Το ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε ανοδική πορεία μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ στο Λίντο ήταν κάτι που το είχαμε επισημάνει αρκετές φορές.
Η ομάδα του Καζάζη είναι σε τρομερή κατάσταση, παίζει εκπληκτικό βόλεϊ και οι επιλογές που έγιναν στις βασικές θέσεις δικαιώνουν μέχρι στιγμής απόλυτα τους ανθρώπους που τις έκαναν.
Οι Ερυθρόλευκοι έκαναν το καλύτερο τους παιχνίδι απέναντι στον Φοίνικα που έχει το καλύτερο ρόστερ (σε ποιότητα και βάθος) στο πρωτάθλημα και που φέτος είναι βασικός διεκδικητής του τίτλου.
Μέσα σε μόλις 79’, ο Ολυμπιακός έκανε πραγματική επίδειξη δύναμης απέναντι στους Συριανούς και πήρε ένα σημαντικό τρίποντο που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην οικονομία του πρωταθλήματος.
ΤΟΝ «ΣΚΟΤΩΣΕ» ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΡΒΙΣ
Η στατιστική στο βόλεϊ είναι εκείνη που 9/10 περιπτώσεις εξηγεί απόλυτα τι έγινε στο παιχνίδι, ακόμα και σε κάποιον που δεν το είδε.
Στο Ρέντη, ο Ολυμπιακός είχε 7 άσσους – έναντι 3 του Φοίνικα – αλλά η κυριαρχία δεν αποτυπώθηκε πλήρως στη στατιστική. Οι γηπεδούχοι με τα καταπληκτικά jump speed σέρβις των φορμαρισμένων Μιγιαΐλοβιτς και Φρομ στα άκρα και με το φλοτ των Όκολιτς και Στιβαχτή, χάλασαν τελείως την υποδοχή των Συριανών.
Κωστόπουλος και Γκαράς προσπάθησαν να κρατήσουν όσο μπορούν, αλλά μάταια: Τα τελευταία χρόνια σε ελάχιστα ματς έχουμε δει τον Ολυμπιακό να έχει τόσο αψεγάδιαστο σέρβις.
Και όχι, δεν το έκανε απέναντι σε μια ομάδα – με όλο τον σεβασμό – όπως ο Μίλωνας και ο ΟΦΗ, αλλά κόντρα στον αήττητο Φοίνικα του Στερν, του Μπράουν και του Ράιτς.
Ο Καζάζης έβλεπε διαρκώς τους παίκτες του να χτίζουν διαφορά με το εκπληκτικό σέρβις, το οποίο αν από την τηλεόραση φαίνεται μια φορά καλό, από κοντά είναι ακόμα καλύτερο.
Οι φιλοξενούμενοι, που είχαν και πάλι καλά νούμερα στο μπλοκ, γίνονταν αναγκαστικά προβλέψιμοι στην επίθεση μετά από χαλασμένη υποδοχή και ο Ολυμπιακός προλάβαινε να οργανωθεί στο μπλοκ του.
Δεν άφησε τους Συριανούς να περάσουν καλά την μπάλα, τους χάλασε το – ήδη – χαλασμένο μυαλό και όποτε συνάντησε πρόβλημα, υπήρχε ο Ζήσης να καθαρίσει στην πίσω ζώνη με φοβερές άμυνες.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΙΒΑΧΤΗ
Για να είμαστε δίκαιοι και σωστοί οφείλουμε να βγάλουμε το καπέλο στον Κώστα Στιβαχτή. Ο 40χρονος πασαδόρος έχει διαχειριστεί άψογα τα ντέρμπι, βρίσκεται καλύτερα με τους ακραίους του και παίζει όλο και πιο πολύ με τους κεντρικούς, βάζοντας κυρίως τον Όκολιτς στο παιχνίδι.
Από το καλοκαίρι ήταν γνωστό πως θα υπήρχε το ρίσκο με Έλληνα σε αυτή τη θέση και δη με έναν παίκτη που ήταν αναπληρωματικός τα περασμένα χρόνια. Πριν από λίγες ημέρες ο Νικολάκης κατέβηκε νοτιότερα και προς το παρόν δεν έχει χρειαστεί να δει κανείς σε επίσημο παιχνίδι πως είναι όντως μια εξαιρετική κίνηση.
Ο Στιβαχτής δείχνει να το έχει πάρει… προσωπικά και δίνει στα τελευταία παιχνίδια τη δική του ηχηρή απάντηση στο τάραφλεξ. Ο Ολυμπιακός κρατάει πλέον τη μοίρα του στα δικά του χέρια και αν συνεχίσει έτσι δεν θα έχει πρόβλημα να επιστρέψει στους τίτλους.
ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΙΣΙΤΣ
Για τον Φοίνικα ήταν μια οδυνηρή ήττα. Οι Συριανοί δεν είχαν τον Γιούρισιτς στον πάγκο και αυτή ήταν η πραγματική απώλεια.
Ο Κροάτης κρατάει τα… λουριά, ξέρει πότε να βάλει τη φωνή, να ξυπνήσει τους παίκτες του και να διορθώσει τα λάθη που γίνονται. Με τη συγκεκριμένη απουσία οι νησιώτες προβλημάτισαν και δεν μπόρεσαν καν να βρουν λύσεις στα πολλά ζητήματα που τους δημιούργησε ο Ολυμπιακός.
Το «ηλεκτροσόκ» στο Ρέντη ήταν ισχυρό και η συνέχεια παραμένει ενδιαφέρουσα. Όχι μόνο γιατί ακολουθούν τα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, αλλά κυρίως, επειδή εδώ θα φανεί το πραγματικό μέταλλο αυτής της ομάδας.
