Τα ντεσού της επόμενης, μετά τη «συγκλονιστική» σύσκεψη των «τεσσάρων» του BIG 4 που ήταν, τελικά, «δώδεκα και κάτι ψιλά», μέρας, συνοψίζονται ως εξής:
Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε πολιτικά και επικοινωνιακά επειδή αποφάσισε και έβαλε δημόσια θέματα. Ίσως όχι όλα, αλλά τα περισσότερα. Ίσως όχι με τον πλέον «πολιτικά ορθό» τρόπο, αλλά ήταν σε κάθε φράση τους «to the point». Είχαν προειδοποιήσει οι Ερυθρόλευκοι με δημόσιες ανακοινώσεις. Όποιος είχε δώσει τη δέουσα προσοχή είδε αυτά που ανέμενε. Πλέον, το πολιτικό πλαίσιο όλων των ζητημάτων έχει περιγραφεί και δεν αλλάζει. Το ίδιο δεδομένη (πρέπει να) θεωρείται και η ένταση των ερυθρόλευκων διεκδικήσεων στο επόμενο διάστημα. Η εικόνα «Μαρινάκης μαινόμενος επί δικαίω» θα συνεχίσει να εκπέμπεται από την πλατεία Αλεξάνδρας παρέα με ένα εντεινόμενο σήμα εμπλοκής στην καθημερινότητα (με ό,τι σημαίνει ο όρος στην ομοσπονδιακή διάλεκτο) της ΕΠΟ.
Ο ΠΑΟΚ έχει ζόρια. Βρίσκεται αντιμέτωπος με δυο τεράστια προβλήματα. Την πλήρη αποκάλυψη του μηχανισμού δια του οποίου ελέγχει την Ομοσπονδία, τη διαιτησία και κάποιες (αρκετές) ΠΑΕ και άρα τον άμεσο κίνδυνο αυτός να καταστραφεί και να συμπαρασύρει την ομάδα, καθώς και τις διοικητικές κυρώσεις που προκύπτουν λόγω της πολυϊδιοκτησιακής σχέσης του με την Ξάνθη. Λέγεται, μετ΄επιτάσεως μάλιστα, πως ακολουθεί μία, τουλάχιστον, ακόμη ανάλογη περίπτωση. Δεν μπορεί να κρυφτεί σε «δεκάρικους δια την εξυγίανση και την κάθαρση» και έχει απολέσει σημαντικό επικοινωνιακό κεφάλαιο με την ιστορία της μετοχικής σχέσης της οικογένειας Σαββίδη με την ομάδα. Υποχωρεί και αμύνεται σπασμωδικά.
Η ΑΕΚ ζει μια περίοδο «παχειών αγελάδων» στις σχέσεις της με το διοικητικό προσκήνιο και (κυρίως αυτό) το παρασκήνιο του εν Ελλάδι ποδοσφαίρου. Απολαμβάνει την άνευ ορίων, άνευ όρων κόντρα Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ, δουλεύει καθημερινά με το γνωστό συνεργείο στο χώρο των εκλεκτόρων της πολυαναμενόμενης Γενικής Συνέλευσης των εκλογών και ξεδιπλώνει μια αίσθηση υπεροχής στους κρίσιμους για το εκλογικό αποτέλεσμα αριθμούς. Δείχνει βέβαιη πως, αν χρειαστεί, θα έχει και τη βοήθεια των Ερυθρολεύκων. Ίδωμεν, αλλά τα σημάδια συνεννόησης, έστω περιφερειακής, πληθαίνουν. Καθόλου τυχαίες δεν (πρέπει να) θεωρούνται η σύμπλευση Μαρινάκη – Μελισσανίδη στο θέμα «διαιτησία – Περέιρα», η επιμονή και των δυο «να γίνουν το συντομότερο εκλογές στην ΕΠΟ» και η δημόσια χειραψία που προηγήθηκε.
