Εντάξει, το εμπεδώσαμε. Επειδή δύσκολα θα προκύψει εντός αγωνιστικού χώρου ασφαλής διαφορά και παρατηρείται μια δυσκοιλιότητα πλέον στην βοήθεια από τη διαιτητική συνιστώσα (μετά το δημόσιο κράξιμο από τον Χούμπελς παρακαλώ) ήρθε στο προσκήνιο η Ελληνική Αστυνομία (ή ΕΛΑΣ) να αποφασίσει, κραδαίνοντας το όπλο των «εκθέσεων» αν το πρωτάθλημα θα τελειώσει και με ποια βαθμολογική κατάταξη.
Η συνταγή μία και αποδοτική. Αναπτύσσονται δυνάμεις, σύμφωνα με κάποιο σχεδιασμό, πέριξ του γηπέδου «Γ. Καραϊσκάκης», παρατάσσονται όπως προβλέπεται και για άγνωστους κάθε φορά λόγους ξεκινάει ένας «κακός χαμός» (έτσι περιγράφεται σε ρεπορτάζ σαν έτοιμα από καιρό) με μερίδα των οπαδών του Ολυμπιακού, με την ίδια πάντα κατάληξη.
Ευρεία κατανάλωση χημικών κάθε είδους, τσαμπουκάδες και κυνηγητά στην πέριξ του γηπέδου περιοχή και στα στενά, αψιμαχίες από εκείνες που ζωντανεύουν τα αίματα και … ένας τραυματίας αστυνομικός.
Προσοχή! Όχι δύο ή περισσότεροι! Από όλο αυτό τον κακό χαμό (όπως παρουσιάζεται) προκύπτει πάντα ένας αστυνομικός τραυματίας, τον οποίο ο επικεφαλής ή κάποιος άλλος αρμόδιος είτε οδηγεί ενώπιον του παρατηρητή αγώνα για να καταγραφεί απευθείας στην σχετική έκθεση με βάση την οποία θα ασκηθεί η προβλεπόμενη δίωξη, είτε, όταν αυτό δεν είναι εφικτό, περιλαμβάνεται στην έκθεση της αστυνομικής δύναμης και αποστέλλεται αρμοδίως προς χρήση από τα δικαστικά όργανα του ποδοσφαίρου.
Τον τραυματισμό του αστυνομικού διαπιστώνει προφανώς ο επικεφαλής της δύναμης τάξης και τον καταγράφει.
Αυτός ο ένας κάθε φορά τραυματίας αστυνομικός (λες και τα παλιόπαιδα οι οπαδοί του Ολυμπιακού μόνο έναν πετυχαίνουν κάθε φορά και τον τραυματίζουν) απειλεί πολύ σοβαρά να ανατινάξει το πρωτάθλημα, πριν καν προλάβουν να το πράξουν οι διοικήσεις των φορέων του ποδοσφαίρου ή οι διαιτητές.
Το καταπληκτικό της υπόθεσης; Σε όλη την ελληνική επικράτεια συγκρούσεις οπαδών με άνδρες της ΕΛΑΣ και ένας, πάντα και μόνο, τραυματισμός συμβαίνουν μόνο στο γήπεδο του Ολυμπιακού. Σε όλη την υπόλοιπη χώρα επικρατεί άνεμος ειρήνης και κατανόησης μεταξύ οργανωμένων οπαδών και αστυνομικών δυνάμεων. Μόνο στο «Γ. Καραϊσκάκης» ο αέρας είναι τόσο ανατρεπτικός που οδηγεί τους οπαδούς να «πλακώνονται» με τις αστυνομικές δυνάμεις και να τραυματίζεται πάντα ένας αστυνομικός. Τα παλιόπαιδα οι οπαδοί προλαβαίνουν και την κάνουν πάντα χωρίς απώλειες…
Βεβαίως στην όλη υπόθεση παρουσιάζονται, κάθε φορά, αντικειμενικά ΜΜΕ που περιγράφουν, μπορεί και αποκλειστικά(;), τις συγκρούσεις κι ένας παρατηρητής που, ακόμη και όταν δεν παίρνει χαμπάρι τι έγινε, είναι πρόθυμος να ανακαλύψει εκ των υστέρων την αλήθεια και να την δημοσιοποιήσει, μέσω συμπληρωματικής έκθεσης (!!!).
Ολοκληρώνεται έτσι μια υπέροχη παράσταση «επιβολής του νόμου», στην οποία πρωταγωνιστούν η αστυνομία, κάποιοι οπαδοί (ή κάποιοι που αναφέρονται ως οπαδοί), ένας, κάθε φορά, τραυματίας, ένας παρατηρητής κι ένας ποδοσφαιρικός εισαγγελέας και την πληρώνει πάντα αυτός που δεν φταίει. Ο Ολυμπιακός.
Είναι τέτοιο το φτιάξιμο που αγγίζει ακόμη και αγώνες «κεκλεισμένων των θυρών», χωρίς θεατές, χωρίς διάθεση εισιτηρίων, χωρίς δηλαδή την παραδεκτή βάση της αντικειμενικής ευθύνης των ΠΑΕ. Καλείται να απολογηθεί με σκληρότατη κατηγορία και ανάλογη προβλεπόμενη ποινή μια ομάδα σε αγώνα που δεν εξέδωσε εισιτήρια, το γήπεδο είναι άδειο, δεν υπάρχουν οπαδοί της στο γήπεδο, επειδή εκατό χαβαλέδες βρέθηκαν σ΄ένα οικόπεδο, άναψαν είκοσι καπνογόνα και πλακώθηκαν με την ΕΛΑΣ!
Υπολογίζει κανείς ότι ο Ολυμπιακός θα καταστεί, έτσι όπως πάει το έργο, κατηγορούμενος ακόμη κι αν εποχούμενος σε μηχανάκι στο δρόμο έξω από το γήπεδο πετάξει αντικείμενο σε αστυνομικό. Δεν χρειάζεται να τον πετύχει. Έχει κριθεί ότι και η απόπειρα θεωρείται βιαιοπραγία. Τόσο καλά!!!
Κύριε Χρυσοχοΐδη, πώς ακριβώς αντιλαμβάνεστε το ρόλο της αστυνομίας στην εξέλιξη των διοργανώσεων; Βλέπετε, τελικά, να γίνεται απονομή τίτλου πρωταθλητή στο μέγαρο της Κατεχάκη;
