Υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ; Έχει μεγαλύτερες πιθανότητες για κατάκτηση του τροπαίου η πληρέστατη κατά πολλούς «βασίλισσα» ή η ρωσική «αρκούδα» των 36 εκατ. ευρώ μπάτζετ; Είναι ένα βήμα πιο μπροστά η Φενέρ του «άρχοντα των δαχτυλιδιών», Ζέλικο Ομπράντοβιτς, από την ανεβασμένη και πιο σοβαρή από κάθε άλλη χρονιά Εφές του άσπονδου εχθρού του Ζοτς, Εργκίν Αταμάν;
Για να δοθεί απάντηση σε όλα αυτά τα, ομολογουμένως κοινότυπα, ερωτήματα που «γεννιούνται» πριν από την έναρξη κάθε Final-4, θα πρέπει να αναλυθούν διεξοδικά και οι τέσσερις «μονομάχοι» και να ληφθούν υπ’ όψιν στοιχεία όπως η συνολική φόρμα και η κατάσταση των παικτών, οι τραυματισμοί, η εμπειρία και φυσικά η παράδοση.
Η Ρεάλ Μαδρίτης στην παρούσα φάση δείχνει την μεγαλύτερη ομοιογένεια και από τους τέσσερις διεκδικητές. Με τον Πάμπλο Λάσο για 8η συνεχόμενη χρονιά στον πάγκο της και ένα ρόστερ το οποίο έχει υποστεί ελάχιστες, πιο πολύ διορθωτικές, αλλαγές στην πάροδο των χρόνων μοιάζει να υπερτερεί τουλάχιστον στον τομέα της συνοχής. Αναφορικά με την ποιότητα των παικτών, ο «δαίμονας» Φακούντο Καμπάτσο είναι ικανός να εκνευρίσει και να βγάλει εκτός ρυθμού κάθε αντίπαλο γκαρντ που θα αναλάβει να μαρκάρει, ενώ χάρη στην οξυδέρκειά του μπορεί να αποσυντονίσει με ευκολία τις άμυνες που θα στηθούν απέναντί του.
Οι Ρούντι Φερνάντεθ και Τζέισι Κάρολ αν βρεθούν στη μέρα τους μπορούν να «σκοτώσουν» οποιονδήποτε αντίπαλο, ενώ Άντονι Ράντολφ και Τρέι Τόμκινς συνθέτουν ένα συμπαγές δίδυμο στη θέση 4. Κάτω από το καλάθι φυσικά, δεσπόζει η παρουσία του «τείχους» που ονομάζεται Έντι Ταβάρες. Ο θηριώδης, ύψους 2,21 σέντερ από το Πράσινο Ακρωτήρι, ο οποίος αναδείχθηκε κορυφαίος αμυντικός της Euroleague για τη σεζόν 2018-19, αποτελεί ένα πραγματικό φόβητρο για κάθε παίκτη που προσπαθεί να προσεγγίσει τη ρακέτα της Ρεάλ, ενώ το ύψος του τον βοηθάει να τελειώνει με ευκολία φάσεις και στην επίθεση, αλλά και να κυριαρχεί στον τομέα των ριμπάουντ.
Εάν κάποιος θελήσει να εντοπίσει κάποιο μειονέκτημα στην φετινή Ρεάλ, αυτό είναι σίγουρα η ηλικία του αειθαλή Φελίπε Ρέγες, ο οποίος βρίσκεται πλέον στα 39 του, αλλά και το γεγονός πως δεν υπάρχει ο αξιόπιστος παίκτης που να μπορεί να ξεκουράσει τον Καμπάτσο στον άσο, με τον Σέρχιο Γιουλ να αποτελεί το μεγάλο ερωτηματικό, λόγω του προβλήματος τραυματισμού που τον άφησε εκτός των playoff κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Η αντίπαλος της «βασίλισσας», ΤΣΣΚΑ Μόσχας όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος έχει από τους υψηλότερους προϋπολογισμούς της διοργάνωσης και αποκλειστικό στόχο την κατάκτηση του τροπαίου. Ωστόσο, δεν θυμίζει το φόβητρο των περασμένων ετών, με τους περισσότερους από τους παίκτες της να μην έχουν πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης κατά τη διάρκεια της σεζόν. Ο Σέρχι Ροντρίγκεθ, πέρα από ορισμένους αγώνες και μερικά ξεσπάσματα, δεν είναι ο παίκτης που είδαμε τα περασμένα χρόνια στην Ευρωλίγκα και έκανε τη διαφορά. Ο Κάιλ Χάινς, ο οποίος αποτελούσε σημείο αναφοράς στην ρακέτα των Ρώσων, τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά, βαδίζει αισίως στα 33, ενώ ο Οθέλο Χάντερ είναι ένας ρολίστας πολυτελείας.
