«Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό». Η δράση της διοίκησης του Παναθηναϊκού από την ημέρα που ανέλαβε τα ηνία της ΠΑΕ μέχρι σήμερα, περιγράφεται εξαιρετικά μέσα από το διάσημο απόφθεγμα του Αβραάμ Λίνκολν.
Μια κοροϊδία που ξεκίνησε από το γηπεδικό, συνεχίστηκε με το προπονητικό και «απογειώθηκε» στο αγωνιστικό!
Μήπως θέλετε να σας φρεσκάρω τη μνήμη;
Ο Γιάννης Αλαφούζος μπήκε φουριόζος στον Παναθηναϊκό με όραμα τον Βοτανικό. Στη συνέχεια έκανε σκέψεις για το ΟΑΚΑ (παναθηναϊκή πολιτεία) και στην πορεία έγινε φανατικότερος των φανατικών υπέρ του σχεδίου ανακαίνισης της Λεωφόρου.
Ακόμη θυμάμαι και τραβάω τα μαλλιά μου με την περίφημη συνέντευξη Τύπου και τα μεγαλόπνοα σχέδια με τους… πυλώνες, τα μουσεία, τις διόροφες εξέδρες και τις χορηγίες όσων έτρεχαν να κλείσουν σουίτες. Α και το περίφημο σαρδάμ του μεγαλομετόχου: «Πεντακόσιες εκατόν τριάντα πέντε χιλιάδες…».
Όταν μάλιστα κάποια στιγμή είχα τολμήσει να γράψω ότι η πολεοδομία μάς έριξε άκυρο, έτρεχαν τα «σκυλιά» του προέδρου να με… κατασπαράξουν που τους έβγαλα από την ραστώνη! Δυστυχώς οι εξελίξεις με δικαίωσαν…
Εσχάτως η Λεωφόρος έγινε ο τόπος των βασανιστηρίων για τον Αλαφούζο και την παρέα του (δεν πλησιάζουν ούτε στο χιλιόμετρο), την έριξαν στο πυρ το εξώτερο και επέλεξαν την θαλπωρή του… ΟΑΚΑ! Με την ελπίδα να παίζουν χωρίς θεατές, όπως τα φιλικά που προγραμματίζουν.
Και εάν για το γηπεδικό οι υποσχέσεις ήταν σαν τα όμορφα χωριά που όμορφα καίγονται, για το προπονητικό το όραμα ήταν από τις σελίδες του ποιητή Φανφάρα!
Κάποιος (όχι πάντως η ΠΑΕ) ήρθε σε συμφωνία με τον Κωνσταντίνο Τσακίρη για το «Απήλιον». Με πανηγυρική διάθεση και χωρίς να υπάρχει συναίσθηση της ιστορικότητας, αυτό το… χωράφι βαφτίστηκε «Γιώργος Καλαφάτης» και από ένα υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο (δεν ήταν και δεν έγινε ποτέ) μάθαμε ότι είναι το βασίλειο του Αίολου! Η πολυτελέστατη πισίνα του προπονητικού έγινε… κοιμητήριο ανθέων και οι περιβόητες αλλαγές έμειναν στα λόγια! Λόγια του αέρα.
Κάπως έτσι η θύμηση της Παιανίας έγινε εντονότερη, δημιουργώντας προβληματισμό για την στάση του δεξιού χεριού του Αλαφούζου, του κυρίου Χρήστου Παναγόπουλου που έσπευσε να τσακωθεί προ πενταετίας με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη για το ενοίκιο του αθλητικού κέντρου.
Ο προβληματισμός δεν έχει να κάνει με τον… τσακωμό, αλλά για το γεγονός ότι τσακώθηκε επίτηδες!
Έτσι οι υποσχέσεις περί νέου υπερσύγχρονου προπονητικού στο Κορωπί έμειναν υποσχέσεις και το όνομα του συγκεκριμένου κέντρου παραμένει μια ιεροσυλία για τον ιδρυτή του Παναθηναϊκού!
Για τα αγωνιστικά τα έχουμε αναλύσει τόσες φορές. Σκοπιμότητες από την αρχή. Απλά δεν τους… έκατσε με Αναστασίου και Νταμπίζα και ο Παναθηναϊκός έφτασε να παίζει μπαλάρα και να κερδίζει το Κύπελλο.
Κάπου εκεί εφαρμόστηκε το σχέδιο ταχείας διάλυσης. Απομάκρυνση Νταμπίζα, πρόσληψη Φυσσοβοκολέων, μεταγραφές από το πανέρι και τις… ιατρικές λίστες, Στραματσονιάδα και το καράβι στα βράχια! Δεν θέλει και πολύ να φτιάξεις μια… φούσκα, βάζοντας σε ρόλο Σίσυφου τον Μαρίνο Ουζουνίδη!
Είπαμε: «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό»
