Μία παρένθεση και μόνο! Ο Αυτοκράτορας επέστρεψε στο θρόνο του ύστερα από ένα χρόνο και το μικρότερο δυνατό διάλειμμα από τους τίτλους. Με επιβλητικό τρόπο, χωρίς να αφήσει το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης και αμφισβήτησης της κυριαρχίας του στους αντιπάλους του. Με 15 νίκες στα πρώτα 16 παιχνίδια της Volley League (μοναδική ήττα στη Σύρο με 3-2 σετ, στις 15/1/21) και την κατάκτηση της κορυφής, τέσσερις ολόκληρες αγωνιστικές πριν από την ολοκλήρωση του Πρωταθλήματος.
Οι τρεις σερί ήττες που ακολούθησαν μέχρι το εμφατικό 3-0 σετ επί του ΠΑΟΚ (και 75-40 στους πόντους) θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αλλά με αγώνα κάθε δύο ημέρες και τον εναπομείναντα στόχο του Λιγκ Καπ στον ορίζοντα έπρεπε να γίνει σωστή διαχείριση και εκτεταμένο rotation. Άλλωστε, η ζημιά πήγε να γίνει με τον Όκολιτς, αλλά ευτυχώς το διάστρεμμα αποδείχθηκε ελαφρύ. Οι 16 νίκες σε 20 ματς (54-19 σετ) είναι μία χαρά! Όπως και το +9 από τον δεύτερο Φοίνικα Σύρου και το +17 από τους Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ! Ο Ολυμπιακός νίκησε τρεις φορές τον Παναθηναϊκό, τρεις φορές τον ΠΑΟΚ και δύο τον Φοίνικα Σύρου. Κανονικό σάρωμα.
Όσο και αν «έσκουζε» ο προπονητής Ανδρεόπουλος για το σύστημα διεξαγωγής (δεν έλεγε τα ίδια πέρυσι, όταν το Πρωτάθλημα κρίθηκε άρπα-κόλλα για να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ η ομάδα του), όλοι έπαιξαν με όλους και ο καλύτερος θα επιβίωνε. Και ο καλύτερος ήταν ο Ολυμπιακός. Όλες οι ομάδες επλήγησαν από τον κορωνοϊό, αλλά οι Ερυθρόλευκοι περισσότερο από όλους. Τα 18 από τα 23 μέλη της ομάδας νόσησαν από τον ιό, μέσα στον Φεβρουάριο, ενώ τα 7 από τα 18 άτομα νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομείο.
Το αντρικό τμήμα ταλαιπωρήθηκε πολύ και επέστρεψε στην αγωνιστική δράση, βρίσκοντας άμεσα τον πολύ καλό αγωνιστικό ρυθμό του. Ο Ολυμπιακός έπαιξε υψηλού επιπέδου στο βόλεϊ σε ολόκληρη τη διάρκεια της σεζόν. Σύγχρονο βόλεϊ με ταχύτητα και άμεση εκτέλεση. Με φοβερό σερβίς, εκπληκτική επίθεση, υπεροπλία στο μπλοκ και έναν Ζήση να «δένει» την άμυνα, δίνοντας ισορροπία στην ομάδα. Ο Στιβαχτής αποδείχτηκε κομβικός, εκμεταλλεύτηκε τον διαγώνιο και τους κεντρικούς της ομάδας, «απλώνοντας» το παιχνίδι με μαεστρία.
Πώς φτάσαμε, όμως, εδώ; Ποια ήταν τα βήματα που έγιναν για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός τόσο εμφατικά στην κορυφή του ελληνικού βόλεϊ; Ο σύλλογος είναι γεννημένος Πρωταθλητής. Δεν ασχολείται με το βόλεϊ μία φορά κάθε 14 χρόνια ούτε θεωρεί το Λιγκ Καπ, όταν το κατακτά, ως την κορυφαία διοργάνωση του πλανήτη, όπως ορισμένοι πέρυσι, επειδή το κέρδισαν στο «χρυσό» σετ. Ο Ολυμπιακός αγαπάει και αγκαλιάζει όλα του τα αθλήματα, ομαδικά και ατομικά. Με τον ίδιο τρόπο. Δεν διαχωρίζει τα «παιδιά» του. Και επί εποχής Μιχάλη Κουντούρη στην ηγεσία του Ερασιτέχνη και την αμέριστη βοήθεια του Βαγγέλη Μαρινάκη, έχει τον τρόπο να βγαίνει πιο δυνατός ακόμα και την εποχή της πανδημίας του κορωνοϊού.
