Σε ένα γεμάτο αφέλεια ντέρμπι που λίγοι θα θυμούνται για την παραγωγή ευκαιριών ο ΠΑΟΚ βγήκε μεγάλος νικητής απέναντι στον Άρη με 0-1 χάρη στο γκολ του Στέφαν Σβαμπ, «πιάνοντας» τον συμπολίτη του στη δεύτερη θέση.
Για τους Κίτρινους, χθες, τα πάντα πήγαν λάθος! Και η αλήθεια είναι ότι μέσα στα πρώτα 10 λεπτά του αγώνα, γράφτηκε και όλη η ιστορία του.
Από απόλυτο αφεντικό, στην πλάτη του Δικεφάλου, μία Τετάρτη δρόμος! Ο Άρης ήταν κάτι παραπάνω από νωχελικός, επέλεξε να κάνει το χειρότερο παιχνίδι του τελευταίου διμήνου στο ντέρμπι της δεύτερης θέσης με τον μεγάλο του αντίπαλο και δεν ανέδειξε ποτέ μέσα στο ματς τη φετινή του ανωτερότητα.
Και κάνουμε λόγο για «κίτρινη» ανωτερότητα, καθώς οι μεγαλύτεροι συνήγοροι της αλήθειας είναι οι αριθμοί, που σε μεγάλο βαθμό απεικονίζουν τη ποιότητα και τη σταθερότητα της ομάδας του Μάντζιου. Χθες, όμως, αυτοί οι αριθμοί τους είπαν το μεγαλύτερο ψέμα και ο Δικέφαλος του Βορρά έφυγε αλώβητος και… ακούραστος από το «κρύο» Κλεάνθης Βικελίδης.
Ο παραπάνω μεσότιτλος τα περιγράφει όλα, όχι τόσο γλαφυρά, όσο ρεαλιστικά. Το ίδιο και η εικόνα στον αγωνιστικό χώρο. Oι φανέλες των Βαρέλα-Κρέσπο και μετέπειτα Μιχαηλίδη έμειναν στεγνές! Παρά τις 13 τελικές προσπάθειες, τα 9 κόρνερ, το 66% στην κατοχή μπάλας και τον σχεδόν διπλάσιο αριθμό στις πάσες και ως εκ τούτου στη δημιουργία (557 έναντι 305 των ασπρόμαυρων), μάλιστα σε ποσοστό ακρίβειας που άγγιξε το 84%, ο Άρης έχασε την πιο μεγάλη και μοναδική του ευκαιρία στο 92’.
Τότε που ο Πασχαλάκης κράτησε τη θέση του, έβαλε σωστά το σώμα του και είπε «όχι» στον Μπερτόγλιο που έκανε κίνηση κρυφού φορ – ό,τι δεν έκανε ο Μήτρογλου και ο Μάνος σε 95’ δηλαδή – αλλά το πλασέ του δεν βρήκε τον στόχο.
Ο Άκης Μάντζιος δεν ρίσκαρε από το ξεκίνημα, προτίμησε να πάει με μία δουλεμένη και ασφαλής συνταγή τοποθετώντας το δίδυμο Τζέγκο-Σάσα στα χαφ, ενώ εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι ήταν απαραίτητη η δημιουργία – επιθετικότητα του Χαβιέ Ματίγια, που μάλλον μπήκε αργά στη «μάχη».
Ο Έλληνας τεχνικός είδε την ομάδα του να μην έχει ουσία, εκρηκτικότητα, δημιουργικότητα και ιδέες στο πρώτο ημίχρονο, στοιχεία που σε μεγάλο βαθμό έφτασαν τον Άρη στη τωρινή κατάσταση και τη δεύτερη θέση καθόλα τη διάρκεια της σεζόν. Στο χθεσινοβραδινό ντέρμπι, όλα τα παραπάνω στοιχεία καλύφθηκαν από 3 παίκτες της ασπρόμαυρης πλευράς.
Σβαμπ, Ελ Καντουρί και Σφιντέρσκι έκαναν τα απολύτως απαραίτητα στο χορτάρι δημιουργώντας άλυτες και αλλεπάλληλες σπαζοκεφαλιές στους αντιπάλους τους.
Μέσα σε όλα ήρθε και η «φθηνή» ασυνεννοησία των Σάκιτς-Κουέστα για να δέσει το γλυκό και να αγχώσει τον Άρη ενόψει της συνέχειας. Τακτικά οι κιτρινόμαυροι δεν μπήκαν ποτέ στο παιχνίδι. Μπορεί να είχαν την κατοχή, τα δικά τους μαύρα μπλουζάκια να υπερίσχυαν στο χώρο της μεσαίας γραμμής, αλλά στην πραγματικότητα άξιζαν να μείνουν στο «0». Η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη έφερε τον ΠΑΟΚ σε θέση ισχύος και δεν… χαμογέλασε στον Άρη, όταν για πρώτη φορά στις καθυστερήσεις πάτησε με παραπάνω από 3 παίκτες στην ασπρόμαυρη περιοχή.
Ίσως αυτή σφαλιάρα, που θύμισε εν πολλοίς τις αντίστοιχες από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό στην κανονική διάρκεια, του κάνει καλό και του χτυπήσει το καμπανάκι της «κιτρινόμαυρης» συνείδησης 5 στροφές πριν το φινάλε.
Πάντως για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι χωρίς τον Γκάμα, οι Κίτρινοι είναι άλλη ομάδα. Δεν παίζουν με σιγουριά στην επίθεση και ελπίζουν σε περισσότερες… εκτός έδρας αποστολές, ώστε να βρεθούν οι χώροι που θα τους βοηθήσουν να αναπτύξουν την ποιότητα τους, χωρίς να χρειαστεί η σκέψη, μία ξεχωριστή ιδέα ή πρωτοβουλία.
Αυτή την ιδέα δεν τη βρήκαν ποτέ κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο τους και έμειναν (πάλι) με τα “γιατί” των αριθμών και την αφέλεια στη τελική πάσα. Και όχι μόνο. Απλά θυμηθείτε και ξαναδείτε τη φάση του γκολ. Ο Σβαμπ τους κορόιδεψε για τα καλά!