Η Ελλάδα υποδέχτηκε με τυμπανοκρουσίες την εκλογή του Ηλ. Ψινάκη για τη δημαρχία του δήμου Μαραθώνα. Στην ουσία οι κάτοικοι της περιοχής κατέφυγαν στην ψήφιση του Ψινάκη, γιατί ο τύπος αυτός ήταν ένας πλακατζής, ετοιμόλογος, εκκεντρικός, ασυνήθιστος και φίλος των ΜΜΕ.
Ο Ψινάκης, δηλαδή, ήταν «διαφορετικός» από τους άλλους και γιατί δεν χρησιμοποιούσε την «ξύλινη γλώσσα» των κομματικών ή των αειθαλών δημοτικών συμβούλων. Ήταν ένας τύπος «χαβαλέ» (πριν από τις φωτιές) κι οι Έλληνες, αηδιασμένοι από τους σοβαροφανείς πολιτικούς, θεώρησαν ότι ένας χαβαλές θα τους σώσει.
Ο Ψινάκης δεν έκανε τίποτα περισσότερο από αυτό που είναι. Ένας χαβαλές. Έτσι ήταν πάντα στη ζωή του. Χαβαλεδιάρης. Κι αυτό άρεσε και τον ψήφισαν. Δεν θα μπορούσε ν’ αποδράσει από το στερεότυπό του και για κανέναν λόγο, γιατί είναι αυτός που είναι.
Ο Ψινάκης ήταν πλασμένος για μεγάλα πράγματα. Μύκονος κλπ. Δεν μπορούσε να… κατέβει στον απλό λαό για να συνδιαλλαγεί μαζί του. Είναι ένας γόνος αστικής τάξης αν αυτή υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα. Η εικόνα του «πουλούσε» στα ΜΜΕ, θυμόμαστε την Έλλη Στάη να τον προσφωνεί «Έλα Ηλία, πες μας» κλπ.
Ο Ψινάκης, εκεί που η ζωή του ήταν στο pick της καταξίωσής του και ως πολιτικό πρόσωπο, ήρθε η καταστροφή. Πώς περιμένατε, δηλαδή, να αντιδράσει ο Ψινάκης; Αντέδρασε ως… Ψινάκης. Σα να ήταν ο εαυτός του. Δεν έτυχε ποτέ να στρεσαριστεί στη ζωή του. Όλα του ερχόταν δεξιά. Ανέμελα, χαβαλέ.
Ο Ψινάκης αρνήθηκε να πάει στο ΔΣ του δήμου του, για να μην βρεθεί σε δύσκολη θέση. Η μόνη φορά που βρέθηκε σε δύσκολη θέση ήταν όταν τον… στρίμωχνε η Έλλη Στάη με ερωτήσεις του στυλ «Ηλία, πόσα λεφτά πλήρωσες γι’ αυτή τη μπέρτα;»
Ο Ψινάκης και οι του «τύπου Ψινάκη» είναι ένα κακόγουστο αστείο για την ελληνική κοινωνία. Θ’ αφεθούν στο χαβαλέ τους. Αυτός, ο Ρέμος που τραγούδησε με το πρόσχημα ότι θα έδινε μέρος των χρημάτων στους πληγέντες κλπ. Αυτή οι κοινωνία του «τίποτε», τελείωσε.
Ο Ψινάκης τελείωσε. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι προηγούμενοι θα βγουν δικαιωμένοι μετά την αποτυχία του χαβαλέ Ψινάκη. Όλα αυτά δεν γράφονται για να δικαιωθούν οι παλιοί, αλλά για την επιτακτική ανάγκη να προκύψει νέο πολιτικό προσωπικό στον τόπο. Ούτε Ψινάκηδες, ούτε λαμογάκηδες.