Η αποτυχία της περασμένης σεζόν οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, κυρίως εξωγενείς. Η αγωνιστική δράση είχε διακοπεί από τις 6 Μαρτίου 2020 έως τις 30 Ιουνίου 2020 εξαιτίας της πανδημίας. Ο Φερνάντο Μουνιόθ είχε συμφωνήσει με την Εθνική Βελγίου από τον Φεβρουάριο του 2020. Η ποιότητα των ξένων δεν ήταν τόσο κακή όσο φάνηκε στο τέλος της συγκεκριμένης σεζόν, αν εξαιρεθεί ο «λίγος» Γκέργκι, αλλά δεν υπάρχει καμία σχέση με την ποιότητα των ξένων που έχει ο Ολυμπιακός την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Οι Τερβαπόρτι, Χουσάι και Φίνγκερ δεν ήταν για… πέταμα, αλλά είχαν συμφωνήσει με άλλες ομάδες και για να γράψω κομψά, δεν πιέστηκαν και ιδιαίτερα στην ημιτελική και την τελική φάση. Με λίγες λέξεις, δεν έβαλαν τα χέρια τους στη… φωτιά. Το fast track Πρωτάθλημα της περασμένης σεζόν τελείωσε στις 12 Ιουλίου 2020. Η στενοχώρια για την απώλεια του τίτλου κράτησε λίγες ώρες. Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός έδειξε σπουδαία αντανακλαστικά και χρειάστηκε μία εβδομάδα για να δημιουργήσει το ρόστερ της σεζόν 2021/22! Το διανοήστε; Μία εβδομάδα! Έχουμε και λέμε…
14 Ιουλίου 2020… Ο Ολυμπιακός ευχαρίστησε τον Μουνιόθ για την προσφορά του και έδωσε τα ηνία της ομάδας στον Δημήτρη Καζάζη.
16 Ιουλίου 2020… Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Λετονού διαγώνιου Χέρμανς Έγκλεσκαλνς και του Σέρβου ακραίου Νίκολα Μιγιαΐλοβιτς.
17 Ιουλίου 2020… Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Σέρβου κεντρικού Αλεξάνταρ Όκολιτς και του λίμπερο Δημήτρη Ζήση.
20 Ιουλίου 2020… Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του πασαδόρου Σταύρου Κασαμπαλή και του ακραίου Δημήτρη Ευφραιμίδη.
21 Ιουλίου 2020… Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Γερμανού ακραίου Κρίστιαν Φρομ. Στις 22 Ιουλίου του 2020 ανανέωσαν οι Κώστας Στιβαχτής (πασαδόρος) και Δημήτρης Ριζόπουλος (ακραίος), ενώ στις 24 Ιουλίου 2020 ανανέωσε ο κεντρικός Θοδωρής Βουλκίδης και αποκτήθηκε ο συμπληρωματικός κεντρικός Δημήτρης Χαραλαμπίδης.
Όπως γίνεται αντιληπτό, από τις 14 έως τις 21 Ιουλίου, ο Ολυμπιακός έφτιαξε την εξάδα του για τη νέα σεζόν και χρειάστηκε συνολικά ένα δεκαήμερο για να συμπληρώσει το ρόστερ του! Ενδεχομένως κάποιες συμφωνίες να ήταν έτοιμες λίγες ημέρες νωρίτερα, αλλά δεν παύει να είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως η ομάδα κάλυψε τις βασικές ανάγκες μία εβδομάδα μετά την απώλεια ενός Πρωταθλήματος.
Το μπάτζετ προσαρμόστηκε στα οικονομικά δεδομένα της εποχής και η ομάδα λοιδορήθηκε από τους απέναντι επειδή δεν δήλωσε συμμετοχή στην Ευρώπη, με την αβεβαιότητα να κυριαρχεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν πειράζει… Πίστεψαν ότι ο Ολυμπιακός θα έχανε τη δυναμική του επειδή δεν θα είχε τα έσοδα από τα ποδοσφαιρικά εισιτήρια, διαρκείας και μη, αλλά δεν υπολόγισαν πως ο Ολυμπιακός είναι μία οικογένεια και έχει τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις. Το μπάτζετ μειώθηκε, αλλά οι Ερυθρόλευκοι κατάφεραν να αποκτήσουν ποιοτικότερους αθλητές, Έλληνες και ξένους, με λιγότερα χρήματα, έχοντας την τεχνογνωσία και τον τρόπο να μην τα παρατούν ποτέ.
