Ο Θανάσης Ανδρούτσος είναι ένα από τα περιουσιακά στοιχεία του Ολυμπιακού που εκτός από… σφραγίδα ελληνικής προέλευσης, φέρουν πάνω τους και την ταμπέλα του προϊόντος των ερυθρόλευκων ακαδημιών.
«Σειρά» με Ρέτσο, Νικολάου και Μανθάτη, ο Ανδρούτσος ήταν ένα από τα «παιδιά του Μπέντο» που έδωσαν πνοή στον Ολυμπιακό τη σεζόν 2016/17. Ο Ρέτσος έκανε μεταγραφή – μαμούθ στη Λεβερκούζεν, ο Νικολάου είναι στο «περίμενε» για να μάθει σε ποιο πρωτάθλημα θα μετακομίσει, επί της ουσίας μονάχα ο Μανθάτης φαίνεται να χάνει το τρένο. Η φετινή θα είναι η δεύτερη χρονιά που δεν υπολογίζεται και η προϊστορία διδάσκει πως πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να ανακάμψει στον Ολυμπιακό υπό αυτές τις συνθήκες.
Η περίπτωση του Ανδρούτσου ωστόσο, είναι πολύ ιδιαίτερη.
Ο Θανάσης είναι ένα παιδί που το έχουν εκτιμήσει όλοι ανεξαιρέτως οι προπονητές που το έζησαν σε Ολυμπιακό και εθνικές ομάδες. Τόσο για τις ικανότητές του, όσο και για το χαρακτήρα του. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα όμως στην παρούσα φάση, οι θέσεις στο ρόστερ κλείνουν ερμητικά μπροστά του.
Ο άξονας έχει ήδη τρεις νέες μεταγραφές (Καμαρά, Νάτχο, Γκιγιέρμε), πιο μπροστά υπάρχει ο Φορτούνης (εκεί δηλαδή που έπαιζε στα… νιάτα του Ανδρούτσος με την Κ19), συν την επιστροφή του Μπουχαλάκη που υπέγραψε μάλιστα επέκταση συμβολαίου τον Ιούνιο. Όσο για την κατά συνθήκη χρησιμοποίησή του στα άκρα, τέτοιο θέμα πλέον δεν τίθεται. Ποντένσε, Λάζαρος, Βρουσάι, συν έναν ακόμη εξτρέμ που θα αποκτηθεί, η τετράδα φαίνεται πλήρης. Άρα;
Ασφαλώς δεν χαλάει κανέναν η παρουσία του Ανδρούτσου στο ρόστερ. Το θέμα όμως είναι να κρατηθεί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αγωνιστικό ρυθμό φέτος ο 21χρονος και όχι να χρησιμοποιείται απλώς ως «συμπληρωματικός» αραιά και που. Από τη μια κανείς δεν θέλει να τον δει με άλλη φανέλα, από την άλλη το συναίσθημα δεν παίζει μπάλα, ούτε προσφέρει ρυθμό και παραστάσεις. Και επειδή η περίπτωση του Θανάση απασχολεί σοβαρότατα τους Πειραιώτες, καμία απόφαση δεν πρόκειται να ληφθεί ελαφρά τη καρδία και δίχως να έχουν ζυγιστεί όλα τα δεδομένα.
Το ενδεχόμενο ενός δανεισμού λοιπόν δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί, εντούτοις για να υλοποιούταν κάτι τέτοιο θα έπρεπε αφενός να βρεθεί αφενός η κατάλληλη ομάδα που θα εγγυηθεί μεγάλο αριθμό συμμετοχών και αφετέρου να αποκλειστεί ο Ολυμπιακός από τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.
Τι σημαίνει το παραπάνω; Ότι στον καταρτισμό της ευρωπαϊκής λίστας θα ήταν αρκετά χρήσιμη – έως και απαραίτητη – η παρουσία του Ανδρούτσου, ειδικά αν αποκτηθεί ξένος τερματοφύλακας και στο μεταξύ φύγει ο Νικολάου.
Εν ολίγοις, ο Ολυμπιακός θα αποφασίσει με γνώμονα το καλύτερο για το παρόν και το μέλλον του Ανδρούτσου, πάντοτε σε συνεννόηση με τον ίδιο τον παίκτη που όλοι στην ομάδα θεωρούν «παιδί τους».