Εκλογές έρχονται. Και μαζί με τις εκλογές έρχονται τα «θα» και οι «υποσχέσεις». Έστω και σε μορφή… παπάτζας. Τις προάλλες ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπαινόβγαινε στο Μαξίμου από την πίσω πόρτα, όπως αποκάλυψε το FWS. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι ακριβώς συζητήθηκε τότε και με ποιον. Αν ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός πήγε να ζητήσει, να εξυπηρετήσει, να απαιτήσει ή όλα μαζί.
Το σίγουρο είναι πως η ξαφνική κουβέντα για τον Βοτανικό δεν είναι τυχαία. Έστω και σε μορφή παπάτζας. Σύμφωνα με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τα όσα δήλωσε το πρωί της Τετάρτης, υπάρχει σχέδιο. Υπάρχει πλάνο. Προεκλογικό προφανώς. Προεκλογικό και ελληνικό. Για μπαταξήδες. Όλα στο τζάμπα. Και επειδή μιλάμε για Βοτανικό που συνδυάστηκε με ένα τραγούδι για τον μάγκα του, τότε ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται ως «τζάμπα μάγκας».
Πως θα γίνει η δουλίτσα στον Βοτανικό ώστε να βολευτεί ο μεγάλος σύλλογος που δεν υπάρχει άλλος και είναι και πρωταθλητής σε όλα τα σπορ, φτάνει να έχουν «φάρο»; Τουρλού-τουρλού. Να τσοντάρουν όλοι κάτι. Όλοι, εκτός από αυτούς που πρέπει. Διαβάστε το «σχέδιο», όπως το περιέγραψε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος:
«Υπάρχει ένα σχέδιο προς υλοποίηση. Οι τράπεζες έχουν δείξει ενδιαφέρον, υπάρχει ένα κονδύλι από την Περιφέρεια Αττικής (ανάλογο με εκείνο της ΑΕΚ για την «Αγια-Σοφιά»), κεφάλαια από το ταμείο κρατικών επενδύσεων».
Στον δρόμο που χάραξε ο Μελισσανίδης
Το πιάσατε το υπονοούμενο; Υπάρχει σχέδιο λέμε. Κονδύλι από την Περιφέρεια – «ο Μελισσανίδης είναι πιο… τζάμπα μάγκας από μας;» σου λέει ο DPG -, κεφάλαια από το ταμείο κρατικών επενδύσεων, ε, έχουν δείξει κι ένα ενδιαφέρον οι τράπεζες, όλα καλά. Πάνε οι εποχές των Αμπράμοβιτς και των έξτρα λαρτζ συμμάχων. Θα βάλει η Περιφέρεια, δηλαδή το κράτος, θα βάλει και το ταμείο κρατικών επενδύσεων, πάλι το κράτος και βλέπουμε. Για τις τράπεζες, δύσκολο. Εκεί πρέπει να υπάρξει εγγυητής. Εκτός κι αν είναι κολλητός ο τραπεζίτης, που κι αυτό πλέον δεν σε εξασφαλίζει.
Υπάρχει σχέδιο λοιπόν, για τον Βοτανικό. Που να ‘ξεραν ο Παγιουμτζής, ο Καζαντζίδης, ο Βαμβακάρης, ο Μπιθικώτσης και ο Ζαγοραίος πως ο μάγκας ο ζόρικος και μερακλής για τον οποίο τραγούδησαν, με διαφορετικούς στίχους και διαφορετική σύνθεση, θα γινόταν «τζάμπα μάγκας» μερικές δεκαετίες αργότερα. Γεια χαρά νταν μάγκες, τζάμπα και μη…