Ο Ερασιτέχνης και ο Μιχάλης Κουντούρης έδωσαν τα ηνία σε έναν έμπειρο προπονητή και γνώστη της ομάδας, καθώς στο πρώτο του προπονητικό πέρασμα ο Δημήτρης Καζάζης είχε κατακτήσει 6 τίτλους από το 2012 μέχρι το 2015. Δύο Πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα και δύο Λιγκ Καπ Ελλάδας. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως είχε αγωνιστεί και ως αθλητής στον Ολυμπιακό, οπότε γνώριζε τις απαιτήσεις της ομάδας και την ψυχοσύνθεσή της. Ο Καζάζης επέστρεψε πολύ πιο ώριμος και ήταν αποφασισμένος να πετύχει. Είχε εντοπίσει τις ελλείψεις στις θέσεις των κεντρικών και των ακραίων και «θυσίασε» μία θέση ξένου στην πάσα προκειμένου να έρθει ένα «θηρίο» και να ορθώσει το ανάστημά του στο φιλέ, που είχε «πληγώσει» τους Ερυθρόλευκους στις απώλειες του περυσινού Πρωταθλήματος και Λιγκ Καπ. Παράλληλα, ο Ολυμπιακός έκανε την κίνηση-«ματ», συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Και αποδυνάμωσε τον αιώνιο αντίπαλο και απέκτησε τον κορυφαίο λίμπερο της περασμένης σεζόν, Δημήτρη Ζήση. Βάσει της εξέλιξης που είχε η τρέχουσα αγωνιστική χρονιά, ευτυχώς ο Κοκκινάκης δεν δέχτηκε τη μείωση των αποδοχών που του προτάθηκε, πήρε περισσότερα χρήματα από τον ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός το Πρωτάθλημα, έχοντας το κεφάλι του ήσυχο με την απόκτηση του Ζήση!
Παράλληλα, εκτός από τον Φρομ, οι άλλοι τρεις ξένοι ήταν «παιγμένοι» είτε στην ομάδα είτε στην Ελλάδα. Ο Έγκλεσκαλνς ήρθε πολύ πιο έτοιμος από τη σεζόν 2015/16, όταν και είχε φορέσει για πρώτη φορά τη φανέλα του Ολυμπιακού. Στην πρώτη του θητεία είχε κατακτήσει τίτλους (Κύπελλο και Λιγκ Καπ), αλλά έδειχνε να μην έχει το απαιτούμενο τσαγανό για να ηγηθεί και να πάρει τις δύσκολες μπάλες που πρέπει να τελειώνει ο διαγώνιος. Ο 30χρονος Λετονός ήρθε από τρεις σερί πρωταθληματικές σεζόν με την Τουρ στη Γαλλία (!) και είναι πια… άλλος παίκτης! Σίγουρος, με γερά πατήματα και αυτοπεποίθηση, ο αριστερόχειρας διαγώνιος ηγήθηκε της επίθεσης και βοήθησε τα μέγιστα στην επιτυχημένη αθλητική χρονιά.
Ο Μιγιαΐλοβιτς ήρθε στα 31 του και αυτός από τη Γαλλία (Ρεν), αλλά γνώριζε την ελληνική πραγματικότητα από τη θητεία του σε Εθνικό Αλεξανδρούπολης (δύο φορές) και Φοίνικα Σύρου. Η προσαρμογή του ήταν άμεση! «Έδεσε» την υποδοχή και προσέφερε σημαντικές λύσεις στην επίθεση τόσο με το εκπληκτικό σερβίς του όσο και με τα άρτια και τεχνικά χτυπήματά του. «Μετρ» της τεχνικής ο Σέρβος, ο οποίος έχει έφεση στην άμυνα και είναι ακραίος με πολύ καλή υποδοχή. Το «κερασάκι στην τούρτα» μπήκε με την απόκτηση του Φρομ. Ο Γερμανός ακραίος, που έχει ύψος 2,04μ. και ειδικεύεται στην επίθεση, ήταν ο παίκτης των μεγάλων αγώνων και παρέσυρε και τους υπόλοιπους με την επιθετικότητα και το παθιασμένο παιχνίδι του. Με πολλές συμμετοχές στην Εθνική Γερμανίας και πέντε χρόνια παρουσίας στην Ιταλία. Ο Ολυμπιακός ήταν μία «κοντή» ομάδα για τα δεδομένα του βόλεϊ τη σεζόν 2019/20 και «ψήλωσε» πολύ σε άκρα και φιλέ με τους Φρομ και Όκολιτς. Ο Φρομ είναι και φοβερός σέρβερ και μαζί με τον Έγκλεσκαλνς βοήθησαν πολύ και στις «σκοτωμένες» (ή «σπασμένες» ή όπως αλλιώς θέλετε) μπάλες. Όταν, δηλαδή, η αντίπαλη άμυνα αντιδρά και βγάζει την άμυνα. Είναι οι μπάλες της λεγόμενης δεύτερης ευκαιρίας και της επίθεσης σε δεύτερο χρόνο.
