινε ουδέτερος τηρώντας μια στάση πρωτοφανή για τα δεδομένα του ελληνικού αθλητισμού όπως τον ξέρουμε. Γι’ αυτό και οι άνθρωποί του έχουν κάθε λόγο να χαίρονται με τις εξελίξεις, από τη στιγμή που το #mexritelous σφραγίστηκε με τον διασυρμό του εκλεκτού των βιαστών του ελληνικού μπάσκετ. Μπορεί οι οπαδοί να είχαν ταχθεί συναισθηματικά με τον Παναγιώτη Φασούλα, η ΚΑΕ ωστόσο ουδέποτε ενεπλάκη σε παιχνίδια εξουσίας.
Αυτή είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη της συνέπειας λόγων και έργων των αδερφών Αγγελόπουλων: δεν έφυγαν από την Basket League για να επιστρέψουν με μια «δική τους» διοίκηση στην ΕΟΚ και να «εκδικηθούν», αλλά για να γίνουν αιτία να γκρεμιστεί το παλιό προς όφελος μιας καλύτερης μέρας για όλους…