Ο Ανδρέας Καταχανάς σχολιάζει τον επιθετικό πλουραλισμό του Ολυμπιακού χάρη στον οποίο ήρθε η νίκη στην Πυλαία, αποθεώνει τον Γκαζμέντ Χουσάι και στέκεται στην αξιότιμη προσπάθεια του ΠΑΟΚ δεδομένων των συνθηκών.
Να περιμένεις θέαμα σε ντέρμπι πρώτης αγωνιστικής με τις δύο καλύτερες ομάδες στην Ελλάδα είναι κομματάκι δύσκολο. Ο Ολυμπιακός ήταν το φαβορί πριν το πρώτο σέρβις του παιχνιδιού με τον ΠΑΟΚ και στην πράξη έδειξε πως στις λεπτομέρειες και στα σημεία που κάνουν τη διαφορά είναι πιο έτοιμος. Με περισσότερες λύσεις, χωρίς όμως να έχει φτάσει στο επίπεδο που θα θέλει ο Μουνιόθ.
Για τον Δεληκώστα η αναμέτρηση ήταν πολύ πιο αυξημένης δυσκολίας αφού στερήθηκε τον βασικό του διαγώνιο, Ντάριελ Άλμπο, πριν την έναρξη του παιχνιδιού. Αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τον Σωτηρίου σε αυτόν τον ρόλο περισσότερο για να ενισχύσει το μπλοκ και λιγότερο για να βρει πόντους στην επίθεση. Από τη μια πλευρά του βγήκε, γιατί και πρώτος στα μπλοκ ήταν και συνέβαλε σημαντικά στο να σπάσουν μπάλες και να χτυπήσει στην κόντρα ο ΠΑΟΚ.
Οι γηπεδούχοι ήταν συγκεντρωμένοι και ο Μάρσαλ ήταν καταπληκτικός στην πίσω ζώνη. Ο Καναδός έκανε σπουδαία και… βρώμικη δουλειά σε υποδοχή και άμυνα, πήρε επιθέσεις (12π.) και άφησε τις πιο κρίσιμες στον Ιλίνιχ που όμως «βραχυκύκλωσε». Ο Ρώσος είναι σίγουρα δυνατό χαρτί για τον ΠΑΟΚ, αλλά η έλλειψη διαγωνίου στοίχισε και στον ίδιο που δεν είχε καθαρό μυαλό σε θεωρητικά εύκολες φάσεις.
Ο ΠΑΟΚ ήταν πρώτος σε μπλοκ (8 έναντι 6), έσπασε αρκετές μπάλες χάρη σε αυτό και του δόθηκε η ευκαιρία να κοντράρει τον Ολυμπιακό (παρά την απουσία του Άλμπο) σε πρώτο και δεύτερο σετ. Η προσπάθεια χρήζει επιβράβευσης δεδομένων των συνθηκών που δημιουργήθηκαν και ο Κώστας Δεληκώστας σίγουρα θα βρει τρόπο να εξελίξει αυτή την ομάδα και να την παρουσιάσει ακόμα πιο ανταγωνιστική στη συνέχεια ώστε να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο (σ.σ. και ο Σαντοβάλ απουσίαζε λόγω του προβλήματος με τα δελτία, αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο θα υπολογίζεται μέχρι ή και μετά τον χειμώνα ένας παίκτης που έχει δείξει ελάχιστα πράγματα στη χώρα του και μπήκε κατευθείαν στα βαθιά του πρωταθλητισμού).
Για να περάσουμε στους νικητές, η επιστροφή του Κοκκινάκη είναι μια τρομερά θετική εξέλιξη για τον Ολυμπιακό: Ο Έλληνας διεθνής λίμπερο έβγαλε τρομερή ενέργεια, κυνήγησε διαρκώς όλες τις φάσεις και έπιασε το εντυπωσιακό 83% υποδοχή. «Φώναζε» πως η ομάδα του είναι καλυμμένη σε αυτή τη θέση και δεν αφήνει περιθώριο για ερωτηματικά. Αν του ταιριάζει, αν, αν, αν… Το έργο του Τερβαπόρτι έγινε σαφώς πιο εύκολο, με τον Φινλανδό να βάζει πολύ γρήγορα στο παιχνίδι τον MVP, Γκαζμέντ Χουσάι, τον Γκέργκι, τον Φίνγκερ, αλλά και τον… αθόρυβο Βουλκίδη στο κέντρο με τις 7/8 επιθέσεις.