Το αήττητο θα χανόταν κάποια στιγμή, το σημαντικό είναι η διαχείριση στη συνέχεια και σε επίπεδο νοοτροπίας. Εξάλλου, υπάρχει ένα ρόστερ με αρκετές επιλογές και δυνατότητες για αλλαγές. Ο Κουπόνο έμεινε εκτός στο Ρέντη (θα μπορούσε να βοηθήσει στην υποδοχή περισσότερο από τον Κωστόπουλο, αλλά θα έπρεπε να θυσιαστεί ο Ράντκε).
Όπως και να έχει, τα αποτελέσματα αυτής της εβδομάδας θα κρίνουν εν πολλοίς προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα. Με δύο νίκες με ΠΑΟΚ και ΠΑΟ, ο Φοίνικας θα κλειδώσει τη δεύτερη θέση και θα διεκδικήσει τον τίτλο στα πλέι οφ.
ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Δεν θα μπορούσαμε να μη σταθούμε στην ιστορική, πρώτη νίκη του Μίλωνα απέναντι στον Παναθηναϊκό. Τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό που τις τελευταίες εβδομάδες παρουσιάζει εικόνα κατάρρευσης.
Είναι μια καλή ευκαιρία να τονιστεί κάτι. Την περασμένη σεζόν, η ομάδα του Ανδρεόπουλου καμουφλάρισε κάποιες από τις αδυναμίες της με την απόκτηση του Τσάτσιτς έγινε η καλύτερη ομάδα και έφτασε στον τίτλο.
Για να υπερασπιστείς τα κεκτημένα δεν αρκεί να ακολουθήσεις κατά γράμμα την επιτυχημένη συνταγή. Πολλώ δε μάλλον, όταν οι ανταγωνιστές σου την εφαρμόζουν καλύτερα με ποιοτικότερα υλικά.
Ο Ράπτης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη θέση του διαγωνίου εδώ και καιρό και οι Πράσινοι κατ’ επιλογήν (;) δεν προχώρησαν στην απόκτηση ενός ξένου που θα είναι ακραίος και διαγώνιος.
Δεν λέμε για έναν παίκτη σαν τον Στίβεν Χαντ που ούτε στον ΟΦΗ ήταν καλός. Ο Καναδός εξάλλου, συμπληρωματική λύση θα ήταν και τη διαφορά δεν θα την έκανε.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να παίζουν οι ίδιοι και οι ίδιοι. Να μην έχουν ενέργεια, να μην έχουν ψυχολογία και τελικά να λυγίζουν στην πίεση των συνεχόμενων must-win παιχνιδιών.
Στη Νέα Σμύρνη δεν είδαμε κάτι καινούργιο. Οι Πράσινοι έμοιαζαν ανήμποροι απέναντι σε μια ομάδα που είχε μία νίκη, έπαιζε χωρίς τον βασικό της πασαδόρο, με ακραίο τον 42χρονο Λάππα (αποχώρησε τον χειμώνα ο Βελίτσκοβιτς), με κεντρικό τον νεαρό Δορδοκίδη (δανεικός από τον Ολυμπιακό) και τον ταλαντούχο Χανδρινό στα άκρα που έδειξε ξανά εξαιρετικά στοιχεία.
Ο Ανδρεόπουλος αποφάσισε – ακόμα και όταν η ομάδα του δεν μπορούσε να μην ακολουθήσει τον ρυθμό – να μη δοκιμάσει τον Μούχλια στα άκρα και επέμεινε στα γνωστά πρόσωπα. Δεν του βγήκε, δεν πιστεύει στον πάγκο του και μόνο με θαύμα και… αυτοκτονίες των υπολοίπων θα κυνηγήσει τον τίτλο.
Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΨΑΡΡΑ
Για τον Σάκη Ψάρρα το κυριακάτικο ματς ήταν μια μεγάλη δικαίωση καθώς αυτή τη στιγμή αποδεικνύει πως είναι ένας από τους καλύτερους και πιο ανερχόμενους Έλληνες προπονητές.
Το πέρασμα από τον ΠΑΟΚ για διάφορους – και μη αγωνιστικούς – λόγους ήταν ανεπιτυχές, ωστόσο στον Μίλωνα αρχίζει να οικοδομεί μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα με μακροπρόθεσμο πλάνο – κορωνοϊού επιτρέποντος.
Οι νεοφώτιστοι ήταν ανταγωνιστικοί απέναντι στους μεγάλους, πήγαν στη Σύρο και πήραν σετ από τον Φοίνικα και υπό νορμάλ συνθήκες θα είχαν περισσότερους βαθμούς.
Ο Μίλωνας θυμίζει… Εθνικό Πειραιά: Μια ομάδα που έστησε ο Ψάρρας με καλούς Έλληνες (Σπυριούνης) και ψαγμένες επιλογές ξένων (Νάιτ, Αμπανόζ, Σέιφερτ) που του βγήκαν και που τερμάτισε ψηλά κάνοντας μεγάλες νίκες.
Ο Μάζιαρζ είχε 5 μπλοκ (!) και 50% στην επίθεση κόντρα στον Παναθηναϊκό και αποτελεί εξαιρετική επιλογή ξένου κεντρικού. Ο Χαντ είναι σούπερ επιλογή στη διαγώνιο και εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά, την επόμενη σεζόν ο Ψάρρας θα δώσει τη δυνατότητα στον Μίλωνα να κοιτάξει ακόμα ψηλότερα.