Ο Μάριο Χεζόνια μίλησε πρώτη φορά ανοιχτά για το «αύριο» του στον Παναθηναϊκό, ξεκαθαρίζοντας ότι πρόθεσή του είναι να παραμείνει στο «τριφύλλι», καθώς όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Ελπίζω να μείνω στον Παναθηναϊκό. Πού αλλού να πάω;».
Ο Κροάτης ανέφερε ότι τα χρήματα ποτέ δεν καθοδήγησαν τις αποφάσεις του και πώς αποφάσισε να αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό… τσάμπα! Πάντως στη συνέχεια της τοποθέτησης του τόνισε ότι εκκρεμούν οι συζητήσεις του με τη διοίκηση για τις λεπτομέρειες του συμβολαίου του, ακυρώνοντας ως ένα βαθμό την παραπάνω του φράση.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στην ιστοσελίδα «basket-news.gr» για:
-την κατάκτηση του τίτλου: «Νιώθω υπέροχα. Ήταν ξεχωριστό να τελειώσουμε τη σεζόν με το νταμπλ, για τον Παναθηναϊκό και για μας.
-τη σχέση του με τον κόσμο: «Όπου πήγαινα έβλεπα φίλους του Παναθηναϊκού. Ήταν κάτι μοναδικό. Είναι το μόνο μέρος στον κόσμο με τόσο φανατικούς οπαδούς. Λένε πως με αγαπάνε γιατί είμαι πιο τρελός από αυτούς και αυτό είναι αλήθεια. Ίσως κάποια μέρα γίνω ο ηγέτης της εξέδρας. Με κάνουν να νιώθω σαν στο σπίτι μου και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Ήξερα πόσο τρελοί είναι. Νιώθω ευλογημένος που ήρθα στην Αθήνα στα γενέθλιά μου μετά από πέντε δύσκολα χρόνια που προσπαθούσα να βρω τον εαυτό μου και μετά από δέκα μήνες που δεν έκανα τίποτα».
-το μέλλον του: «Ελπίζω να μείνω. Η καρδιά μου είναι πράσινη. Είναι η ομάδα που αγαπώ από όταν ήμουν νέος. Έχουν περάσει περίπου 15 χρόνια. Πού αλλού να πάω; Αυτή η ομάδα είναι το σπίτι και η οικογένειά μου. Δεν είμαι ο παίκτης που θα έρθει να παίξει για τα λεφτά. Ήρθα τσάμπα. Δεν ξέρω τι θα γίνει με τα συμβόλαια κι όλα αυτά, αλλά νιώθω πως αυτή είναι η οικογένειά μου, το σπίτι μου, το χρώμα μου, η καρδιά μου. Όλα είναι εδώ».
-την αγωνιστική του κατάσταση: «Δεν ήμουν στο 100%, γιατί στην Ευρωλίγκα πρέπει να είσαι πανέτοιμος. Αυτό είναι το πραγματικό μπάσκετ. Δεν ήμουν έτοιμος να παίξω μετά από απραξία δέκα μηνών. Μετά τις υποχρεώσεις με την Κροατία θα επιστρέψω στις προπονήσεις κι όταν αρχίσει η σεζόν θα είμαι στο 100 ή ακόμη και στο 150%».
-την επιστροφή του στην Κροατία: «Δεν νιώθω τίποτα. Δεν με νοιάζει. Παίζω στην εθνική για το θείο μου που πέθανε στον πόλεμο. Κι ο πατέρας μου ήταν στον πόλεμο. Για εκείνους παίζω και κάποιους ακόμη που δεν είναι πλέον ανάμεσά μας. Δεν έχω σχέσεις με τη διοίκηση της ομοσπονδίας. Σέβομαι όσους πέρασαν δύσκολα. Γι’ αυτό μόνο εμφανίζομαι και βάζω τη φανέλα μου. Όποτε μπορούσα, ήμουν πάντα εκεί. Όταν δεν μπορούσα, ήταν επειδή ήμουν τραυματίας και αρνούμουν να παίξω, με αντιμετώπιζαν σαν εχθρό. Εύχομαι να ξαναφτιάξουμε τη σχέση μας, αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να καταλάβουν τι έκανα. Δεν ήμουν εγωιστής, δεν ήταν απόφασή μου να μην παίζω. Δεν με ανησυχεί όμως αυτό. Αν δεν λύσουμε κάποια πράγματα, θα χάσουμε. Μίλησα μαζί τους και μέχρι τώρα όλα είναι καλά».
-την εμπειρία στο ΝΒΑ: «Ήταν μια λάθος κατάσταση για μένα. Το ΝΒΑ είναι προπόνηση και τύχη. Εγώ δεν είχα τύχη, αλλά είμαι περήφανος για τη νοοτροπία που είχα σε αυτή την πενταετία. Συνέχισα να δουλεύω γιατί τίποτα δεν θα μπορούσε να με σταματήσει. Επικεντρώθηκα στον εαυτό μου, στο να βοηθήσω την ομάδα μου όπως μπορούσα».