Από ‘κει και πέρα, ο καταπληκτικός Γουίλ Κλάιμπερν μπορεί να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο και μαζί με τον Κόρι Χίγκινς είναι οι πιο σταθεροί παίκτες της ΤΣΣΚΑ στη σεζόν. Πολλά θα εξαρτηθούν από την απόδοσή τους, αλλά και από αυτή του Νάντο Ντε Κολό. Ο Γάλλος γκαρντ αποτελεί το βαρύ πυροβολικό της ομάδας του Δημήρη Ιτούδη, όμως η αλήθεια είναι πως σε πολλά «μεγάλα» ματς «κρύβεται». Αν όμως βγει μπροστά και δείξει την τεράστια κλάση του, τότε η «αρκούδα» μπορεί να κάνει τα πάντα.
Υπό άλλες συνθήκες, πολλοί θα υποστήριζαν πως η Φενερμπαχτσέ είναι για μια ακόμη χρονιά το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Παρόλα αυτά, οι αρκετοί και σοβαροί τραυματισμοί βασικότατων παικτών της στερούν αυτόν τον χαρακτηρισμό. Ο «Μίδας της Ευρώπης» Ζέλικο Ομπράντοβιτς καλείται να βγάλει «λαγούς» από το καπέλο του, μιας και ήδη έχουν τεθεί νοκ-άουτ οι Ζοφρί Λοβέρν και Λουίτζι Ντατόμε, ενώ αμφίβολη παραμένει η συμμετοχή των Γιαν Βέσελι και Νίκολα Κάλινιτς.
Ωστόσο ο Ζοτς, όλα αυτά τα χρόνια έχει δείξει πως διαθέτει την ικανότητα να τα «βάζει» και με τους τραυματισμούς, ενώ ποντάρει πολλά και στον εξαιρετικό Κώστα Σλούκα, ο οποίος πραγματοποιεί μια απίστευτη σεζόν και είναι σε μεγάλο βαθμό ο ηγέτης της Φενέρ.
Τελευταία, αλλά όχι έσχατη η Εφές, η οποία επιστρέφει σε Final-4 μετά από 18 χρόνια. Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν δείχνει απόλυτα έτοιμη να διεκδικήσει το τρόπαιο και δεν πρόκειται να αρκεστεί στον ρόλο του κομπάρσου. Με άκρως ποιοτικό ρόστερ και με ισορροπία σε κάθε θέση, καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν έχει δείξει μεγάλη σταθερότητα και παροιμιώδη σοβαρότητα, που ήταν και το στοιχείο που έλειπε από την Εφές τα προηγούμενα χρόνια. Ο «μαέστρος» και MVP της ομάδας Βασίλιε Μίσιτς, ο «φονιάς» Σέιν Λάρκιν, οι πάντα επικίνδυνοι Κρούνοσλαβ Σιμόν και Ροντρίγκ Μπομπουά, το «πολυεργαλείο» Αντριέν Μόερμαν και ο πάντα συνεπής αμυντικά Μπράιαν Ντάνστον, συνθέτουν ένα εξαιρετικό σύνολο, το οποίο δείχνει ικανό να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Ο Εργκίν Αταμάν, μπορεί να άκουσε πολλά κατά τη διάρκεια της χρονιάς, όμως απέδειξε πως δούλεψε πολύ και πήρε τα πάντα από καθέναν από τους παίκτες του. Μην ξεχνάμε φυσικά πως αποτελεί και τον «κακό μπελά» του Ομπράντοβις, με το μάτι του Τούρκου τεχνικού να «γυαλίζει» κάθε φορά που τίθεται αντιμέτωπος με τον Σέρβο πολυνίκη της Euroleague.
Το πρόγραμμα του Final-4:
Παρασκευή 17/5:
Φενερμπαχτσέ-Αναντολού Εφές (19:00, Novasports1HD)
ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Ρεάλ Μαδρίτης (22:00, Novasports1HD)
Κυριακή 19/5:
Μικρός Τελικός (18:30)
Μεγάλος Τελικός (21:30)