Το βασικό ρίσκο που πήρε ο Καζάζης μαζί με τη διοίκηση και βγήκε πανηγυρικά ήταν στη θέση του πασαδόρου. Στα 40 του, ο Στιβαχτής βρέθηκε στο επίκεντρο αναλαμβάνοντας το ρόλο του βασικού πασαδόρου για πρώτη φορά στην καριέρα του στον Ολυμπιακό, στην έκτη διαδοχική σεζόν του στην ομάδα (είχε και ένα πέρασμα το 2006). Και άλλες φορές είχε κληθεί να βγει μπροστά κατά τη διάρκεια μιας σεζόν, αλλά ουδέποτε είχε από την αρχή το βάρος της ευθύνης ότι τα πάντα θα ξεκινούν από τα χέρια του. Άλλος ο ρόλος του αναπληρωματικού και εντελώς διαφορετικός ο ρόλος του βασικού. Το γεγονός ότι ο Κώστας Στιβαχτής αναδείχθηκε MVP του Πρωταθλήματος για τη σεζόν 2020/21, διανύοντας το 41ο έτος της ηλικίας του, τα «λέει» όλα! Το ρίσκο επιβεβαιώθηκε περίτρανα και ο Έλληνας πασαδόρος βγήκε μπροστά σε μία αγωνιστική χρονιά, που έπρεπε να κάνει τη διαφορά και την έκανε με εκκωφαντικό τρόπο, δείχνοντας κλάση, εμπειρία και σιγουριά.
Το πλάνο, βέβαια, ήταν να πάρει ευκαιρίες και ο 25χρονος Κασαμπαλής, ο οποίος εν τέλει παραχωρήθηκε δανεικός στην Κηφισιά στο δεύτερο μισό της σεζόν και ο βετεράνος Δημήτρης Νικολάκης έκανε το αντίθετο δρομολόγιο και κλείνει τη μεγάλη καριέρα του ως Πρωταθλητής. Ο Καζάζης ήθελε να ισχυροποιήσει ακόμα περισσότερο και το μπλοκ, για αυτό και τον Ιανουάριο επέστρεψε στην ομάδα ο Ανδρέας Ανδρεάδης, ο οποίος είχε αποχωρήσει το περασμένο καλοκαίρι λόγω μιας παρεξήγησης. Έτσι, οι Όκολιτς, Βουλκίδης και Χαραλαμπίδης πλαισιώθηκαν στο φιλέ από τον πολύπειρο Ανδρεάδη, που συμπλήρωσε ιδανικά το καρέ των κεντρικών. Αυτές οι δύο χειμερινές προσθήκες βοήθησαν πολύ όποτε χρειάστηκε και ο Ολυμπιακός ήταν πανίσχυρος σε όλες τις θέσεις. Το δεύτερο ρίσκο, που δεν επηρέασε καθόλου την εξέλιξη της σεζόν, ήταν μη απόκτηση αναπληρωματικού διαγώνιου. Λύσεις, όποτε έπρεπε, έδωσε και με το παραπάνω ο ακραίος Ευφραιμίδης, ο οποίος έδειξε και στα τελευταία ματς ότι διαθέτει επιθετικό ταλέντο.
Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός χρησιμοποίησε την τεχνογνωσία του και έκανε έναν προγραμματισμό για… φίλημα! Η τεχνογνωσία και ο προγραμματισμός του πρέπει να διδάσκονται στα Πανεπιστήμια. Συναίσθημα, οργάνωση, μεθοδικότητα, αρμονία, γνώση της αγοράς, αξιοποίηση μέχρι και του τελευταίου ευρώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο… Ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός λειτουργεί υποδειγματικά και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση!
