Αν κάτι έχει αποδειχθεί περίτρανα στο πέρασμα των χρόνων είναι πως για να αντέξεις την πίεση σε ένα μεγάλο club – ανεξαρτήτως ρόλου – πρέπει να είσαι σε θέση να διαχειριστείς σπουδαίες προσωπικότητες, δύσκολες καταστάσεις και ασφαλώς να μπορέσεις να κρατήσεις ισορροπίες.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν έκανε ο Ερίκ Αμπιντάλ στη Βαρκελώνη. Ο πρώην πια τεχνικός διευθυντής της Μπαρτσελόνα απομακρύνθηκε από το πόστο του μερικά 24ωρα μετά τον διασυρμό από την Μπάγερν και στην πρώτη του δουλειά αφ’ ότου κρέμασε τα παπούτσια του, αποδείχθηκε ανίκανος να μπει σε έναν ρόλο που είχε την απόλυτη στήριξη (ή έτσι διαμηνύετο εν πάση περιπτώσει) από την πρώτη στιγμή.
Θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο πως για τις διαδοχικές (αγωνιστικές και μη) παταγώδεις αποτυχίες της Μπαρτσελόνα το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το φέρει η διοίκηση και οι επιλογές της.
Στην πραγματικότητα, όταν ο Ερίκ Αμπιντάλ ανέλαβε τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή υπέγραψε άθελα του συμφωνία με τον Ζοσέπ Μαρία Μπαρτομέου πως θα αποτελεί για όσο διάστημα θα βρίσκεται στον σύλλογο τον αποδιοπομπαίο τράγο.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, ο Γάλλος ήταν μεν υπεύθυνος για τον μεταγραφικό σχεδιασμό, ωστόσο ο λόγος που επιλέχθηκε για αυτή τη θέση ήταν να προσφέρει ηρεμία στον σύλλογο και να απορροφήσει κραδασμούς που είχαν δημιουργηθεί (και νωρίτερα) από το 2018 για τον πρόεδρο του συλλόγου.
Από εκεί και πέρα η συνέχεια είναι γνωστή. Στο θέμα της απόκτησης παικτών δεν είχε τον ενεργό ρόλο που θα περίμενε κανείς. Οι περισσότεροι ήταν επιλογές του προέδρου και ο ίδιος έμοιαζε να μην έχει την πυγμή που χρειάζεται για να πάρει καθοριστικές αποφάσεις στον μεταγραφικό σχεδιασμό και κυρίως στις αφίξεις παικτών. Τα όσα συνέβησαν
Εννοείται πως δεν είναι δυνατόν να παραγνωρίσεις πως η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν το γεγονός πως παίκτες της Μπαρτσελόνα που δεν υπολογίζονταν και που υπό άλλες συνθήκες θα αποχωρούσαν ως ελεύθεροι ή για ψίχουλα, κατάφεραν να φέρουν ρευστό στα ταμεία των μπλαουγκράνα που δεν βρίσκονται στις καλύτερες μέρες τους… Τα παραδείγματα των πωλήσεων του Ντιν και του Γκόμες στην Έβερτον, του Μάλκολμ στη Ζενίτ και του Κουκουρέγια στη Χετάφε (ασχέτως αν θα μπορούσε να παίξει στον σύλλογο) είναι ενδεικτικά και αποτελούν προσωπική επιτυχία του Γάλλου παλαίμαχου άσου.
Ο Αμπιντάλ γνώριζε από πρώτο χέρι τη σημασία που έχει η Μασία και δεν έκανε τίποτα προκειμένου ο σύλλογος να επανέλθει – έστω και σταδιακά – στη φιλοσοφία του: Σε αυτή που έκανε πολλούς και ειδικά παλαιότερους φίλους της ομάδας να την αγαπήσουν και να μην ενδιαφερθούν αν θα έρθουν άμεσα οι τίτλοι. Και μέσα σε όλα, ο Γάλλος έχασε πλήρως τα αποδυτήρια και ήρθε σε ανοιχτή κόντρα με τον Λιονέλ Μέσι.
