«Έλα μωρέ ποια ΑΕΚ;». Ήταν η μόνιμη ατάκα που άκουγες όλο το καλοκαίρι από ειδήμονες του πληκτρολογίου και του καφενείου. Δήθεν… ειδημόνων, αλλά και «ανειδίκευτων» προπονητών του καναπέ και της εξέδρας…
Τι και αν προσπαθούσες να τους πείσεις με επιχειρήματα ότι η ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ είναι μία ομάδα με πολύ ισχυρό DNA, που έχει παίκτες που ξέρουν το βάρος της φανέλας και παρότι αποχώρησαν παίκτες – «κλειδιά», δε θα χάσει τα βασικά χαρακτηριστικά της, αλλά θα παρουσιαστεί ακόμα καλύτερη; Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα…
Κάπως έτσι λοιπόν, μέσω μηδενισμού και αμπαλοσύνης φτάσαμε στο φιλικό με τη Γαλατά. Το δείγμα ήταν θετικό. Και χθες το βράδυ, ήρθε μία απάντηση από την ομάδα της ΑΕΚ για το ποια είναι!
Είναι η ομάδα που έχει μάθει να μην παραδίνεται ποτέ, ακόμα και κόντρα στις πιο αντίξοες συνθήκες μίας αναμέτρησης.
Βάλτε κάτω δεδομένα:
1). Έπαιζε σε μία ιστορική έδρα, μίας ομάδας με πολλά επίσημα ματς στα πόδια της, η οποία εκμεταλλεύεται στο έπακρο το πουσάρισμα των οπαδών της και το σάστισμα των αντιπάλων.
2). Έχει χάσει σε σχέση με την ομάδα που ξεκίνησε και τελείωσε την περσινή σεζόν τους: Βράνιες, Γιόχανσον, Κονέ, Χριστοδουλόπουλο και Αραούχο!
3). Είχε εκτός μάχης τον Τσιγκρίνσκι λόγω τραυματισμού, τεράστια απώλεια, κυρίως λόγω των παραστάσεων και της εμπειρίας που έχει ο Ουκρανός από τέτοια ματς.
4). Έχασε στο παρά… πέντε τον Μάνταλο, ο οποίος αποτελεί σημείο αναφοράς για την ομάδα και έδειχνε όλο το προηγούμενο διάστημα πόσο θα βοηθήσει φέτος.
5). Λίγα… δευτερόλεπτα πριν τη σέντρα, ο Μπογέ αισθάνθηκε ενοχλήσεις και βγήκε από την εξίσωση της αρχικής ενδεκάδας.
6). Από τις φετινές της μεταγραφές είχε στην αρχική της ενδεκάδα μόνο τον Οικονόμου, ο οποίος όταν αποκτήθηκε άκουσε τα μύρια όσα…
7). Πριν συμπληρωθεί το πρώτο 20′ στο «Σέλτικ Παρκ», βρέθηκε πίσω στο σκορ, πραγματοποιώντας κακή εμφάνιση και ειδικά η δεξιά πλευρά έμπαζε… νερά!
8). Αναγκάστηκε να παίξει σχεδόν ένα ημίχρονο (38′ μαζί με τις καθυστερήσεις) με παίκτη λιγότερο.
Αυτή η ΑΕΚ λοιπόν, όχι μόνο δεν παραδόθηκε, αλλά έβγαλε αντίδραση μεγάλης ομάδας. Διότι αυτή η ομάδα χτίζεται πάνω στις πιο υγιείς βάσεις της ιστορίας της για μεγάλα πράγματα. Και σίγουρα η κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος δεν είναι το ταβάνι της.
Μήπως έχετε την αίσθηση πως υπάρχουν πολλές ομάδες στην Ελλάδα που αν τους αφαιρούσες τόσα βασικά εργαλεία στο παραπέντε θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των υποχρεώσεών τους; Εγώ αμφιβάλλω αν υπάρχει καν άλλη.
Η ΑΕΚ στο «Σέλτικ Παρκ» απέδειξε ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια οποιοδήποτε αντίπαλο. Είναι η ποιότητα και ο χαρακτήρας που υπάρχει εντός και εκτός αποδυτηρίων. Είναι η αύρα που ακολουθεί το club και η πίστη πως «ο αετός δεν έχει ταβάνι»!
Η ρεβάνς στην Αθήνα κόντρα στους «Κέλτες» είναι πολύ επικίνδυνη. Η τεράστια διαφορά ωστόσο σε σχέση με τα παιχνίδια κόντρα στην Σεντ Ετιέν και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, είναι πως πλέον η ΑΕΚ έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα. Το εκτός έδρας γκολ της δίνει το αβαντάζ να πάει το ματς εκεί που η ίδια θέλει.
Το βράδυ της ερχόμενης Τρίτης, το ΟΑΚΑ θα πρέπει να είναι για την ΑΕΚ, ο δικός της… Παράδεισος και για την ομάδα της Γλασκώβης κόλαση του Δάντη.
Σε ό,τι αφορά το καθαρά αγωνιστικό μέρος της αναμέτρησης η ΑΕΚ υπέφερε στο πρώτο 20λεπτο. Υπάρχει εξήγηση. Οι «κιτρινόμαυροι» είναι ακόμα μπουκωμένοι. Προσθέστε το όλο feeling από το γήπεδο και την αύρα με την οποία μπήκαν στο ματς οι γηπεδούχοι και θα καταλάβετε σε ένα βαθμό το γιατί η «Ένωση» πελαγοδρομούσε.
