Εδώ και ένα 24ωρο έχει ξεκινήσει μια πολύ μεγάλη κουβέντα σχετικά με την κλήρωση των προημιτελικών του Κυπέλλου Ελλάδας. Όχι μόνο για τα ζευγάρια που ανέδειξε, αλλά κυρίως για τον τρόπο και τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτή διεξάχθηκε εξαρχής. Και εννοείται ότι το… προφητικό story του Κώστα Καραπαπά στο Instagram το προηγούμενο βράδυ ήταν αρκετό για να σηκωθεί πολλή σκόνη γύρω από τα όχι και τόσο απρόβλεπτα αποτελέσματα της κλήρωσης…
https://athlosnews.gr/kypello-elladas-deite-se-live-streaming-tin-klirosi-sta-proimitelika/
Ο εκ των αντιπροέδρων του Ολυμπιακού έκανε μόλις ένα λάθος στην «πρόβλεψή» του: έστειλε Βόλο και Λαμία σε αντίθετες διαδρομές. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν λάθος αλλά… αβλεψία. Και αυτό επειδή η Λαμία ήταν ο νο.1 προτιμώμενος αντίπαλος για τον ΠΑΟΚ, σύμφωνα με όσα μπορούν να διαβεβαιώσουν οι «μυημένοι».
Το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: μπορεί όντως να στηθεί μια κλήρωση ή αυτό είναι κάτι που λέγεται μονάχα στα καφενεία; Εξίσου ξεκάθαρη είναι και η απάντηση. Μπορεί να στηθεί και με κάμποσους τρόπους, χοντροκομμένους και μη. Υπό μια όμως προϋπόθεση: να είναι πλήρως ανεξέλεγκτη. Να μην υπάρχει απολύτως κανένας αυτόπτης μάρτυρας, τουλάχιστον από εκείνους που θα μπορούσαν να ζητήσουν μια στοιχειώδη αυτοψία στα μπαλάκια.
Τα παγωμένα και ζεστά μπαλάκια είναι μια ωραία ιδέα, αλλά μάλλον πασέ. Όταν δεν σε ελέγχει κανείς και ο μόνος «μάρτυρας» είναι μια κάμερα και ένα μονοπλάνο της κακιάς ώρας με φωτισμό της πλάκας, ακόμα και μεγαλύτερη χοντράδα είναι εφικτή. Δε συζητάμε καν για μπαλάκια που είναι λιγότερο σφιγμένα από κάποια άλλα (έτσι ώστε το δάχτυλο να αναγνωρίσει τη γράμμωση που προκαλείται στο κενό). Ούτε καν για διαφορά στο βάρος, ανάλογα με το ποιους θέλουμε να «ξεχωρίσουμε».
Σε μια κλήρωση υπό τις συνθήκες που διεξήχθη η χθεσινή παρωδία, μπορεί να γίνει το πιο χοντρό: κάθε μπαλάκι να έχει χαραγμένο πάνω του ένα γράμμα ή ένα σημάδι. Εδώ δεν φαίνονταν καλά – καλά τα ονόματα των ομάδων στα χαρτάκια και έπρεπε να γίνει ζουμ μερικών δευτερολέπτων μέχρι να προσαρμοστεί η φτηνιάρα κάμερα της ΕΠΟ στο λευκό χαρτί. Πόσο δύσκολο θα ήταν να είναι… προσημειωμένα τα μπαλάκια τα οποία δεν είδαμε ποτέ; Βγήκαν από έναν φάκελο, μπήκαν σε μια γυάλα και από εκεί τα έφαγε η μαρμάγκα.
Η εικόνα του κυρίου Μάνου Γαβριηλίδη με τα τρεμάμενα χέρια (μακάρι να μην είναι για λόγους υγείας), το αγωνιώδες βλέμμα αλλά και τη… σιγουριά με την οποία έβγαλε τον Άρη από το κέντρο της γυάλας (λες και το μπαλάκι ήταν μαγνητισμένο) δίχως καν να ανακατέψει έστω και στοιχειωδώς τα μπαλάκια, προκαλούν τρομερά ερωτηματικά για μια Ομοσπονδία που έτσι κι αλλιώς έχει πιάσει τον πάτο…