«Είμαι ένας προπονητής στον οποίο αρέσει η πίεση, ο υψηλός ρυθμός και ο έλεγχος του παιχνιδιού», ανέφερε κατά την παρουσίασή του στη Θέλτα ο Μιγκέλ Καρντόσο. Ο Πορτογάλος τεχνικός νωρίτερα είχε υποπέσει σε τεράστια γκάφα, όταν μπέρδεψε την ομάδα που μόλις είχε αναλάβει με την Ντεπορτίβο, τη μισητή αντίπαλο στην πόλη.
Η πρόσληψη του Καρντόσο στον πάγκο της Θέλτα ήταν μια μεγάλη έκπληξη κι ένα ακόμα μεγαλύτερο στοίχημα. Ο Πορτογάλος με εξαίρεση τη χρονιά στη Ρίο Άβε δεν είχε βιογραφικό που να προδιέθετε πως θα ταιριάξει σε μια ισπανική ομάδα με ευρωπαϊκές βλέψεις. Όπερ και αποδείχθηκε τελικά, παρά τη μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλε για να πείσει για το αντίθετο.
Ο Μιγκέλ Καρντόσο επιδιώκει ένα νέο ξεκίνημα στην καριέρα του στην Ελλάδα και στην ΑΕΚ. Θα επιχειρήσουμε μια ανάλυση του νεαρού τεχνικού με τα πολλά ζιβάγκο με γνώμονα όχι τα ρούχα του, ούτε όσα θα ήθελε κάποιος να είναι ο εν λόγω τεχνικός, αλλά τα όσα παρουσίασε στο χορτάρι μέχρι τις αρχές Μαρτίου όταν και απολύθηκε από τον πάγκο της ομάδας της Γαλικίας.
Θέλει ομάδα δράσης, όχι αντίδρασης
Μετά από αυτή τη μικρή παρένθεση, ας περάσουμε στο ψητό. Τι είδους προπονητής είναι; Η απάντηση βρίσκεται στην αρχή του κειμένου. Έχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, διαφορετική απ’ αυτή που μας έχουν συνηθίσει οι Πορτογάλοι. Θέλει την κατοχή της μπάλας, διαρκείς κινήσεις χωρίς την μπάλα και αρκετό «άπλωμα» – ρίσκο όταν οι παίκτες του βρίσκονται σε φάση επίθεσης. Το ποσοστό κατοχής μπορούσε να φτάσει μέχρι και το 60%, ενώ ζητά πίεση από τους παίκτες του μόλις χαθεί η μπάλα προκειμένου να ανακτηθεί η κατοχή.
Όσον αφορά το σύστημα, στη Θέλτα έδειξε πως προτιμά το 4-4-2 χωρίς φυσικά να μένει προσκολλημένος σ’ αυτό. Δοκίμασε 4-3-3 και 4-2-3-1 αλλά και 3-4-3 (5-2-3 σε συνθήκες άμυνας). Όταν είδε ότι το ρόστερ δεν μπορεί να κουμπώσει σε διάταξη με τρεις πίσω, επέστρεψε στην τετράδα στην άμυνα και στο επιθετικό κομμάτι λειτούργησε καλύτερα. Στα θετικά του πως προσπαθούσε να παρουσιάσει μια ενδεκάδα με παίκτες καλούς με την μπάλα στα πόδια.
Για παράδειγμα, έδωσε φανέλα βασικών στους Κόστας (στόπερ), Χοθαμπέτ (χαφ) και Γιοκουσλού (χαφ) παίκτες που μέχρι πρότινος βρίσκονταν στον πάγο. Δεν είναι τρομερά ικανοί στο αμυντικό κομμάτι αλλά είναι εξαιρετικοί στο build up. Σ’ αυτό έδωσε προτεραιότητα ο Καρντόσο κι ας ήξερε πως αυτό ίσως προκαλούσε προβλήματα στη συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας.
Σημείωση: Την περίοδο που ανέλαβε υπήρχαν προβλήματα τραυματισμών. Εκτός οι Λομπότκα-Μπελτράν (βασικό δίδυμο στο κέντρο), ο Ιάγο Άσπας, ενώ τα τελευταία χρόνια υπάρχουν προβλήματα στην άμυνα της Θέλτα λόγω κακού καλοκαιρινού σχεδιασμού. Παίκτες χωρίς καλή αντίληψη και με κακές τοποθετήσεις παίρνουν φανέλα βασικών με μεγάλη ευκολία. Ο Καρντόσο φρόντισε να το αλλάξει αυτό, γι’ αυτό και ο Καμπράλ κάθισε στον πάγκο σε αρκετά παιχνίδια και στη θέση του πέρασε ο νεαρός Κόστας που αναφέραμε και νωρίτερα.
Αυτό ήταν και το σημαντικότερο. Γενικώς οι προπονητές μένουν προσηλωμένοι σ’ ένα σταθερό σχέδιο και κάποιους δεν τους βλέπουν καν στο ρόστερ. Ο Πορτογάλος ήξερε πως θέλει παίκτες που να μη φοβούνται να δράσουν με την μπάλα στα πόδια (ο Μπλάνκο στο τέρμα ξεκινούσε το χτίσιμο των επιθέσεων) και δεν τους ήθελε παθητικούς. Αν κάποιος δεν μπορούσε να το ακολουθήσει αυτό, περνούσε στον πάγκο (έτσι έκανε και με τον Λομπότκα). Φρόντισε όμως να δώσει ευκαιρίες ακόμα και σ’ εκείνους που είχαν τεθεί εκτός ομάδας (Μορ, Χιουλσάγκερ). Δεν υπήρξε παίκτης που να θεώρησε πως αδικήθηκε.