Ειδικά η δεξιά πλευρά λόγω της ιδιαίτερης ανάπτυξης με την οποία η Σέλτικ επιχειρούσε να «σπάσει» την άμυνα της ΑΕΚ (με τον Λούστινγκ να μην ανεβαίνει ποτέ και να γίνεται τρίτο στόπερ και τον Τιέρνι να παίζει σαν… χαφ παρότι μπακ) πελαγοδρομούσε!
Και όμως! Η ΑΕΚ κατάφερε μετά το 20′ (όπως μετά το 30′ κόντρα στους Τούρκους, να κερδίσει μέτρα, να μην έχει παθητικό ρόλο και να φτάσει μέχρι το γκολ της ισοφάρισης. Σε ένα χρονικό σημείο μάλιστα που ήταν «μαχαιριά» στην καρδιά για τον αντίπαλο.
Στο β’ μέρος Μπακάκης και Μπακασέτας ξεκίνησαν καλύτερα. Η αποβολή του Γαλανόπουλου ανέτρεψε τις ισορροπίες, αλλά και πάλι, η ΑΕΚ δεν παραδόθηκε. Έχει μάθει πλέον να μην το κάνει. Και παρά την πίεση που της ασκήθηκε από την έδρα και τη γηπεδούχο, έχοντας και την τύχη με το μέρος της, στάθηκε όρθια.
Και αν MVP τόσο για το γκολ, όσο και για αυτά που έκανε στο β’ ημίχρονο ήταν ο Κλωναρίδης, δεν μπορώ να μη σταθώ στην εξαιρετική εμφάνιση των Οικονόμου, Λαμπρόπουλου, Σιμόες και Λιβάγια, με τον Λόπες να είναι επίσης σε high standards απόδοσης.
Η ΑΕΚ έχει πλέον μπροστά της μία τεράστια ευκαιρία. Να επιστρέψει μετά από χρόνια στους ομίλους του Champions League. Να γεμίσει χρήματα τα ταμεία της και να κάνει και τις δύο ακόμα υπεραπαραίτητες προσθήκες για να έχει το ρόστερ που πρέπει ώστε να τα βγάλει πέρα και στις τρεις διοργανώσεις. Ενός «κόφτη» και ενός ταχύτατου ακραίου.
ΥΓ: Εξαιρετικό το κοουτσάρισμα από τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Ακόμα και τις αδυναμίες της ΑΕΚ βρήκε τρόπο να τις καλύψει. Φώναζε, εμψύχωνε και έδινε οδηγίες ώστε να μην «παγιδευτεί» η ομάδα του στο ασφυκτικό πρέσινγκ και την κυκλοφορία της μπάλας από τη Σέλτικ. Οι αλλαγές του δε, ήταν απολύτως σωστές, πετυχημένες και στο κατάλληλο timing.O 50χρονος τεχνικός έχει ό,τι χρειάζεται για να πετύχει. Ξέρετε ποιο συστατικό λείπει ακόμα; Να τον πιστέψουν όλοι στην ΑΕΚ. Ο ίδιος πάντως γουστάρει τις προκλήσεις και έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να καταφέρει να πείσει ακόμα και τους πιο σκληρούς κριτές.
ΥΓ2: Η εμπειρία στο «Σέλτικ Παρκ» ήταν ανεπανάληπτη, μοναδική. Μακάρι κάθε Έλληνας φίλαθλος να μπορούσε να ζήσει αυτό που ζήσαμε όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί. Την αγάπη για το ποδόσφαιρο, τον σεβασμό στον αντίπαλο, την ποδοσφαιρική κουλτούρα των Βρετανών. Ήταν απλά μαγικά. Από το «You ‘ll never walk alone», τη φωνή που έσειε το γήπεδο, το τραγούδι στην εξέδρα και τη στήριξη χωρίς γιούχα, το άναμμα των φακών στα κινητά στο 67’ για να τιμηθεί η κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου Πρωταθλητριών από βρετανική ομάδα, μέχρι το χειροκρότημα παρά την πίκρα στο τέλος του ματς. Όχι μόνο στην ομάδα τους, αλλά και στην αντίπαλο. Μαγεία!
ΥΓ3: Συγκλονιστική η παρουσία των 500 οπαδών της ΑΕΚ. Είναι τεράστια υπόθεση να ακούγεσαι σε ένα γήπεδο που σου προκαλεί δέος με το που πατάς μέσα το πόδι σου. Πλέον όμως υπάρχει η ρεβάνς. Η τεράστια δυσκολία παρουσίας του κόσμου στην Αθήνα λόγω του 15Αύγουστου είναι δεδομένη. Όμως αν όχι τώρα πότε; Η ομάδα χρειάζεται τη βοήθειά του κόσμου της. Για να μπορέσει να πάρει ενέργεια και να του το ανταποδώσει με το… σεντόνι. Εσείς τι λέτε δεν αξίζει τον κόπο;
ΥΓ4: Μπαίνουν σιγά σιγά και οι εξέδρες στην «Αγιά Σοφιά»… Και τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα…
ΥΓ5: Τρίπολη (2η), Τούμπα (4) και Ολυμπιακό (6η) στις πρώτες έξι αγωνιστικές και με Ευρώπη στο καλεντάρι…