Με τέτοιο πλουραλισμό στην επίθεση θα ήταν θαύμα να έχανε η ομάδα του Μουνιόθ: Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε το ματς με 53 εύστοχες επιθέσεις έναντι 36 που είχε ο ΠΑΟΚ. Δυσθεόρατη διαφορά που δεν καλύφθηκε ούτε από την πρωτιά των γηπεδούχων σε μπλοκ και άσους.
Τα λάθη που έκανε βέβαια ο Ολυμπιακός για τρία σετ ήταν αρκετά (21) και έδωσε πολλές ευκαιρίες στον ΠΑΟΚ να μείνει στα δύο σετ και να τα χτυπάει στα ίσα. Το καλύτερο νέο ήταν ασφαλώς το ντεμπούτο του Χουσάι με 20 πόντους και 63% στην επίθεση. Ο Ισπανός κόουτς ποντάρει πολλά πάνω του και από το πρώτο ματς ξεκίνησε να τον δικαιώνει ο πρώην ακραίος της Τουρ: Με τρεις σερί δικές του επιθέσεις έδωσε το πρώτο σετ στον Ολυμπιακό και σε γενικές γραμμές διόρθωσε πολλές από τις κακές άμυνες που έβγαλαν οι Ερυθρόλευκοι και θα μπορούσαν να στοιχίσουν. Σούπερ λύση και ικανός στις «σκοτωμένες» μπάλες.
Όσον αφορά στον Τσέχο διαγώνιο, Μίχαλ Φίνγκερ, έδειξε σε πολλά σημεία -όπως στο κρίσιμο φινάλε του δεύτερου σετ- την κλάση του με υπέροχα άλματα και μη αναχαιτίσιμα χτυπήματα. Δεν είναι Γκάβιν Σμιτ και είναι άδικο να υπάρξει σύγκριση, όμως φάνηκε παίκτης που δεν φοβάται να πάρει ευθύνες μέσα στο παιχνίδι και να τελειώσει κρίσιμες φάσεις.
Οι δύο ομάδες ήταν εμφανώς ανέτοιμες. Όταν ξανασυναντηθούν σε κάποια κομμάτια τακτικά θα έχουν βελτιωθεί, θα έχουν υπάρξει και άλλα που δεν θα το έχουν καταφέρει και αυτό έχει να κάνει με τις μονάδες στο κάθε ρόστερ. Το ατού του Ολυμπιακού παραμένει ο μεγάλος πάγκος με τις πολλές εναλλακτικές (στο πρώτο σετ πέρασαν σε κρίσιμο σημείο και έδωσαν λύσεις Στιβαχτής και Ασπιώτης), ενώ ο κόουτς του διαρκώς βελτιώνεται στη διαχείριση των σετ.
Για τον ΠΑΟΚ φαίνεται να υπάρχει… ψωμί στα άκρα που δουλεύει πολύ στην πίσω ζώνη. Στην επίθεση όμως, χρειάζεται δουλειά. Το καλό είναι πως έχει έναν προπονητή που είναι τρομερά εργατικός και ανερχόμενος, με τα όποια μειονεκτήματα έχει αυτή τη στιγμή το ρόστερ να προσπαθεί να τα συρρικνώσει μέσω της ομαδικής δουλειάς.
Υ.Γ: Παναθηναϊκός και Φοίνικας έδειξαν τσακ μπαμ πως έχουν το πλεονέκτημα για την τετράδα. Για την ακρίβεια δείχνουν να απέχουν κατά πολύ από τις υπόλοιπες ομάδες, αφήνοντας μόνο ένα μικρό παράθυρο για την Κηφισιά που είχε ανέτοιμο τον Χαντ και σε μέτρια κατάσταση τον Ντε Πρα.
Από τη μία, οι Πράσινοι έχουν έναν Στάροβιτς ικανό να προκαλέσει… τρόμο κι από την άλλη οι Συριανοί έχουν ένα από τα αστέρια του ευρωπαϊκού βόλεϊ, τον Ζίγκα Στερν που δεν είναι 100% έτοιμος κι όμως στην πρεμιέρα έδειξε την κλάση του. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τις δύο ομάδες να κοντράρονται στη δεύτερη αγωνιστική.