18.4 C
Athens

Βίλας-Μπόας: Είμαι οπαδός της Πόρτο πριν καν γεννηθώ

Ο προπονητής της Μαρσέιγ, Αντρέ Βίλας-Μπόας, μίλησε για την ομάδα της καρδιάς του, την Πόρτο, ενόψει του αγώνα με τη γαλλική ομάδα.

Ο Πορτογάλος τεχνικός δεν κρύφτηκε για τα… αισθήματά του, καθώς όπως αποκάλυψε η Πόρτο συνδέεται με την οικογένειά του.

Βέβαια, τα προσωπικά του προπονητής των Μασσαλών κάνουν άκρη όταν μπαίνει η δουλειά στη μέση και για αυτό θα κάνει ό,τι μπορεί για να πάρει η Μαρσέιγ τους τρις πόντους της νίκης.

Συγκεκριμένα είπε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων:

«Όταν ήμουν ένα μικρό αγόρι, ο σύζυγος της γιαγιάς μου, τον οποίο θεωρώ πραγματικό παππού μου, με έκανε Πόρτο από τα γεννοφάσκια μου.

Οι δύο θείοι της Αγγλίδας γιαγιάς μου, Μαργαρίτα Κένταλ, ήταν μαζί με τον Νικολάου Αλμέϊδα εκ των ιδρυτών της Πόρτο, το 1893».

Για το τι θυμάται από την πρώτη νίκη της Πόρτο στο Champions League (2-1 επί της Μπάγερν το 1987): «Ως οικογένεια ήμασταν στο σπίτι του παππού μου για αυτή τη μεγάλη στιγμή με τα γκολ του Ματζέρ και του Ζουαρί».

Ο Θεός της μπάλας ας σώζει τον Ραμπά Ματζέρ

Για την περίοδο που άρχισε να πηγαίνει γήπεδο: «Περίπου στα 14, 15, ήμουν με τους Super Dragoes. Μεγαλώνοντας, ήθελα να είμαι στο πιο ζεστό μέρος των υποστηρικτών και άρχισα να πηγαίνω στο Superior Sud, του Das Antas (σ.σ. το παλιό γήπεδο της Πόρτο). Υπήρχε μεγάλη αντιπαλότητα με την Σπόρτινγκ και με την Μπενφίκα. Όμως δεν ονειρευόμουν να γίνω παίκτης, δεν είχα ταλέντο».

Όμως μία… μυθική συνάντηση θα του αλλάξει κατεύθυνση: «Όταν ήμουν 16 ετών, πλησίασα τον Μπόμπι Ρόμπσον, τον προπονητή εκείνη της εποχής. Γύριζα στο σπίτι από το σχολείο με το ποδήλατό μου, το έβαλα στο γκαράζ μου και είδα το αυτοκίνητό του να έρχεται. Παίρνω λίγο θάρρος για να του μιλήσω και να τον ρωτήσω γιατί ο Ντομίνγκος Πασιέντσια, ο αγαπημένος μου παίκτης, δεν παίζει, αφού κάνει πάντα την διαφορά όταν έρχεται από τον πάγκο. Ο Ρόμπσον με κάλεσε να πάω να δω την προπόνηση και άρχισα να νιώθω λίγο περισσότερο πάθος για όλη αυτήν την διαδικασία».

Για τη συνεργασία με τον Ζοσέ Μουρίνιο: «Όταν ο Ζοσέ ανέλαβε την Πόρτο (2002), εγώ προπονούσα την ομάδα U12. Ήταν η χρονιά μου για να ξαναρχίσω με τα μικρά, ήμουν λίγο απογοητευμένος από αυτό. Ζήτησα από τον Ζοσέ να μου δώσει μια ευκαιρία. Μου την έδωσε και αυτό άλλαξε την ζωή μου».

Για εκείνη την ομάδα της Πόρτο: «Ήταν μια πορνογραφική ομάδα (γέλια). Μία από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο».

Για το γεγονός ότι η Μαρσέιγ καλείται να αντιμετωπίσει την ομάδα της καρδιάς του: «Είναι δύσκολο, γιατί στην άλλη πλευρά υπάρχουν άτομα με τα οποία είμαστε συγγενείς, υπάρχει η οικογένειά μου δίπλα. Αλλά διατηρώντας τον επαγγελματισμό, θα προσπαθήσω να νικήσουμε».

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς