Το μεσημέρι της Τρίτης η Ομοσπονδία Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδας (ΟΔΚΕ) εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο «Θλίψη και ντροπή». Αφορμή γι’ αυτή την κίνηση δόθηκε από το γεγονός πως ο Παναγιώτης Αναστόπουλος τελεί υπό αστυνομική προστασία.
Η κίνηση της ΟΔΚΕ είναι συναδελφική και αξιέπαινη. Τα συναισθήματα της Ομοσπονδίας όμως εκφράστηκαν μάλλον καθυστερημένα. Δεν θα πάμε στο «μακρινό» παρελθόν, θυμίζοντας στους ανθρώπους της ΟΔΚΕ τη συναδελφικότητα που ΔΕΝ έδειξαν όταν επιφανείς συνάδελφοί τους βρέθηκαν στο στόχαστρο της ΕΟΚ και εκτός πινάκων.
Αναρωτιόμαστε πως γίνεται το συνδικαλιστικό όργανο των Ελλήνων διαιτητών να μην ντρέπεται και να μη θλίβεται μετά από όσα έχουν γίνει τις τελευταίες πέντε μέρες. Καταρχάς, πως γίνεται να μην αντιδρά όταν μαθαίνει πως ένας ορισμός (κλήρωση ήταν μόνο στα χαρτιά) διεξάχθηκε υπό καθεστώς πιέσεων και προπαντός παρανομίας.
Να μην έμαθαν οι άνθρωποι της ΟΔΚΕ τι έγινε την περασμένη Παρασκευή στα γραφεία της ΚΕΔ; Δύσκολο.
Θλίψη και ντροπή, λοιπόν. Αλήθεια, για τις τρομερές καταγγελίες που έγιναν χθες στη συνεδρίαση του ΕΣΑΚΕ δεν έχουν να πουν κάτι τα αγαπητά μέλη της ΟΔΚΕ; Ή καλύτερα, να πράξουν; Είναι δυνατόν να λέει ιδιοκτήτης ομάδας «με έχουν στήσει εκατό φορές» και να μην παρεμβαίνει κανείς; Είναι δυνατόν άλλος ιδιοκτήτης ομάδας να μιλάει για σύστημα στην ΚΕΔ και να μην ανοίγει ρουθούνι;
Εκεί δεν θλίβεται και δεν ντρέπεται η ΟΔΚΕ; Κυρίως όμως, δεν θίγεται ακούγοντας τόσο βαριές κατηγορίες εναντίον των μελών της και της Επιτροπής που τα ορίζει; Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ψιθύρους και φήμες, αλλά με επώνυμες καταγγελίες που έγιναν ενώπιον πολλών μαρτύρων.
Θα κάνει επ’ αυτού κάτι η ΟΔΚΕ; Έστω μια τυπική ανακοίνωση περί θλίψης και ντροπής για όσα καταλογίζονται στην ελληνική διαιτησία και σε εκείνους που την ελέγχουν;
