Έχει βαρύτατη ευθύνη η ΠΑΕ Άρης για τη στάση που κράτησε στην υπόθεση «Σιστόν» και η οποία τον οδήγησε στο ban της FIFA (απαγόρευση μετεγγραφών για δύο περιόδους που περιλαμβάνει και την ομάδα νέων του συλλόγου).
Δεν έλαβε υπόψη του την παροιμιώδη ανικανότητα της διοίκησης της ΕΠΟ να διαχειρίζεται τις απλούστερες των υποθέσεων και αποδέχθηκε άκριτα και καλή τη πίστει τον καθοδηγητικό και ερμηνευτικό της ρόλο στην αντιμετώπιση των συμπερασμάτων που προκύπτουν από τις δικαστικές διαδικασίες ενώπιον των οργάνων της FIFA.
Προϊόν αυτής της τρομακτικής ανικανότητας της διοίκησης της εθνικής ομοσπονδίας είναι, στην ουσία τώρα, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και απειλεί ευθέως τους κιτρινόμαυρους με ένα πολύ σκληρό μέλλον.
Τυπικά μιλώντας ο Άρης δεν έχει καθόλου ή έχει εξαιρετικά μειωμένη ευθύνη για τις εξελίξεις. Του καταλογίζεται η μη ασφαλής εντύπωση, πως τα ζητήματα που αφορούν σε ΠΑΕ που έχουν υποβιβαστεί σε ερασιτεχνική κατηγορία και έχουν ιδρύσει εκ νέου ανώνυμη εταιρεία με διαφορετικό Α.Φ.Μ. είναι λυμένα για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ως εντύπωση είναι ακριβής. Ίσχυε επί «κακού» Σαρρή και «κάκιστου Γκιρτζίκη», επωφελήθηκαν από τη ρύθμιση αυτή (δια χειρός του «συμμορίτη» Κουρίδη και με την προσωπική μου συμμετοχή) πολλές ΠΑΕ με πρώτη στη λίστα την ΑΕΚ, αλλά όπως φαίνεται στη συνέχεια αφέθηκε στην τύχη της μέχρι που καταργήθηκε.
Για την κατάργηση της ρύθμισης αυτής, όπως προκύπτει, ουδέποτε ενημερώθηκε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο λόγος; Δεν την πήρε χαμπάρι (την κατάργηση στην πράξη ή με νεότερη απόφαση της FIFA) η ΕΠΟ, δηλαδή η κατ’ εξοχήν αρμόδια εθνική ομοσπονδία που και να γνωρίζει όφειλε, και να ενημερώνει επισήμως κάθε ενδιαφερόμενο και να αποκαλύπτει «τι πρόκειται να πάθει αν αγνοήσει αποφάσεις είτε του DRC, είτε, πολύ χειρότερα, της Πειθαρχικής Επιτροπής της FIFA».
Ο Άρης εμπιστεύθηκε πλήρως την κρίση και τις εκτιμήσεις της ΕΠΟ, στηρίχθηκε στις διαβεβαιώσεις της πως «το ζήτημα θα λυθεί με την γνωστή πάγια διαδικασία για τις ΠΑΕ που άλλαξαν ΑΦΜ» και προφανώς «δεν υπάρχει θέμα», υπολόγισε περισσότερο από ότι όφειλε να πράξει τις «καλές υπηρεσίες» του «αρειανού Γραμμένου» και κατάφερε … να γραφτεί στα κατάστιχα της FIFA, ως η ομάδα «που τόλμησε, στηριζόμενη σε εθνικές διαδικασίες ενώπιον εθνικών δικαιοδοτικών οργάνων, να αρνηθεί την γενικευμένη στο παγκόσμια ποδόσφαιρο άμεση εφαρμογή των διατακτικών των αποφάσεων των οργάνων της Διεθνούς Ομοσπονδίας».
Μάλιστα, προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. Οδηγήθηκε από την ίδια την ΕΠΟ να αμφισβητήσει έμπρακτα με προσφυγές ενώπιον των δικών της δικαστικών οργάνων (Επιτροπή Ιδιότητας Ποδοσφαιριστή και Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου) την ισχύ των αποφάσεων των οργάνων της FIFA.
Μάλιστα, σε εφαρμογή της απόφασης του Διαιτητικού Δικαστηρίου εκδόθηκε το περιβόητο δελτίο του Ντουρμισάι. Στην ουσία και χωρίς καμία ωραιοποίηση ο Άρης ενήργησε στην υπόθεση απολύτως νόμιμα, με την πλήρη κάλυψη της ΕΠΟ και χρησιμοποίησε ποδοσφαιριστή που νόμιμα κατείχε δελτίο αθλητικής ιδιότητας.
Εκεί, ακριβώς, συντελέστηκε από τον Άρη (αυτόν κατηγορεί η Διεθνής Ομοσπονδία) μια βαρύτατη προσβολή, μια ύβρις προς την απόλυτη εξουσία της FIFA, όπως αυτή προκύπτει από τις αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων της, με αποτέλεσμα να εκνευριστούν στον ύψιστο βαθμό «οι θεοί της Ελβετίας» και να δει ο Καρυπίδης κι η ομάδα του τα ραδίκια ανάποδα.
Μεταξύ μας, όπως η κατάσταση έχει διαμορφωθεί, οι επιλογές του Άρη είναι από εξαιρετικά περιορισμένες έως ανύπαρκτες.
Προσφυγή στο CAS δεν έχει κανένα νόημα απέναντι σε δύο συνεχόμενες αποφάσεις των δικαστικών οργάνων της FIFA, οι οποίες δεν προσβλήθηκαν αρμοδίως στις προθεσμίες που οι κανονισμοί θέτουν.
Πολιτική παρέμβαση από την κυβέρνηση και τον κ. Γεραπετρίτη (σε συνέχεια προηγούμενης ανάλογης για τον ΠΑΟΚ στην υπόθεση με την Ξάνθη) θεωρείται κωμωδία. Ούτε στα καλύτερα όνειρά της η ελληνική κυβέρνηση δεν διανοείται να ακυρώσει στην πράξη (περί αυτού πρόκειται) αποφάσεις των δικαστικών οργάνων της FIFA, τις οποίες ούτε η ίδια η Διεθνής Ομοσπονδία δεν τολμάει να αμφισβητήσει. Κάθε απόπειρα να συμβεί κάτι ανάλογο, με βάση μια διαφορά (Άρης/Σιστόν) που κατέστη διεθνής (ενώπιον της FIFA), βάσιμα εκτιμάται πως θα εκληφθεί ως ελληνικό αστείο.
Τι μπορεί (και δικαιούται) να πράξει ο Άρης; Να αιτηθεί, ενώπιον των ελληνικών αστικών δικαστηρίων, εφόσον διαθέτει βάσιμα τεκμήρια της αλλοπρόσαλλης στάσης της ΕΠΟ και της παγίδας στην οποία έριξε την ομάδα εξαιτίας της παροιμιώδους ανικανότητας της (κάτι περισσότερο από προφορικές διαβεβαιώσεις δηλαδή), αποζημιώσεις για κάθε θετική και αποθετική ζημιά που θα υποστεί (διότι θα την υποστεί) από την ΕΠΟ.
Τουλάχιστον, θα διεκδικήσει την αποζημίωση του για όσα πρόκειται να πάθει εξαιτίας της ανικανότητας της ΕΠΟ να αναγνώσει καν τα έγγραφα που έρχονται από το εξωτερικό, να τα κατηγοριοποιήσει και να τα διαβιβάσει προς τους ενδιαφερόμενους άμεσα.