Τα αμυντικά προβλήματα ο κύριος λόγος που δεν έπιασε στη Θέλτα
Στις 15 αναμετρήσεις που κάθισε στον πάγκο της γαλιθιάνικης ομάδας κατέγραψε ρεκόρ τριών νικών, δύο ισοπαλιών και 10 (!) ηττών (μετά την ήττα στο Ιπουρούα από την Έιμπαρ με 1-0), απομακρύνθηκε. Ήταν ουσιαστικά ένα προδιαγεγραμμένο τέλος και οι φίλοι της ομάδας το περίμεναν πως και πως.
Σίγουρα όπως προαναφέραμε, έφταιξαν οι τραυματισμοί και ο κακός σχεδιασμός. Ουσιαστικά βρέθηκε σε μια ομάδα που χρειαζόταν να στηθεί σε μια διαφορετική λογική στα μέσα Νοεμβρίου με τη σεζόν να τρέχει και τα αποτελέσματα να είναι αρνητικά. Οι βασικότερες όμως αιτίες ήταν το κάκιστο αμυντικό τρανζίσιον, το πρέσινγκ των παικτών που δεν είχε συγχρονισμό και οι κακές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών όταν οι παίκτες αμύνονταν.
Ακολουθούν τρία παραδείγματα:
Σε όλες τις περιπτώσεις που η Θέλτα βρίσκεται σε φάση άμυνας. Οι αποστάσεις είναι τόσο μεγάλες που οι κάθετες στους κενούς χώρους βγαίνουν με τεράστια ευκολία και οι αντίπαλοι παίκτες βγαίνουν φάτσα με τον τερματοφύλακα. Προβλήματα που παρουσιάζονταν διαρκώς και δεν υπήρχε βελτίωση. H έμφαση που έδωσε στην επίθεση και στο πρες όταν χανόταν η μπάλα ήταν τεράστια, με αποτέλεσμα στην άμυνα και στο κέντρο να υπάρχουν ούτως ή άλλως ζητήματα μεταξύ των γραμμών. 26 γκολ σε 14 αναμετρήσεις…
Τέλος, είναι παράξενο για Πορτογάλο τεχνικό, όμως η Θέλτα κινδύνευσε ουκ ολίγες φορές από στημένες φάσεις και εκτελέσεις στο δεύτερο δοκάρι. Ας το σημειώσουμε κι αυτό για το μέλλον, γιατί ήταν κάτι επαναλαμβανόμενο.
Δύο απολύσεις μέσα σε μία σεζόν (23 παιχνίδια σε Ναντ και Θέλτα) είναι πολλές. Και αν δεν μπορούν να εξαχθούν σοβαρά συμπεράσματα κατά τη γνώμη πολλών σύμφωνα με τα πεπραγμένα του στους δύο αυτούς συλλόγους, γιατί να εξαχθούν στη Ρίο Άβε; Ναι το στυλ παιχνιδιού δεν άλλαξε, αλλά έλαβε μια στρωμένη ομάδα από τον νυν τεχνικό του Ολυμπιακού, Πέδρο Μαρτίνς. Ακόμα και τα 54 γκολ που δέχθηκε η ομάδα του εκείνη τη σεζόν είναι για ομάδα που κινδυνεύει με υποβιβασμό.
Θέλει υπομονή και καλό ρόστερ στα χέρια του
Το ζήτημα είναι αν στην ΑΕΚ θα έχει τη δυνατότητα και τον χρόνο να παρουσιάσει το ποδόσφαιρο που θα θέλει και αν στην Ένωση είναι διατεθειμένοι να περιμένουν και άσχημα αποτελέσματα. Οι ελληνικές ομάδες δεν φημίζονται για την υπομονή τους, ακόμα κι όταν βλέπουν ότι υπάρχει αγωνιστική εξέλιξη. Μια βαριά ήττα σε ντέρμπι, δυο τρία διαδοχικά αρνητικά αποτελέσματα και ξεκινάει η γκρίνια στην εξέδρα ή/και στη διοίκηση. Ο Καρντόσο θέλει χρόνο να εφαρμόσει το σχέδιο του, θέλει και παίκτες να το υποστηρίξουν. Το ότι αναλαμβάνει μια μεγάλη ελληνική ομάδα σ’ ένα πρωτάθλημα όχι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, δεν αποτελεί από μόνο του οδηγό επιτυχίας.
Υ.Γ: Τις τελευταίες ημέρες εντόπισα αρκετές πληροφορίες που είναι εσφαλμένες. Επειδή τυγχάνει να υπάρχει μεγάλο κόλλημα από τον υπογράφοντα για το ισπανικό πρωτάθλημα, θέλω να υπογραμμίσω πως ναι μεν είναι ωραίο να μιλάμε με καλά λόγια για αυτόν που πάει σε έναν ελληνικό σύλλογο, ωστόσο καλό θα ήταν να μην αγγίζουμε τα όρια της υπερβολής. Τα νούμερα και τα στατιστικά στοιχεία είναι πάντα εκεί, ασχέτως τι θα παρατηρήσει ο καθείς στις οθόνες του. Και οι αριθμοί δεν κάνουν ποτέ λάθος.