Είναι αλήθεια πως οι δύο τους είχαν τις χειρότερες σχέσεις στον σύλλογο και η κατάσταση έγινε ακόμα πιο… δραματική μετά τη συνέντευξη που παραχώρησε στην καταλανική SPORT o Ερίκ Αμπιντάλ. Τότε, είχε υποστηρίξει μεταξύ άλλων πως «υπήρχαν ποδοσφαιριστές που δεν ακολουθούσαν το πρόγραμμα του Βαλβέρδε και εν πολλοίς δεν έκαναν σκληρές προπονήσεις, θέμα έλλειψης επικοινωνίας».
Ο Μέσι ενοχλήθηκε και απάντησε μέσω ίνσταγκραμ στον άλλοτε συμπαίκτη του ζητώντας του να σταματήσει να ρίχνει στάχτη στον ανεμιστήρα και να μιλήσει με ονόματα: Σκηνικά που θυμίζουν μεσημεριανάδικα εποχής ΠΑΣΟΚ, αφού δόθηκε πάτημα σε όλα τα καταλανικά Μέσα να περάσουν πριονοκορδέλα τους παίκτες, οι οποίοι είχαν γνωρίσει δύο σοκαριστικούς αποκλεισμούς στο Champions League από Ρόμα και Λίβερπουλ.
Η ανοιχτή κόντρα του Αμπιντάλ με πρώην συμπαίκτες του δημιούργησε πολλά προβλήματα στο εσωτερικό της Μπαρτσελόνα, ενώ η σταγόνα που… ξεχείλισε το ποτήρι για τους περισσότερους, ήταν η εισήγηση που έκανε να απομακρυνθεί ο Ερνέστο Βαλβέρδε σε μία περίοδο που οι μπλαουγκράνα βρίσκονταν στο +2 από τη Ρεάλ στο πρωτάθλημα και είχαν τον πρώτο λόγο για τον τίτλο. Η αγωνιστική εικόνα δεν αποτύπωνε αυτό το ισχνό προβάδισμα των Καταλανών, αλλά εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε πως η εισήγηση του ήταν καταστροφική.
Όχι τόσο γιατί η Μπαρτσελόνα έμεινε άτιτλη, αλλά περισσότερο γιατί δημιουργήθηκαν μεγαλύτερα προβλήματα και σηκώθηκε περισσότερη σκόνη, με τους παίκτες να χρεώνουν στον Γάλλο την απομάκρυνση του πρώην κόουτς του Ολυμπιακού. Άλλο που δεν ήθελαν, από τη στιγμή που με τον Αμπιντάλ είχαν τις χειρότερες σχέσεις και ουσιαστικά δεν τον ήθελαν στα πόδια τους…
Για να μην προδικάζουμε, μπορεί ο Γάλλος σε έναν οποιοδήποτε άλλο σύλλογο που δεν έχει μεγάλο ειδικό βάρος να τα πάει περίφημα: Να διαχειριστεί παίκτες, να βοηθήσει στην επικοινωνία προπονητή – ποδοσφαιριστών και να κάνει με τον δικό του τρόπο τις μεταγραφές χωρίς να δέχεται διαρκώς αποδείξεις.
Η ιστορία του στην Μπαρτσελόνα διδάσκει όμως κάτι πολύ συγκεκριμένο: Δεν αρκεί να έχεις κατακτήσει ένα σωρό τίτλους για να έχεις έναν μεγάλο ρόλο στο club με το οποίο πέτυχες. Η εμπειρία σε μία θέση είναι πολύ σημαντικότερη και ο Αμπιντάλ κατέληξε να μετατραπεί λόγω της απειρίας του σε μία από τις πολλές «μαριονέτες» του Μπαρτομέου που θα πληρώσουν την αποτυχία τους και θα χαλάσουν την υστεροφημία τους…
