Ο Ντάνιελ Σούντγκρεν κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική Σουηδίας και αυτό συνέβη χάρη στην πολύ καλή του αγωνιστική εικόνα μετά τη γεμάτη περσινή σεζόν με τον Άρη.
Ο Σουηδός μπακ μίλησε για την ευτυχία που του προσέδωσε η είδηση της κλήσης του στην εθνική του ομάδα και ουσιαστικά ευχαρίστησε δημόσια τον Άκη Μάντζιο που πίστεψε στις δυνατότητες του, σε μία δύσκολη περίοδο για τον ίδιο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Ντάνιελ Σούντγκρεν:
Για την κλήση του στην Εθνική Σουηδίας: «Είναι συναρπαστικό και διασκεδαστικό. Αυτό είναι κάτι που λαχταρούσα από μικρός. Είναι λίγο σουρεαλιστικό. Έχω αγωνιστεί για αυτό και είναι σημαντικό να παίρνω μια ανταμοιβή για όλη τη σκληρή δουλειά που έκανα. Ήμουν λίγο έκπληκτος, αλλά φυσικά πολύ χαρούμενος. Τώρα είναι σημαντικό να δείξω ότι είμαι εδώ για να αγωνιστώ. Είχα την οικογένεια μου όταν ο προπονητής (Γιάνε Άντερσον) έκανε την επαφή, οπότε ήταν μια ωραία στιγμή».
Για το ότι διακρίθηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα στη θέση του αριστερού μπακ: «Φυσικά και είναι κολακευτικό. Αλλά δεν είμαι παίκτης που σχολιάζει τον εαυτό του τόσο πολύ. Άλλοι μπορεί να το κάνουν αυτό. Αλλά είμαι φυσικά ευχαριστημένος με τη σεζόν που είχα. Όμως δεν αισθάνομαι ότι δεν έχω τελειώσει εδώ, έχω πολλά περισσότερα να δώσω».
Για το ότι με την παρουσία του στον Άρη «κέρδισε» μια θέση στην εθνική Σουηδίας: «Έχω κερδίσει χρόνο παιχνιδιού και αυτοπεποίθηση. Ξεκίνησε με τον νέο προπονητή που με άρπαξε από την πρώτη μέρα, λέγοντας ότι γνώριζε τις ικανότητές μου και με ρώτησε αν ήθελα να συμμετάσχω στο παιχνίδι. Τότε δεν είχα άλλη επιλογή. Και μετά από αυτό, μόνο ανεβαίνω. Ήμουν σχεδόν πάντα αρκετά δυνατός ψυχικά, αλλά δοκιμάστηκα, να το πω έτσι. Είχα κάποιους πολύ δύσκολους μήνες, αλλά προπονήθηκα αρκετά σκληρά μόνος μου και έλεγα ότι θα επιστρέψω».
Για τον πατέρα του και την Εθνική ομάδα: «Ο πατέρας μου (Γκάρι) έκανε παρόμοια βήματα στην καριέρα του και πάντα προσπαθούσα να είμαι σαν εκείνον. Στη συνέχεια, θέλω να ακολουθήσω τον δικό μου δρόμο, φυσικά, αλλά νομίζω ότι ασκώ υπερβολική πίεση στον εαυτό μου που ήθελα να φτάσω εκεί που είχε φτάσει ο πατέρας μου. Τελικά το πέτυχα αυτό. Ο καθένας έχει τους δικούς του δρόμους και εγώ έχω ακολουθήσει έναν πολύ ιδιαίτερο δρόμο. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι είχα θέμα υγεία επίσης. Είναι αυτό που με κάνει πολύ περήφανο που αγωνίστηκα μέχρι το τέλος».
Για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε: «Οι γιατροί είπαν ξεκάθαρα ότι δεν μπορούσα να παίξω άλλο ποδόσφαιρο, αλλά με τη βοήθεια των γονιών και των γύρω μου, βρήκα μια λύση. Μπόρεσα να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ περισσότερο».