Τον Αύγουστο του 2020, η Λιλ είχε την έμπνευση να αποκτήσει έναν 35χρονο (και που σε δυο μήνες κλείνει τα 36) που έμεινε ελεύθερος από την Μπεσίκτας. Μπορεί από τον Μπουράκ Γιλμάζ να μην έλειψαν ποτέ τα γκολ, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τους τίτλους: δυο πρωταθλήματα σε μια ολόκληρη καριέρα δεν τα λες και πολλά, για έναν άνθρωπο που φόρεσε επί σειρά ετών τη φανέλα και των τριών μεγάλων της Τουρκίας.
Το 2015 πανηγύρισε το 2ο πρωτάθλημα της καριέρας του (και αυτό με τη Γαλατά) και όλα έδειχναν ότι θα είναι και το τελευταίο του. Και σίγουρα κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα είχε πιθανότητες να διεκδικήσει τον τίτλο της Ligue 1, φορώντας μάλιστα τη φανέλα της «μικρούλας» Λιλ. Ενός συλλόγου που δουλεύει μεθοδικά εδώ και δεκαετίες από τις υποδομές ως την πρώτη ομάδα, αλλά που δεν είχε, δεν έχει και μάλλον δεν θα έχει ποτέ το «πορτοφόλι» της Παρί, της Λιόν, της Μαρσέιγ ή της Μονακό.
Μέχρι τις 25 Απριλίου ο Γιλμάζ είχε σκοράρει δέκα φορές στο γαλλικό πρωτάθλημα. Και όμως, τα πέντε γκολ που ακολούθησαν από τη βραδιά της αδιανόητης ανατροπής μέσα στη Λιόν μέχρι απόψε, έχουν πολλαπλάσια αξία και ισοδυναμούν με τουλάχιστον από τις έξι… γωνίες του Hexagoal, του εξάγωνου τροπαίου που παίρνει στα χέρια του ο πρωταθλητής της Ligue 1.
Βάσει προγράμματος, το αποψινό ματς μέσα το «Μπολάρ» (που πλέον λέγεται Μπολάρ-Ντελελί) φάνταζε ως το υψηλότερο από τα τρία εμπόδια που καλούταν η Λιλ να ξεπεράσει στον δρόμο προς έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο. Το ματς όμως τελείωσε πριν καλά – καλά αρχίσει: ένα εύστοχο – αν και αυστηρούτσικο – πέναλτι του Μπουράκ Γιλμάζ στο 4′ και μια ακόμα πιο αυστηρή αποβολή του Μισελέν (όπως τα ελαστικά) δια χειρός του γνωστού και μη εξαιρετέου Κλεμάν Τουρπέν έβαλαν από νωρίς το νερό στ’ αυλάκι. Και στο 40′ ήρθε η γκολάρα του Τούρκου φορ για να κλείσει μια και καλή την κουβέντα…
Κόντρα στους Λιλουά, η Λανς έπαιζε ένα από τα τελευταία της χαρτιά για έξοδο στην Ευρώπη, έστω και στο ταπεινό Conference League. Οι οπαδοί της φέρονται να ζητούσαν μετ’ επιτάσεως τη νίκη, όμως η Λιλ μάλλον έβλεπε τους αντιπάλους σαν μυγάκια. Και το γκολ του Ντέιβιντ στο 60′ ουσιαστικά σφύριξε τη λήξη μισή ώρα πριν το κανονικό φινάλε.
Τι απομένει τώρα για να ολοκληρωθεί η αποκαθήλωση της Παρί; Δυο νίκες κόντρα σε Σεντ Ετιέν (μέσα) και Ανζέ (έξω). Ειδικά οι Στεφανουά έχουν ένα τεράστιο κίνητρο… ήττας: εφόσον η Λιλ κατακτήσει τον τίτλο, αυτό θα σημαίνει πως η ομάδα τους θα παραμείνει για τουλάχιστον μια σεζόν ακόμη μονάχη στην κορυφή των πρωταθλητών της Ligue 1, έχοντας ένα πρωτάθλημα παραπάνω από τα 9 της Παρί και της Μαρσέιγ. Έστω κι αν αυτό το 10ο που κάνει τη διαφορά προέρχεται από το μακρινό 1981 και την εποχή του Πλατινί και του Τζόνι Ρεπ!
Αδιάφορη έτσι κι αλλιώς η Σεντ Ετιέν, λογικά αδιάφορη και η Ανζέ την τελευταία αγωνιστική, μια και θα έχει πιθανότατα εξασφαλίσει και μαθηματικά τη σωτηρία της. Δεν θα ήταν τεράστιο κρίμα μια ομάδα χωρίς στόχους να χαλάσει μια τόσο όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία;