Ο Ολυμπιακός είναι γεννημένος Πρωταθλητής. Και σε ένα δύσκολο καλοκαίρι, όπως το περασμένο, με ένα σκληρό μάθημα (σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει), δοκιμάστηκε, αλλά βγήκε πιο δυνατός. Βασικά, πανίσχυρος! Κανένας σύλλογος, όσο ένδοξος και αν είναι όπως ο Ολυμπιακός, δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία. Οι σκληρές δοκιμασίες, οι κακές συγκυρίες και οι αποτυχίες είναι μέσα στη ζωή. Ο Θρύλος, όμως, δεν ήταν ποτέ στην ιστορία του ένα «πυροτέχνημα». Γνωρίζει τον τρόπο για να διατηρείται στην κορυφή και όταν πέφτει, είναι για λίγο. Επιστρέφει με συνοπτικές διαδικασίες και με τον δικό του τρόπο εκεί που ανήκει. My way, Thrylos way!
Μιλάμε, άλλωστε, για ένα τμήμα που έχει τεράστιες επιτυχίες εντός και εκτός Ελλάδας, ενώ είχε κρατήσει ψηλά το οπαδικό φρόνημα του συλλόγου τη δεκαετία του ’90, όταν το ποδόσφαιρο του Ολυμπιακού βαλλόταν από παντού. Ο Ολυμπιακός, με τους 57 τίτλους (30 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 17 Κύπελλα Ελλάδας, 6 Λιγκ Καπ Ελλάδας, 2 Σούπερ Καπ Ελλάδας, 2 Κύπελλα Κυπελλούχων/Top Teams Cup, το 1996 και το 2005 αντίστοιχα), τα 2 ευρωπαϊκά τρόπαια, τους 7 συνολικά ευρωπαϊκούς τελικούς (2 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, το 1992 και το 2002, 4 στο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1996, το 1997, το 1998 και το 2005 και 1 στο Challenge Cup το 2018), την 3η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το 1992, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά! Το 57 δεν μπορεί να συγκριθεί με το 27 και το 0 (πανευρωπαϊκά), που έχουν οι Πράσινοι στην ιστορία τους.
Kαι για να μην ξεχνιόμαστε, τα Πρωταθλήματα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού κατά τον 21ο αιώνα είναι 10-3 (30 έναντι 19 συνολικά), τα Κύπελλα είναι 7-3, τα Λιγκ Καπ 6 έναντι εντός, τα Σούπερ Καπ 2-1 και τα νταμπλ 14-3! Επίσης, από το 1998 όταν και άλλαξε το σύστημα καταγραφής πόντων, ο Ολυμπιακός έχει 45 νίκες έναντι 24 του Παναθηναϊκού. Όσο για την παράμετρο της Ευρώπης είναι η ημέρα με τη νύχτα. Ο Θρύλος έχει συμμετάσχει σε 12 Final-4 ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων (7 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, 4 στο Κύπελλο Κυπελλούχων και 1 στο Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ). Ο Ολυμπιακός είναι με διαφορά η πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία της ελληνικής πετοσφαίρισης, εντός και εκτός Ελλάδας, έχοντας και ένα ακόμα εκπληκτικό επίτευγμα: τις 7 συνεχόμενες συμμετοχές σε Final-4 Κυπέλλων Ευρώπης, 4 στο Πρωταθλητριών (1992, 1993, 1994, 1995) και 3 στο Κυπελλούχων (1996, 1997, 1998). Καμία άλλη ομάδα της χώρας δεν έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Η κατάκτηση του 30ού Πρωταθλήματος Ελλάδας για την ομάδα-μύθο του ελληνικού αθλητισμού και όχι μόνο, συνιστά ένα τεράστιο επίτευγμα. Και επαναλαμβάνω πως αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία επειδή αυτή η στιγμή ήρθε άμεσα, την ώρα που οι εν Ελλάδι αντίπαλοί του περίμεναν την αγωνιστική του πτώση, «ποντάροντας» στο… χαρτί του κορωνοϊού. Μετά το ποδόσφαιρο (46) και το πόλο (34), ο Ολυμπιακός έχει και τρίτο άθλημα με περισσότερα από τριάντα Πρωταθλήματα Ελλάδας (30)! Και όταν έρχεται το ένα αστέρι μετά το άλλο, ανοίγει η όρεξη ακόμα περισσότερο και για το επόμενο! Το εμπνευσμένο και εντυπωσιακό πανό των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού, στο κλειστό γυμναστήριο του Ρέντη, «CHAMPIONS FACTORY, ΒΑΡΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ, ESTABLISHED 1925», κατά τη διάρκεια της απονομής του 30ού Πρωταθλήματος Ελλάδας, αποτυπώνει απόλυτα την ανεπανάληπτη πραγματικότητα και ιστορία αυτού του μοναδικού συλλόγου, που εξακολουθεί και «τρέχει» μπροστά στα μάτια μας!
