Αν σβήνονταν από τη μνήμη μας τα δύο πρώτα παιχνίδια των τελικών της Volley League και μιλούσαμε για την εικόνα του Ολυμπιακού μέχρι το τέταρτο παιχνίδι των ημιτελικών κόντρα στον Φοίνικα, τι θα λέγαμε; Πιθανώς ότι όλο το βάρος στην επίθεση το έχει σηκώσει ο Σμιτ στις πλάτες του και πως με την εικόνα που έδειχναν οι Ερυθρόλευκοι θα συναντήσουν δυσκολίες κόντρα στον ΠΑΟΚ.
Όχι γιατί ο «Δικέφαλος του Βορρά» κατέκτησε το Κύπελλο, ούτε γιατί πήρε προπονητή τον Γιούρι Φιλίποφ: Αλλά γιατί ο Ολυμπιακός είχε από την αρχή της χρονιάς σημαντικό πρόβλημα στα άκρα του. Πρόβλημα που και με την έλευση του Αλεξίεφ δεν λύθηκε με το καλημέρα. Αντίθετα, οξύνθηκε στα παιχνίδια πριν τους τελικούς, όταν ο Βούλγαρος έμεινε εκτός δράσης λόγω τραυματισμού.
Ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» και η «επικοινωνία» με τον Αλεξίεφ στο τάραφλεξ
Και ξαφνικά απότομη βελτίωση, χωρίς ασφαλώς να εκπλαγεί κανένας. Την ποιότητα των παικτών που έχει ο Φερνάντο Μουνιόθ στα άκρα τη γνωρίζουμε. Έλειπε η αυτοπεποίθηση, ένα καλό παιχνίδι για να γίνει η αρχή. Στο «Μελίνα Μερκούρη» με τον κόσμο στο πλευρό του, ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη πιο άνετα απ’ ότι δείχνει το σκορ του κάθε σετ γιατί είχε τον Αλεξίεφ παρόντα μετά τον τραυματισμό του και τον Ραουβέρντινκ σε μεγάλη μέρα.
Το απόγευμα της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη, οι δυο τους έκαναν τρομερά πράγματα. Είναι πασιφανές πως ο διεθνής Ολλανδός αισθάνεται μεγαλύτερη… άνεση και έχει καλύτερη ψυχολογία όταν παίζει με τον Αλεξίεφ. Παρότι πολλές φορές παίρνει πάνω του το κομμάτι της υποδοχής. Είναι εμφανές πως αλληλοσυμπληρώνονται στο τάραφλεξ.
Στην Πυλαία ήταν πρώτος σκόρερ με 22 πόντους και από κοινού με τον Βούλγαρο είχαν εύστοχες 35/59 επιθέσεις! Ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος των Ερυθρόλευκων δεν θα περίμενε πως ο Σμιτ θα βγάλει ένα σχετικά… ξεκούραστο ματς χωρίς να χρειάζεται να τα κάνει όλα εκείνος.
Ο Καναδός στο πρώτο σετ με τις τόσες διακοπές, τα… χαρτάκια και το προσαρμοσμένο μπλοκ επάνω του ήταν σχεδόν εξαφανισμένος. Ο ΠΑΟΚ που είχε σε καλύτερη μέρα τον Κλαπβάικ σημάδευε κλασικά τον Αλεξίεφ που έχει τα γνωστά ζητήματα στην υποδοχή και πήρε το πρώτο σετ πατώντας πάνω στα λάθη του Ολυμπιακού.
Μπλόκ(o) ο Μουνιόθ – «Γυμνός» στα άκρα και χωρίς ρίσκο ο Γιούρι Φιλίποφ
Ο Ισπανός τεχνικός όμως είχε τη λύση: Πρώτος χρόνος όποτε χρειάζεται (ο Ανδρεάδης βρίσκεται σε εκπληκτική κατάσταση από τον τελικό Κυπέλλου), κλείσιμο της διαγωνίου στον Κλαπβάικ που έπαιρνε όλες τις επιθέσεις και ρουά ματ. Ο Γιούρι Φιλίποφ όσο περνούσε η ώρα έβλεπε την ομάδα του να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στο πολύ καλό μπλοκ-άμυνα των Ερυθρόλευκων και στις επιθετικές τους λύσεις, την ώρα που οι δικοί του ακραίοι απογοήτευσαν με την εικόνα τους.
Ο Μουαγκουτουτία έμεινε στους εννιά και ο Σαφράνοβιτς στους τέσσερις. Ούτε ένας από τους δύο ακραίους διψήφιο αριθμό πόντων. Μπορεί ο Γκόρτσανιουκ να μην ήταν σε θέση να αγωνιστεί, αλλά είναι αρκετά παράξενο πως δεν πήρε χρόνο ο Καπετανίδης, ειδικά απ’ όταν ξεκίνησε η καθίζηση του ΠΑΟΚ στο τρίτο σετ. Πόσο χειρότερα θα τα πήγαινε από τον Ισραηλινό; Αν μη τι άλλο, μιλάμε για βόλεϊ που το ρίσκο της αλλαγής είναι πολύ μικρότερο από το αντίστοιχο σε άλλα αθλήματα.
Όσο καλό σχέδιο κι αν είχε ο ΠΑΟΚ, χωρίς επιθετικές λύσεις, κόντρα σ’ αυτόν τον Ολυμπιακό υποτάσσεσαι εύκολα. Πολλώ δε μάλλον, όταν σε απειλεί απ’ όλες τις θέσεις του γηπέδου, με όλους του τους παίκτες (με γρήγορο παιχνίδι στην πάσα από τον Τερβαπόρτι) και που εκμεταλλεύεται κάθε ψηλή ή σκοτωμένη μπαλιά στο έπακρον. Κάθε χαλασμένη υποδοχή του Αλεξίεφ μπορεί να καταλήξει σε μια εκπληκτική επίθεση στη διαγώνιο του Ραουβέρντινκ ή του Σμιτ.
Έφυγε από το κάδρο ο Μπέμε
Το 2-0 καθιστά την ομάδα του Μουνιόθ το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο. Έχει τρεις ευκαιρίες να το κάνει και δύσκολα θα το χάσει. Το ερώτημα μόλις το πάρει θα είναι ποιος είναι ο πρωταγωνιστής. Σμιτ; Αλεξίεφ; Ραουβέρντινκ; Πετρέας; Ανδρεάδης; Όλοι είναι στο κάδρο. Πέραν της ποιότητας και της πληρότητας ενός ρόστερ, σημαντικό ρόλο παίζει και η ομοιογένεια. Ο βασικός κορμός έμεινε το καλοκαίρι, ο προπονητής δεν άλλαξε, η δουλειά που γίνεται συνεχίζει να αποδίδει καρπούς.
Ακόμα κι εκείνοι που αναφέρονταν συνεχώς στην αλλαγή Μπέμε-Αλεξίεφ στο ελληνικό πρωτάθλημα, πλέον άλλαξαν ρότα βλέποντας την εικόνα του Αλεξίεφ στους τελικούς. Λογικό δεν είναι;
Υ.Γ: Ο Κουμεντάκης δεν έχει αγωνιστεί στη σειρά των τελικών, ο τραυματισμός του τον έχει αφήσει εκτός εδώ και κάποιες εβδομάδες. Το ερώτημα που πλανάται είναι: Αν ήταν σε θέση να παίξει στο επίπεδο που συνηθίζει και με δεδομένη την πολύ καλή υποδοχή που διαθέτει, πόσο καλύτερος θα ήταν αυτός ο Ολυμπιακός;
