Ο Πέτρος Κωνσταντινέας κατέθεσε το πρωί της Πέμπτης στην περιβόητη «δίκη των 28». Το ακροατήριο είχε την ευκαιρία να ακούσει για τα… παξιμάδια τα οποία προμηθεύτηκε ο Θοδωρής Κουρίδης λίγες μέρες πριν τον αγώνα Ξάνθη – Ολυμπιακός το 2012, αλλά και ότι του τα έκανε δώρο ο γενναιόδωρος και μπεσαλής πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ.
Το κακό με την περίπτωση του πρώην διεθνή διαιτητή είναι πως εμφάνισε συμπτώματα προβληματικής μνήμης. Διότι όταν ρωτήθηκε για το πότε ακριβώς είχε πάρει τα παξιμαδάκια του ο Θ. Κουρίδης, δεν ήταν σε θέση να απαντήσει με σιγουριά για το αν είχε ήδη γίνει ο ορισμός του για το εν λόγω ματς. Καταλαβαίνετε πως εδώ υπάρχει ένα θέμα: πώς γίνεται κάποιος να σου δώσει «οδηγίες» για το τι θα γίνει σε ένα ματς, πριν καν οριστείς;
Θα μπορούσε βεβαίως να πρόκειται και για σύμπτωση. Από την κατάθεση του κυρίου Κωνσταντινέα πάντως προκύπτει ότι ο ίδιος μόνο «δοτικός» δεν εμφανίστηκε, όταν του «διευκρινίστηκε» ότι ο Ολυμπιακός δε γίνεται να μη νικήσει, όπως χαρακτηριστικά τόνισε. Σε συνδυασμό με το γεγονός πως ο κύριος Κωνσταντινέας κατέθεσε – με μια σχετική έπαρση κιόλας – πως «με μένα οι μεγάλες ομάδες δεν πέρναγαν καλά», εμφανίζεται μια τρύπα στην ιστορία. Που γίνεται μεγαλύτερη όταν κατά δική του δήλωση «ήταν γνωστό πως ο Κωνσταντινέας δεν ακουμπιέται».
Ανακεφαλαιώνουμε. Σύμφωνα με την κατάθεσή του, ο Θ. Κουρίδης πήγε να πάρει παξιμάδια από τον φούρνο του Πέτρου Κωνσταντινέα και δίχως καν να έχει γίνει ο ορισμός του στο συγκεκριμένο παιχνίδι, του ζητήθηκε ουσιαστικά να παίξει Ολυμπιακό γιατί «δε γίνεται να μη νικήσει». Και αφού ο ίδιος ξεκαθάρισε «θα παίξω αυτό που θα δω» κι ενώ ήταν γνωστό κατά δήλωσή του πως «δεν ακουμπιέται», όχι μόνο ορίστηκε στο Ξάνθη – Ολυμπιακός αλλά και αδίκησε τους Ερυθρόλευκους.
Η απορία είναι εύλογη. Σε ένα ματς τόσο κρίσιμο, γιατί να οριστεί αυτός που δεν ακουμπιέται και που οι μεγάλες ομάδες δεν πέρναγαν καλά μαζί του και όχι κάποιος άλλος που… ακουμπιέται και είχε τις μεγάλες ομάδες στην καλοπέραση; Επίσης, πως εξηγεί το γεγονός πως ότι και ο Ολυμπιακός έχασε – παρόλο που δε γινόταν – αλλά και ότι αυτό συνέβη με τη δική του αμέριστη συνδρομή; Και αφού τον κυνηγούσαν θεοί και δαίμονες, γιατί στις 7 Φεβρουαρίου, δυο εβδομάδες μετά το συγκεκριμένο ματς, του απονεμήθηκε το σήμα του διεθνή από τον Σοφοκλή Πιλάβιο, όπως βλέπετε στην κεντρική φωτογραφία;
Πολλά από αυτά που είπε ο πρώην διαιτητής τρακάρουν τόσο μεταξύ τους όσο και με την αλήθεια, αφού δε γίνεται να ισχύουν αντιφατικά μεταξύ τους πράγματα. Αν τα συνδυάσουμε και με την ασθενή μνήμη που εμφάνισε σε ένα τόσο κομβικό σημείο όπως το τάιμινγκ του ορισμού του στον αγώνα Ξάνθη – Ολυμπιακός, τότε καταλαβαίνουμε ότι στις 19/2 που θα συνεχιστεί η απολογία του θα έχει αρκετά δύσκολο έργο στο να αντικρούσει τις ερωτήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης…