Ο Γραμμένος τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα. Στην ουσία «πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι» με τη σύμφωνη γνώμη και του Σαββίδη, που μάλλον δεν θέλει ούτε να τον ακούει πλέον. Θα μείνει στην ιστορία της εγχώριας ποδοσφαιρικής οικογένειας ως «η χειρότερη περίπτωση προεδρίσκου υπό κηδεμονία που κατέληξε να τον βρίζουν ασύστολα (και) οι δικοί του». Ο ΠΑΟΚ είναι αναγκασμένος να αναζητήσει νέο διοικητικό σχήμα κι αυτό για τον συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό οργανισμό δεν είναι καθόλου εύκολο με τη γενικευμένη λειψανδρία που τον διακρίνει. Εκτός κι αν επενδύσει, με ρήτρα καταστροφής, σε γνωστά φαντάσματα.
Η ΕΠΟ ετοιμάζεται για την επόμενη μέρα. Κατά μήνα Ιούνιο θα αποκτήσει νέα διοίκηση, εξέλιξη που κάνει τους ανά την επικράτεια προέδρους των Ενώσεων «να ακονίζουν τα μαχαίρια τους» και να προσδοκούν «στο φως το αληθινό», μέσω της γνωστής διαδικασίας διανομής ευχών από κάθε επίδοξο ποδοσφαιρικό αρχιεπίσκοπο. Ζουν (οι πρόεδροι) την καλύτερη περίοδο τους και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Ήδη άρχισαν να μυρίζουν τον αέρα… Από όσους σήμερα «επαγγέλλονται» μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ, η μεγάλη πλειοψηφία θα αποχαιρετήσει τα όπλα. Βλέπετε πρέπει να βολευτούν διάφοροι νέοι σύμμαχοι.
Οι «Καππαδόκες» των FIFA/UEFA κατάλαβαν πως «δεν μπορείς να κοροϊδεύεις όλους για πάντα». Τρία χρόνια τώρα παριστάνουν τους εξυγιαντές και τους εγγυητές μιας φαντασιακής ποδοσφαιρικής κανονικότητας και κατέληξαν, λόγω της εγγενούς ανικανότητας τους να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα, να τους βρίζουν όλοι και να τους δείχνουν με το δάχτυλο. Ξέρουν πως θα αποχωρήσουν έχοντας καταφέρει μια οπή εις το ύδωρ, αλλά ως άλλες Αντουαννέτες θα εγκαλούν τα πλήθη γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι και ζητούν ψωμί. Έτσι έμαθαν, έτσι κάνουν.
Κι η κυβέρνηση; Τρία πουλάκια κάθονταν κι έπλεκαν πουλόβερ! Τριάντα και πλέον χρόνια μετά τη Βαμβακούλεια αριθμητική «μιας τριμελούς επιτροπής από πέντε άτομα» ανακάλυψε το θεώρημα «της τετραμερούς σύσκεψης με δώδεκα συμμετέχοντες». Το επικοινωνιακό κέρδος έψαχνε και βρέθηκε μπροστά σε καλοδιατυπωμένες «απειλές» αν η Ε.Ε.Α. υποκύψει στο παιχνίδι των πολιτικών πιέσεων (ήδη έχουν κορυφωθεί) και επιχειρήσει να τετραγωνίσει τον κύκλο στην υπόθεση ΠΑΟΚ – Ξάνθη. Σημερινό επιμύθιο η γνωστή ρήση με τις κότες και τα πίτουρα. Αυτά παθαίνει όποιος δεν ξέρει και δεν ρωτάει ή ρωτάει άσχετους.
Υ.Γ. 1. Ο Αλαφούζος πήγε, είδε και απήλθε. Σαν κάτι παλιούς ξεπεσμένους αριστοκράτες που καλούνται στα πάρτι από συνήθεια, όλοι τους χαιρετάνε κι αμέσως ξεχνάνε την παρουσία τους, αλλά αυτοί είναι ικανοποιημένοι επειδή για μια ακόμη μέρα ντερλίκωσαν. Decadence εικόνα για τον κραταιό και ένδοξο, τις παλιές καλές εποχές, Παναθηναϊκό, αλλά αυτή έχει και μ΄αυτή πορεύεται.
Υ.Γ. 2. Ποιος ποντάρει στο ότι θα μας προκύψει και δεύτερη συνάντηση «πριν τη λήξη της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος»;
