Ο κ. Ευάγγελος Μανούχος είναι (έτσι πιστεύει επειδή, προφανώς, έτσι του είπαν να λέει) διαιτητής ποδοσφαίρου και μάλιστα πρώτης κατηγορίας. Ο κ. Μανούχος έλκει την καταγωγή του (και την διαιτητική αντίστοιχη) από την Αργολίδα.
Πρόκειται για την Ένωση εκείνη για τις εκλογές της οποίας είχαν δημοσιοποιηθεί και καταγγελθεί απειλές, χρηματισμοί, επιθέσεις, εκβιασμοί ακόμη και μεταμεσονύχτιες «ενθουσιώδεις» είσοδοι σε σπίτια προέδρων σωματείων, ενώ τα συνεργεία που ανέλαβαν τη γνωστή ανά την Ελλάδα εργολαβία δεν κώλωσαν ούτε στην επιλογή να απειλούν από το τηλέφωνο τις συζύγους των μελών της Γενικής Συνέλευσης «για το τι θα πάθουν αν ο άντρας τους την άλλη μέρα δεν είναι καλό και υπάκουο παιδί». Τελικά, κέρδισαν τα «υπάκουα» παιδιά…
Ο κ. Μανούχος είναι αγνό, αυθεντικό προϊόν αυτής της συγκεκριμένης «στάνης», η οποία «τέτοια που είναι, τέτοιο τυρί βγάζει».
Τι άλλο είναι ο κ. Μανούχος; Η κορυφαία, μέχρι την επόμενη, καθαρή και ολοκληρωμένη απόδειξη, πως η σαπίλα στο σώμα του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει αγγίξει πλέον το μεδούλι και κανένα VAR, καμία τεχνολογική εξέλιξη όσο και αν στηρίζεται από τις διεθνείς ομοσπονδίες δεν πρόκειται να σώσει το άθλημα από την απόλυτη καταστροφή που έρχεται καλπάζοντας.
Ο εξ Αργολίδος ορμώμενος «διαιτητής» γνώριζε άριστα τι αποφάσισε στην περιβόητη φάση με πρωταγωνιστή τον Βράνιες και με τον αγώνα στο λεπτό εκείνο να μην έχει σκορ. Γνώριζε, ότι η παρατήρηση του αμυντικού της ΑΕΚ με κίτρινη κάρτα ήταν σαφής, ξεκάθαρη και συνειδητή παραβίαση του σχετικού πρωτοκόλλου του VAR. Γνώριζε, ότι από την ώρα που προκλήθηκε παρέμβαση του VAR είχε μόνο δύο επιλογές. Να μην λάβει υπόψη του την υπόδειξη ή να τιμωρήσει τον Βράνιες με κόκκινη κάρτα.
Ο κ. Μανούχος, συνειδητά και με ψηλά το κεφάλι, επέλεξε να ξεφτιλιστεί ο ίδιος παρά να εφαρμόσει τον κανονισμό. Δεν ζύγισε καν τις επιλογές που είχε. Πήρε, σαν έτοιμος από καιρό, σαν καθοδηγημένος, μια τρίτη, εντελώς αλλοπρόσαλλη, ανύπαρκτη, σύμφωνα με το πρωτόκολλο VAR, απόφαση. Να δείξει σε όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα, στον τιτανοτεράστιο Περέιρα, στον εκπαιδευτή Κουκουλάκη, στην ΕΠΟ και στις διεθνείς ομοσπονδίες που εγγυώνται το ελληνικό ποδοσφαιρικό καθεστώς ότι «τους έχει γραμμένους εκεί που δεν πιάνει μελάνι»…
Ο λόγος; Απλός κι αυτός και ιστορικά αποδεδειγμένος. Ξέρει, καλύτερα από κάθε άλλον στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ότι δεν πρόκειται να πάθει το παραμικρό για την απόφαση του έλαβε. Πως το γνωρίζει; Μα, προφανώς διαβιεί εντός των γνωστών παραποδοσφαιρικών διαδικασιών, που του εγγυώνται ότι και θα επιλεγεί και θα οριστεί και καριέρα θα κάνει επειδή «αυτοί, οι κοντόσβερκοι, κάνουν κουμάντο κι αυτός είναι καλό παιδί».
Ο κ. Μανούχος έδωσε χθες εξετάσεις και προβιβάστηκε με άριστα. Ότι πέτυχε με μια απόφαση να ξεφτιλίσει FIFA,UEFA και ΕΠΟ, Περέϊρα και Χούμπελς, Λάκοβιτς και Ρηγόπουλο, Θεοδωρίδη και Τσέφεριν (με τον Γραμμένο έτσι ή αλλιώς κανένας δεν ασχολείται) καταγράφεται, για τα πραγματικά αφεντικά της διαιτησίας, στο ενεργητικό του.
Η δικαιωματική ένταξη του στους κανονικούς πίνακες διαιτησίας, αυτούς που «δημοσιοποιούν» κάθε έτος οι πασίγνωστοι της πιάτσας, επιβεβαιώθηκε με πανηγυρικό τρόπο.
Πλέον, ήρεμος και με βαθύτατη την ικανοποίηση του καλού εργάτη που έφερε σε πέρας το έργο, μπορεί να αναπαυθεί μέχρι την επόμενη αποστολή «σωτηρίας του ελληνικού ποδοσφαίρου».
Που κολλάει σε όλο αυτό το σκηνικό το VAR; Μόνο στο μυαλό όσων παραμυθιάζονται, πως μπορούν ένας ή περισσότεροι υπολογιστές, μια τηλεοπτική εικόνα κι ένας ή δυο χειριστές (διαιτητές κι αυτοί) να αλλάξουν τη μοίρα του αθλήματος, δηλαδή ό,τι απόμεινε από αυτό.
